Και επειδή στην Πάτρα έχουμε την αίσθηση ότι μια καλά οργανωμένη Μαρίνα, με όλες τις υποδομές της, είναι έργο που απλά θα κάνει καλύτερους τους περιπάτους μας, ας ξυπνήσουμε και ας δούμε την πραγματικότητα. Κι ας ακούσουμε εκείνους τους πατρινούς που λένε ότι «ο πλούτος της Πάτρας, στην μακραίωνη ιστορία της, ερχόταν κατά βάση απ’ τη θάλασσα. Ποτέ απ’ το βουνό».

Σήμερα η πόλη έχει στραμμένη την πλάτη της στη θάλασσα. Και χάνει ευκαιρίες. Μια εξ αυτών έχει την εξής όψη. Αυτό το καλοκαίρι, και έως τώρα, απ’ την «γειτονιά» μας, απ’ το Ιόνιο δηλαδή, κυρίως τον Ιούλιο, έχουν περάσει παγκόσμιες προσωπικότητες, όπως η Νικόλ Κίντμαν, η Σάρον Στόουν, οι Ντόλτσε έντ Γκαμπάνα, ο πρίγκιπας Εδουάρδος της Αγγλίας, ο Νατ Ρότσιλντ της γνωστής τραπεζικής δυναστείας, αστέρες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, της μουσικής κ.λπ. 

Κανένα απ’ τα σκάφη τους δεν αγκυροβόλησε, έστω για μια διανυκτέρευση, στην Πάτρα. Και αυτό γιατί, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, η μεγάλη πόλη που γειτνιάζει με ένα παγκοσμίου φήμης νησιωτικό σύμπλεγμα, δεν εκπέμπει ελκυστικό χαρακτήρα.

«Ναι, αλλά τι θα απέφερε στην Πάτρα η Νικόλ Κίντμαν ή η Σάρον Στόουν;», θα πει ο αντίλογος. Μα, παγκόσμια προβολή. Ανέξοδη και ανεκτίμητη. Αλλά, εμείς μάλλον δεν ενδιαφερόμαστε. Γιατί να βγούμε απ’ το «καβούκι» μας;