Μια ιδιαίτερη και απρόσμενη στιγμή έζησε ο Διοικητής της 6^ης ΥΠΕ Γιάννης Καρβέλης στο Μεσολόγγι.

Ο κ. Καρβέλης παραβρέθηκε στην τελετή Ενθρόνισης του νέου Μητροπολίτη Δαμασκηνού, ως επίσημος καλεσμένος από τους διοργανωτές και αργότερα παρέστη και στο δείπνο που δόθηκε προς τιμήν των καλεσμένων.

Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων και στο περιθώριο των συναντήσεων που είχε ο κ. Καρβέλης με θεσμικούς παράγοντες, συνεργάτες και φίλους, τον πλησιάζει μια νεαρή γυναίκα που είχε πλάι της την ηλικιωμένη μητέρα της.

Η ηλικιωμένη μητέρα κρατούσε το μπαστουνάκι της τη στιγμή που η κόρη της  πλησιάζει τον Διοικητή της 6^ης ΥΠΕ και λέει: «Μαμά, αυτός είναι ο κύριος που έσωσε!».

Η φράση αυτή, ξαφνιάζει ευχάριστα τον Γιάννη Καρβέλη ο οποίος χαιρέτισε ευγενικά και τις δύο κυρίες χωρίς ακόμη να έχει καταλάβει. «Σας πήρα ένα βράδυ στο τηλέφωνο που μου έδωσε κάποιος γνωστός μου. Εσείς απαντήσατε αμέσως. Ήταν την περίοδο της αυστηρής καραντίνας που κανείς δεν κυκλοφορούσε έξω. Σας είπα έντρομη ότι σας τηλεφωνώ από την Αθήνα και θέλω να με βοηθήσετε γιατί η ηλικιωμένη μητέρα μου νοσεί από covid 19 και βρίσκεται μόνη και αβοήθητη στο σπίτι της, σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Αιτωλοακαρνανίας». Τα μάτια της γυναίκας βουρκώνουν, τη στιγμή που το ροζιασμένο χέρι της γιαγιάς, ακουμπάει το κεφάλι του Διοικητή και αρχίζει να τον χαϊδεύει.

Ήταν μια στιγμή που όλοι βούρκωσαν. Θυμήθηκε. Όταν έκλεισε το τηλέφωνο, έστειλε ασθενοφόρο και έφερε την ηλικιωμένη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας, όπου τη φρόντισαν  να ξεπεράσει τον κίνδυνο.

«Το ευχαριστώ είναι λίγο», επαναλαμβάνει συνέχεια η κόρη της ηλικιωμένης. Η ηλικιωμένη δεν σταματούσε να χαϊδεύει στον κεφάλι τον Διοικητή χωρίς να μιλάει. Περίεργο… «Έτσι ακριβώς με χάιδευε η μητέρα μου… Ήταν λες και είδα κι εγώ εκεί τη δική μου», εκμυστηρεύτηκε ο Γιάννης Καρβέλης αργότερα στο δείπνο στους δικούς του ανθρώπους, συγκινημένος καθώς έχει χάσει τη μητέρα του εδώ και χρόνια. Δεν μίλησε κανείς. Ούτε ο Διοικητής, ούτε η ηλικιωμένη γυναίκα. «Μίλησε» η συγκίνηση και τα δάκρυα.

Δεν είναι η πρώτη φορά, ωστόσο, που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στο πολύ δύσκολο διάστημα των δύο ετών της πανδημίας αλλά και στο εξαιρετικά δύσκολο διάστημα της αυστηρής καραντίνας, ο κ. Καρβέλης φρόντισε κατά το δυνατόν, να μην περάσουν δύσκολα οι ηλικιωμένοι που νόσησαν και το μόνο που έβλεπαν ήταν άσπρες ποδιές… Η μεταφορά τους στα νοσηλευτικά ιδρύματα από τα σπίτια στα οποία είχαν απομονωθεί ήταν άμεση. Φυσικά, αυτό δεν το γνώριζε κανείς. Είναι μια από τις πολλές πτυχές εκείνης της «μαύρης» περιόδου που το βάρος της σκοτεινής επέλασης της πανδημίας, έριξε στα άπατα τη Διοίκηση της 6^ης ΥΠΕ, η οποία βάσει επισήμων αποτελεσμάτων και ερευνών, κατάφερε να αντέξει και να ανταπεξέλθει με θετικό πρόσημο.

Κι αν φαίνεται ότι τα δύσκολα πέρασαν, θα μένει πάντα στη μνήμη, μια ανθρώπινη ιστορία. Που μπορεί και να μάθουμε, μπορεί και όχι…

Από την έντυπη έκδοση της “ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ” της Δευτέρας 14.11.2022