VASSILIKOS: Δεν υπήρξα ποτέ πρόχειρος και ανειλικρινής με τη μουσική μου…

Facebook
Twitter

Και ένα μήνυμα προβληματισμού για την Πάτρα που πρέπει να κρατήσουμε: «η Πάτρα δεν αλλάζει. Δεν θέλει να αλλάξει. Είναι καλά όπως είναι, με αυτά που ξέρει, μην την ενοχλείτε»

Του Αχιλλέα Ροδίτη

Στις 26 Δεκεμβρίου, στο six do.g.s. στην Αθήνα, η Inner Ear παρουσίασε μια μοναδική μουσική σύμπραξη. Για πρώτη φορά live το καινούργιο project του Vassilikos, «The Grand Duet» (με τον Γιώργο Τριανταφύλλου) και μαζί τους η Rosey Blue.

Μεταξύ άλλων το set list περιελάμβανε αγαπημένα κομμάτια των Raining Pleasure έτσι όπως τα θυμόμαστε, αλλά και κάποια με αλλαγμένο ήχο σε μια σύγχρονη εκτέλεσή τους.

1 για ΜΟΤΟ χωρίς τις τιμές εισιτηρίου κλπ

Διασκευές σε εμβληματικά τραγούδια από το album Vintage (2009), κάποιες σε studio εκτελέσεις και κάποιες σε μια διαφορετική εκδοχή τους. Ενώ φυσικά δε λείπουν οι αναφορές στο Sunday Cloudy Sunday (2013) με διασκευές του Βασίλη Τσιτσάνη που φέρνουν τον δικό τους ανατρεπτικό χαρακτήρα στο live.

Η χθεσινή εμφάνιση ήταν για εμάς ευκαιρία να τα πούμε με τον Vassilikos. Τον Βασιλικό της Πάτρας, το παιδί που ποτέ δεν υπήρξε πρόχειρος κι ανειλικρινής με οτιδήποτε. Που ξέρει να λέει λίγα αλλά τόσο αληθινά που μένουν για πάντα. Όπως ακριβώς και η μουσική του…

Τι να πρωτο-συγκρατήσεις από τα όσα σημαντικά μάς λέει;

Το… «Μην την ενοχλείτε» για την Πάτρα;

Για την… «αμετανόητα συντηρητική» Ελλάδα;

Για το… «η δημόσια ζωή για μένα δεν έχει αξία» ή το ότι «τρέχουμε συνεχώς για κάτι που δεν χρειάζεται»;

Ή… για την ποπ μουσική που σημειώνει: «αν συγκρίνεις αυτή του προηγούμενου αιώνα με την τωρινή θα βγάλεις άσχημο συμπέρασμα για το ανθρώπινο είδος»!

 

ΟΛΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

2 εναλλακτική για ΜΟΤΟ

Κατ’ αρχάς με αφορμή τη χθεσινή εμφάνιση πες μας για αυτό το σχήμα και πώς πήγαν οι πρόβες;

Το ιδιαίτερο με αυτό το σχήμα είναι ότι οι πρόβες και οι βελτιώσεις γίνονται σταθερά και ρυθμικά, άσχετα από το αν έρχεται κάποιο live ή όχι. Λειτουργεί όπως λειτουργούσαμε παλιά με τη μπάντα. Παίζουμε έτσι κι αλλιώς τρεις φορές την εβδομάδα. Αυτό δημιουργεί ένα δέσιμο στο μεταξύ μας και στον ήχο που δεν μπορεί να δημιουργηθεί με κανέναν άλλο τρόπο.

Μια κι η δουλειά αυτή προέκυψε ως ιδέα πριν την καραντίνα και υλοποιήθηκε μετά από αυτήν, πώς αλήθεια βίωσες εσύ όλη αυτή την περιπέτεια που ζήσαμε; Τον εγκλεισμό, τον φόβο, το χτύπημα σ’ αυτή την άλλη, την πιο ελεύθερη, καθημερινότητα που είχαμε;

Για μένα ήταν περίοδος ενδοσκόπησης, γαλήνης, ησυχίας. Δεν μου βγήκε ιδιαίτερα στο δημιουργικό όπως βγήκε σε άλλους ανθρώπους. Ήταν όμως ανεκτίμητης αξίας αυτή η περίοδος. Δεν θα ήμουν αυτός που είμαι αν δεν είχε συμβεί. Και νιώθω καλά με αυτό που είμαι. Δυστυχώς όμως, για τους περισσότερους ανθρώπους ήταν πολύ σκληρό βίωμα.

Κάποιοι από αυτούς είμαι σίγουρος ότι το χρησιμοποίησαν θετικά. Αλλά οι πιο πολλοί δεν άντεξαν την εικόνα του εαυτού τους στην ησυχία. Γιατί η ησυχία κάνει εκκωφαντικό θόρυβο όταν δεν είσαι εξοικειωμένος μαζί της.

Όταν θέλεις συνέχεια κάτι να κάνεις, κάτι να γίνεται, προκειμένου  να μην κοιτάξεις τι γίνεται μέσα σου. Ήταν μεγάλη ευκαιρία όμως αυτή η παύση. Ήταν και μία τεράστια ανάσα για τον πλανήτη. Χρειαζόμαστε παύσεις και δεν τις κάνουμε ποτέ. Τρέχουμε συνεχώς για κάτι. Δεν χρειάζεται. Μπορούμε να υπάρχουμε χωρίς απαραίτητα να κάνουμε συνέχεια κάτι.

3 δεύτερη εναλλακτική για ΜΟΤΟ

 

Βασιλικέ, ο κόσμος σε έχει πολύ… ψηλά παρότι δεν αρέσκεσαι, ούτε σε lifestyling δημόσιες εμφανίσεις, εκτός βέβαια των συναυλιών σου, ούτε σε πυκνή δισκογραφία. Πώς το εξηγείς;

Δεν ξέρω πού με έχει ο κόσμος για να πω την αλήθεια. Αν πράγματι με έχουν ψηλά, ίσως είναι γιατί δεν υπήρξα ποτέ πρόχειρος ή ανειλικρινής με τη μουσική μου.

Ίσως αυτό το πιάνουν κάποιοι με τις κεραίες τους. Ίσως νιώθουν ότι δεν έχει αξία για μένα η δημόσια ζωή. Ίσως απλά νιώθουν ότι είμαι καλά και είμαι ήσυχος.

Αλήθεια, πώς είναι η μουσική του τώρα;

Η μουσική, πάντα και σε κάθε εποχή, εκφράζει την κατάσταση των ανθρώπων και φανερώνει την συνειδησιακή εξέλιξη ή στασιμότητα. Υπό αυτό το πρίσμα, είχε, έχει και θα έχει πάντα τεράστιο ενδιαφέρον. Πάντα φτιαχνόταν καλή μουσική και ακόμα φτιάχνεται. Αυτό το λέω με απόλυτη βεβαιότητα.

Αυτό που με τα χρόνια φθίνει όλο και περισσότερο είναι η ποπ μουσική. Λέγοντας ποπ, εννοώ η μουσική που προωθεί η μουσική βιομηχανία για λόγους κατανάλωσης, η μουσική-προϊόν. Η μουσική που φτιάχνεται με μόνο στόχο να καταναλωθεί για ένα μικρό διάστημα. Αν συγκρίνεις λοιπόν την ποπ μουσική του προηγούμενου αιώνα με την τωρινή, θα βγάλεις ένα πολύ άσχημο συμπέρασμα για την κατάστασή μας σαν ανθρώπινο είδος.

 

Η ΕΛΛΑΔΑ, Η ΠΑΤΡΑ, Η ΖΩΗ…

171870 495620694698 4937361 o

Έζησες στο εξωτερικό για αρκετό διάστημα και αυτό είναι αφορμή για σύγκριση. Πώς βλέπεις την Ελλάδα του σήμερα; Πώς θα ‘θελες να είναι, τι  να αφαιρούσαμε και τι να κρατούσαμε από τα χαρακτηριστικά μας ως λαός και κοινωνία;

Έχω επιστρέψει στα πάτρια και ζω εδώ τα τελευταία τρία χρόνια. Οι επαφές με το εξωτερικό είναι ακόμα ζωντανές, πρώτον λόγω ανθρώπων και δεύτερον λόγω σπουδών που συνεχίζονται. Η Ελλάδα είναι μια πολύ όμορφη χώρα σε επίπεδο φυσικής ομορφιάς και καιρού. Αλλά έχει μια τεράστια ασχήμια μέσα της. Κι αυτή συνίσταται από το πόσο όμορφη θα μπορούσε να είναι και στα άλλα επίπεδα. Βλέπεις πώς θα μπορούσε να είναι και αηδιάζεις με την κατάστασή της. Θέλει πάρα πολλά χρόνια ακόμα μέχρι να πετάξει από πάνω της το παρελθόν. Αλλά είναι τόσο αμετανόητα συντηρητική, φοβάται δηλαδή το καινούριο ή το μη γνωστό ως κακό και απειλή. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία εξέλιξη έτσι.

Η Πάτρα…; Πόσο σου λείπει; Αλλά και πώς την βλέπεις όταν έρχεσαι; Ίδια, καλύτερη, χειρότερη, τι…;

Η Πάτρα δεν αλλάζει. Δεν θέλει να αλλάξει. Είναι καλά όπως είναι, με αυτά που ξέρει, μην την ενοχλείτε…

Τι σχέδια κάνει ο Βασιλικός Σακκάς για το μέλλον του; Για το άμεσο αλλά και για το πιο μακρινό (καλά να ‘μαστε);

Έχω σταματήσει πολλά χρόνια να κάνω σχέδια. Η ζωή έχει τεράστιο ενδιαφέρον αν την αφήσεις να εκτυλιχθεί όπως θέλει, χωρίς να μπαίνεις στη μέση με σχέδια. Είδαμε με τον covid τι έγινε με τα σχέδιά μας. Στον αέρα όλα από τη μια μέρα στην άλλη. Η ζωή μάς φωνάζει αλλά δεν ακούμε. Θέλουμε να πάει έτσι όπως την φανταστήκαμε με το μυαλουδάκι μας. Είναι φοβερή η δύναμη του ανθρώπου που συνειδητοποιεί ότι δεν έχει καμία δύναμη. Γιατί τότε βγαίνει από τη μέση και βλέπει ότι αντί να ζει μία ζωή, είναι ο ίδιος η ζωή. Και δεν υπάρχει σημαντικότερη διαπίστωση στο ανθρώπινο βασίλειο.

 

Από την έντυπη έκδοση της Αχαϊκής Πολιτείας:

20 4

 

Μοιραστείτε το άρθρο :

Δείτε επίσης...

Eγγραφή στο Newsletter

Scroll to Top