Είναι προφανές ότι χρειάζονται απαντήσεις άμεσες, σε μια εποχή που διαπιστώνουμε ότι οι ελλείψεις, οι παραλείψεις και τα «κακώς κείμενα» στον ελληνικό σιδηρόδρομο αποτελούν εδώ και χρόνια την δυστυχή «σταθερά» ελέω της πρακτικής του «ωχ αδερφέ» και της εγκατάλειψης, που επικράτησε.

Και μιλάμε ευθέως για την κατάσταση στα γεφύρια του προαστιακού στην περιοχή του Καστελλοκάμπου της Πάτρας. Γεφύρια κάτω από τα οποία περνούν οχήματα ή και πεζοί ή και το ποτάμι του Χάραδρου. Γεφύρια με φθορά εμφανέστατη παντού. Σπασμένα κομμάτια τσιμέντου, κομμένα σίδερα που προεξέχουν στον «οπλισμό» και διακρίνονται αποκολλημένα μέσα από το σκυρόδεμα, μια εικόνα που σου «φωνάζει» για την εγκατάλειψη και μη φροντίδα.

Το θέμα έφεραν στο «φως» με καταγγελίες τους κάτοικοι του Καστελλοκάμπου που περνούν καθημερινά κάτω από τα γεφυράκια αντικρίζοντας τις εικόνες και ανησυχώντας για την κατάσταση τους και για την πιθανότητα ύπαρξης κινδύνου.

Δεν είμαστε, ούτε κάνουμε τους ειδικούς, σίγουρα όμως είναι εικόνες που αν μη τι άλλο φανερώνουν την έλλειψη φροντίδας, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το πέρασμα του τρένου από πάνω, για όσο χρόνο θα μεσολαβήσει ακόμα μέχρις ότου ολοκληρωθεί επιτέλους η κατασκευή του έργου για τον νέο σιδηρόδρομο…

Περιμένουμε όλοι όμως μιαν απάντηση από τους ειδικούς, είτε του ΟΣΕ, είτε ακόμα και καθ’ ύλη γνώστες , εκπροσώπους φορέων, (πχ Μηχανικούς), ώστε να ξέρουμε αν απαιτούνται εργασίες ή όχι.

Να σημειωθεί πως είναι δυσεύρετα τα ακριβή στοιχεία της χρονικής περιόδου κατασκευής των γεφυριών για τα οποία γίνεται λόγος, όμως θυμόμαστε πως ο σιδηρόδρομος πρωτοπέρασε προς Πάτρα το 1887.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ