του Αχιλλέα Ροδίτη

Αν και πολλή συζήτηση έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια για την επιστροφή των νέων που έφυγαν στο εξωτερικό αναζητώντας ασφαλή εργασία και ευνοϊκότερες αποδοχές, εν τούτοις ορισμένα «κακώς κείμενα» δε… λένε να αλλάξουν στην χώρα μας.

Μιλάμε για τις προϋποθέσεις που το… τυφλό «γράμμα του Νόμου» βάζει σε πολλές περιπτώσεις εξεύρεσης εργασίας από ομογενείς οι οποίοι επιθυμούν να επιστρέψουν. Κι αντί να διευκολύνουν το «έδαφος» της εξασφάλισης εργασίας, άρα και επιστροφής αυτών των νέων στα πάτρια εδάφη, αντιθέτως υψώνουν εμπόδια αξεπέραστα.

Με αποτέλεσμα, οι νέοι μας να απογοητεύονται, να αποθαρρύνονται και σιγά – σιγά να συμβιβάζομαι με την «σκληρή» πραγματικότητα, ότι το όνειρο της επιστροφής είναι δύσκολο έως και αδύνατο να εκπληρωθεί.

Η περίπτωση του 38χρονου Ορέστη από το Λονδίνο είναι ενδεικτική του τι συμβαίνει. Ο ίδιος το κατήγγειλε στην «Πολιτεία» όντας πλήρως απελπισμένος από την έκβαση της προσπάθειας του να κάνει τα χαρτιά του για να βρει δουλειά στην Ελλάδα, μέσω ΑΣΕΠ.

Ο Ορέστης είναι γέννημα θρέμμα Πατρινός, από την περιοχή της Έλληνος Στρατιώτου. Ζει κι εργάζεται από το 2010 στην Αγγλία. Σπούδασε Πληροφορική και έκανε Μεταπτυχιακό, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια Πληροφορικής της Αγγλίας, ενώ τα τελευταία χρόνια εργάζεται στον τομέα σπουδών του (Πληροφορική) σε μια από τις πιο γνωστές διεθνώς πολυεθνικές εταιρείες.

Επειδή όμως δεν αντέχει τη ζωή στο εξωτερικό κι ήθελε πάντοτε να γυρίσει κάποτε στην Ελλάδα, προ ημερών ήρθε στην Ελλάδα για να κάνει αιτήσεις σε θέσεις που «ανοίγουν» μέσω ΑΣΕΠ. Αλλά βρέθηκε μπροστά σε τείχος ανεξήγητων και τραγελαφικών απαιτήσεων. Διότι μεταξύ των άλλων, όπως σημειώνει ο ίδιος στην καταγγελία του, του ζητούσαν πιστοποιητικό γνώσης χρήσης Ηλεκτρονικών Υπολογιστών – το λεγόμενο ECDL – καθώς επίσης και πτυχίο Lower με το οποίο να πιστοποιείται, όπως του εξήγησαν, ότι… γνωρίζει την Αγγλική γλώσσα!

«Μα είναι δυνατόν;» αναρωτήθηκε ξανά και ξανά ο 38χρονος. «Τους έδειξα ότι κατέχω ταυτότητα Αγγλική, τους έδειξα το Πτυχίο Πληροφορικής που διαθέτω, από ένα κορυφαίο Πανεπιστήμιο σε αυτόν τον τομέα, τους προσκόμισα και Βεβαίωση εργασίας μου, σε πόστο ευθύνης μάλιστα, σε μια κολοσσιαία πασίγνωστη παγκοσμίως εταιρείας Πληροφορικής, αλλά εκείνοι μου ζητούν, …τι ακριβώς…;», συμπλήρωσε με δικαιολογημένη απορία.

Εξηγώντας μάλιστα κάτι ιδιαιτέρως σημαντικό: Ότι, πρώτον, για να εισαχθείς σε ένα πανεπιστήμιο όπως εκείνο στο οποίο ο ίδιος σπούδασε Μεταπτυχιακό, πρέπει να δώσεις εξετάσεις γλώσσας σε επίπεδο TOEFL- ανώτερη πιστοποίηση γνώσης Αγγλικής για μεταπτυχιακά –  όταν το πτυχίο Lower «ούτε καν το γνωρίζουν οι Άγγλοι και δεν το αποδέχονται», εξηγεί.

Και δεύτερον, ότι οι σπουδές του στην Πληροφορική πώς είναι δυνατόν να μην πιστοποιούν αυτομάτως την γνώση του στους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές και θα πρέπει να εξασφαλίσει έναν τίτλο ECDL;

«Όλα αυτά μου μοιάζουν σαν… αστεία. Νόμιζα ότι με δουλεύουν κανονικά. Δικαιολογημένα απόρησα, εκνευρίστηκα, απογοητεύτηκα…», τονίζει ο Ορέστης. Σχολιάζοντας το εξής απλό κι αυτονόητο: «Είναι σαν να έχω σπουδάσει Μαθηματικός αλλά να μου ζητούν πιστοποιητικό ειδικό για το ότι ξέρω να κάνω πρόσθεση και αφαίρεση. Είναι τρελό πραγματικά! Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το χαρακτηρίσω όλο αυτό». Και συμπληρώνει: «Είμαι διατεθειμένος να εγκαταλείψω την Αγγλία και αποδοχές που δεν τις φαντάζεστε, αποδεχόμενος έναν μισθό πενιχρό…, μόνο και μόνο για να γυρίσω στην Ελλάδα. Κι εκείνοι τι μου λένε; Ότι δεν με θέλουν κι από πάνω; Διότι αυτό μου λένε στην ουσία…».

Να σημειωθεί ότι για να αποκτήσει τα δύο αυτά πτυχία, (ECDL, Lower), προφανώς πρέπει να έρθει στην Ελλάδα για περίπου έναν χρόνο (ακαδημαϊκό), να πληρώσει ένα σωρό χρήματα, να δώσει και εξετάσεις. Να χάσει, δηλαδή, χρόνο και χρήμα, για να αποδείξει ότι από το επίπεδο «100» στο οποίο βρίσκεται, είναι γνώστης και επιπέδου «10». Κάτι τέτοιο τουλάχιστον καθ’ υπερβολή. Κατά τα άλλα, θέλουμε και προσπαθούμε, ως χώρα, να γυρίσουν τα παιδιά μας πίσω…!

Μόνο που ο Ορέστης αποδέχτηκε την «ήττα» του, όπως χαρακτηριστικά την αποκάλεσε, κι έφυγε ξανά την περασμένη Παρασκευή, με την πτήση επιστροφής που είχε κλείσει για το Λονδίνο. Και φυσικά, δεν θα ξαναμπεί στην διαδικασία προσπάθειας για εξεύρεση εργασίας στην Ελλάδα. Όπως είπε, «δεν αξίζει τον κόπο τέτοια ταλαιπωρία και προσβολή…». Διότι, έτσι ακριβώς το είδε! Κι εδώ που τα λέμε, άδικο δεν έχει…

«Brain Drain» Vc «Brain Gain»… σημειώσατε «1»

 Είναι προφανές ότι στον αγώνα μεταξύ… «Brain Drain» και «Brain Gain»… σημειώσατε «1» (για να μιλήσουμε με όρους ποδοσφαιρικού στοιχήματος). Διότι είναι προφανές ότι στην «μάχη» που δυστυχώς μαίνεται στην Ελλάδα και η οποία ξεκίνησε από την εποχή του πρώτου μνημονίου, διατηρεί την «πρωτιά» στις νίκες το θλιβερό «Brain Drain», που αφορά στην φυγή και την μετανάστευση, έναντι του μονίμως ηττημένου «Brain Gain», που αντιθέτως αφορά στον επαναπατρισμό των νέων επιστημόνων μας, οι οποίοι έφυγαν απ’ την χώρα προς το εξωτερικό.

Το έχουμε ξαναγράψει ότι τα επίσημα στοιχεία, πχ της ΕΛΣΤΑΤ ή του ΟΑΕΔ, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές για όλα τα παραπάνω. Διότι αν ανατρέξει κανείς στα στοιχεία της έκθεσης του ΟΑΕΔ «Στρατηγική Δεξιοτήτων Εργατικού Δυναμικού», θα διαπιστώσει πως στο χρονικό διάστημα από το 2020 μέχρι το 2021, (εν μέσω της πανδημίας, δηλαδή), 111.549 Έλληνες Πτυχιούχοι μετανάστευσαν σε ξένη χώρα! Και να μην ξεχάσουμε, φυσικά, ότι το 2019 έφυγαν 95.020 παιδιά. Που προστέθηκαν στις 500.000 άτομα περίπου που μετανάστευσαν από το 2008 μέχρι το 2017.

Φυγή που δυστυχώς συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Άλλοτε, ήπια, άλλοτε, πιο αισθητή. Όχι μόνο επιστημόνων, αλλά και barista, σερβιτόρων, κι άλλων τέτοιων ειδικοτήτων. Κι είναι κι αυτός ένας απ΄ τους λόγους έλλειψης προσωπικού σε τουρισμό και εστίαση.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ: