Σε αυτό το εφιαλτικό, μέσα από αδυσώπητες συμπληγάδες, με ένα πολύμηνο ανέβασμα σε ένα γολγοθά χωρίς προσδοκία ή ελπίδα ανάτασης ή ανάστασης, με ένα καθημερινό σισύφειο κατρακύλισμα όποιας σου προσπάθειας και των προσπαθειών που κατέβαλαν η στενή σου οικογένεια, οι αδερφές σου, οι ανιψιές, που τις ευχαριστώ, σε αυτό το εφιαλτικό ταξίδι, που σου έτυχε – πουλάκι μου άτυχο και βασανισμένο – να πας, να με θυμάσαι και να με αγαπάς. Όπως και εγώ θα σε θυμάμαι και θα σ’ αγαπώ, σε όσο μου μένει να ζήσω, μόνος πια, χωρίς εσένα στο πλάι μου, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.

Ορέστης

(Αποχαιρετισμός του Ορέστη Σκαλτσά στη σύζυγό του, Ελένη Μουράτη)