Η απόφαση του Βερολίνου να επαναφέρει τους μεθοριακούς ελέγχους στα χερσαία σύνορά του με Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο και Δανία, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις μεταναστευτικές ροές, που κατακλύζουν τη Γερμανία, αναμφίβολα προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση, μιας και στην πράξη καταργείται η λειτουργία της πολυδιαφημισμένης Συνθήκης Σένγκεν.

Και αυτό γιατί η Γερμανία ήδη είχε επιβάλει για ένα εξάμηνο μεθοριακούς ελέγχους για τα πρόσωπα που επρόκειτο να εισέλθουν στην επικράτειά της διά ξηράς από Πολωνία, Τσεχία, αλλά και Ελβετία.

Στη συνέχεια το Βερολίνο επέβαλε μεθοριακούς ελέγχους για τα πρόσωπα που σκοπεύουν να εισέλθουν στην επικράτειά της διά ξηράς ή αέρος από τη Γαλλία!

Βέβαια τη Σένγκεν είχε ήδη αρχίσει να τορπιλίζει η Αυστρία, η οποία παρά την καταδίκη της από το Δικαστήριο της ΕΕ, τελικά και για το 2024 επέβαλε νέους μεθοριακούς ελέγχους στα χερσαία της σύνορα με Σλοβενία και Ουγγαρία και στα χερσαία σύνορά της με Σλοβακία και Τσεχία.

Η Ιταλία έπραξε το ίδιο σε σχέση με όλα της τα χερσαία σύνορα, η Γαλλία και η Σουηδία. Ακολούθησε η Δανία, η οποία επέβαλε μεθοριακούς ελέγχους στα χερσαία σύνορά της με τη Γερμανία, αλλά και η Σλοβενία επέβαλε μεθοριακούς ελέγχους στα χερσαία σύνορά της με Κροατία και Ουγγαρία.

Και όλα αυτά, καθώς το μεταναστευτικό τέθηκε στις εκλογές τόσο στη Γαλλία όσο και στις τοπικές εκλογές κρατιδίων της Γερμανίας.

Η εφαρμογή του περίφημου «Ουκρανικού Μοντέλου» σε σχέση με το προσφυγικό θα μπορούσε να αποτελέσει μια σημαντική πρόταση-λύση για το φλέγον ζήτημα των συνεχώς αυξανόμενων προσφυγικών ροών. Μάλιστα με σύνθημα «Προσφυγικό-ΕΕ κάντο όπως και με τους Ουκρανούς πρόσφυγες» επαναφέρω την εν λόγω πρότασή μας-λύση για το Προσφυγικό.

Ως γνωστόν, το 2022, με αφορμή τον Πόλεμο στην Ουκρανία, το Συμβούλιο της ΕΕ εξέδωσε απόφαση με την οποία διαπίστωσε «την ύπαρξη μαζικής εισροής εκτοπισθέντων από την Ουκρανία», γεγονός που είχε «ως αποτέλεσμα την εφαρμογή προσωρινής προστασίας». Η Οδηγία εκδόθηκε μετά την οδυνηρή εμπειρία της Ευρώπης λόγω των χιλιάδων εκτοπισθέντων, με αφορμή τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία στη δεκαετία του 1990.

Με βάση λοιπόν το εν λόγω νομοθετικό πλαίσιο, οι Ουκρανοί υπήκοοι, ως απαλλαγμένοι από την υποχρέωση θεώρησης, έχουν το δικαίωμα να μετακινούνται ελεύθερα εντός της Ενωσης μετά την είσοδό τους στο έδαφός της για περίοδο 90 ημερών. Σε αυτή τη βάση, είναι σε θέση να επιλέξουν το κράτος μέλος στο οποίο επιθυμούν να απολαύουν των δικαιωμάτων που απορρέουν από την προσωρινή προστασία και να επανενωθούν με την οικογένειά τους και τους φίλους τους στα σημαντικά δίκτυα διασποράς που υπάρχουν σήμερα σε ολόκληρη την Ενωση. Εκατομμύρια Ουκρανοί εκτοπισμένοι φιλοξενούνται ήδη στην ΕΕ των 450 εκατομμυρίων κατοίκων χωρίς να έχουν δημιουργηθεί ιδιαίτερα προβλήματα.

Πολύ δε περισσότερο δεν έχουμε δημιουργία hotspots, ενώ η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία και η Ρουμανία που γειτνιάζουν με την Ουκρανία δεν έχουν μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών, όπως έχει συμβεί με Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία, όπου εφαρμόζεται το περίφημο Δουβλίνο 3, με αποτέλεσμα εκατομμύρια αιτούντες άσυλο να έχουν εγκλωβιστεί στις χώρες αυτές.

Κι ενώ στην περίπτωση αυτή έχουμε μια δίκαιη κατανομή των Ουκρανών προσφύγων σε όλες τις χώρες της ΕΕ, αντίθετα σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία έχουν εγκλωβιστεί εκατομμύρια αιτούντες άσυλο με τις υποβληθείσες αιτήσεις ασύλου το 2023 να ανέρχονται σε 1.140.000.

Ετσι για άλλη μια φορά επαναλαμβάνουμε μετ΄επιτάσεως ότι ήρθε πλέον η ώρα η παραπάνω πρόταση-λύση με βάση το «ουκρανικό μοντέλο» να εφαρμοστεί για όλους τους πρόσφυγες, απαλλάσσοντας έτσι την Ελλάδα από τις τεράστιες προσφυγικές πιέσεις.