του Αχιλλέα Ροδίτη –

Άλλη μια πεταμένη σύριγγα που χρησιμοποιήθηκε από εξαρτημένο άτομο και πετάχτηκε καταμεσής του δρόμου, με κίνδυνο να πέσει στα χέρια ενός παιδιού ή να πατηθεί από κάποιον αμέριμνο πεζό… Δεν είναι μια εικόνα μη συνηθισμένη, δυστυχώς.

Αλλά όμως αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό. Ότι συνηθίσαμε σε κεντρικούς δρόμους και δρομάκια να βλέπουμε τα σύνεργα του «λευκού θανάτου» διασκορπισμένα τριγύρω. Και το επισημαίνουμε διότι δεν μιλάμε για μια σύριγγα σε μια απομακρυσμένη τοποθεσία της πόλης, ερημική, αλλά σε έναν κάθετο δρόμου συνοικίας στο απόλυτο κέντρο της Πάτρας, ακριβώς απέναντι σε πολυτελές ξενοδοχείο με πλήθος επισκεπτών σε καθημερινή βάση και κατοίκους πολλούς νέους, φοιτητές κυρίως.

Θα περίμενε κανείς ότι τουλάχιστον στο κέντρο μιας μεγαλούπολης τέτοιες εικόνες δεν θα υπήρχαν, ότι η αστυνόμευση θα ήταν τέτοια που θα περιόριζαν το φαινόμενο. Διότι σε μια απομακρυσμένη περιοχή, να καταλάβεις ότι η αστυνόμευση είναι δύσκολο έργο. Αλλά όταν αυτό συμβαίνει και στην «καρδιά» μιας πόλης, τότε τα πράγματα είναι ανησυχητικά σε υπερθετικό βαθμό.

ΑΧΑΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ