Από την στήλη Αχι.Ρο. της Αχαϊκής Πολιτείας

Το έχουμε ξαναγράψει ότι ως πόλη δεν φιλοξενούμε όπως θα ‘πρεπε τους φοιτητές μας. Δεν έχουμε βάλει την πόλη να λειτουργεί γι’ αυτούς πάνω σε αυτονόητες ανάγκες τους. Απλά μένουν εδώ κι η πόλη απολαμβάνει τα όποια οφέλη.

Πάλι καλά που είναι τα καφέ και τους δίνουν χώρο για μελέτη με ίντερνετ. Δημόσιοι χώροι δεν υπάρχουν. Πάλι καλά που ξοδεύει ο μπαμπάς κι η μαμά για να πληρώνουν εισιτήρια λεωφορείου. Η πόλη δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Μόνο τα Ιωάννινα κι άλλοι Δήμοι που φιλοξενούν φοιτητές έχουν βρει τον τρόπο να παρέμβουν μειώνοντας την τιμή εισιτηρίου. Πάλι καλά, επίσης, που υπάρχει η ίδια η φοιτητική κοινότητα να τους ξεναγήσει στην πόλη, στα στέκια, και οι ιδιωτικές πολιτιστικές δομές, (θεατρικά σχήματα, εθελοντικές ομάδες κ.λπ.), διότι η πόλη δεν σκέφτηκε ποτέ να οργανώσει την ξενάγηση και την ένταξή τους, (με πολλούς τρόπους θα μπορούσε να το κάνει), στους «κόλπους» της…

Και για να μην μείνουμε μόνο στην περιγραφή, αυτό που προτείνουμε είναι να συμβούν όλα τα… αντίθετα απ’ όσα περιγράφουμε παραπάνω. Ο Δήμος να παρέμβει. Να ασχοληθεί πιο ενεργά με τους φοιτητές. Να τους υποδεχθεί επί της ουσίας, στην πράξη και στην καθημερινότητα. Να ασχοληθεί με τα προβλήματα και τα «θέλω» τους, τις ανάγκες τους. Να ασχοληθεί, (γιατί όχι), ακόμα και με τους γονείς τους… Ξέρετε τι σημαντικό κομμάτι τουρισμό θα είναι αυτό; Και όχι, όλα αυτά δεν τα σκεφτήκαμε εμείς. Μάθαμε ότι τα κάνουν άλλες φοιτητουπόλεις. Με άλλα λόγια, μεταφέρουμε κάτι που ήδη συμβαίνει και λέμε «ας το εφαρμόσουμε κι εμείς».