– Καθηγητές του 3^ου Εσπερινού Λυκείου και του 4^ου ΕΠΑΛ ζητούν απαντήσεις από την Δ/νση Εκπαίδευσης και τους εμπλεκόμενους φορείς

του Αχιλλέα Ροδίτη

Με μια απορία να εξακολουθεί να πλανάται πάνω από τα κεφάλια τους κοιμούνται και ξυπνούν οι εκπαιδευτικοί ΕΠΑΛ και Εσπερινών Λυκείων της Πάτρας εν όψει της επόμενης σχολικής σαιζόν, αλλά, μαζί τους, η ίδια αγωνία διακατέχει και μαθητές των μικρότερων τάξεων (Α και Β).

Όλα αυτά, καθώς πέρυσι σχεδιαζόταν το κλείσιμο μερικών τέτοιων σχολείων της Πάτρας και η συγχώνευσή τους με άλλα, σχεδιασμός που είχε αποφασιστεί από μέρους της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης με το σκεπτικό ότι τα συγκεκριμένα σχολεία δεν διαθέτουν εργαστήρια για ορισμένα τμήματά τους και οι μαθητές αναγκάζονται να πηγαίνουν «φιλοξενούμενοι», (μια-δυο φορές την εβδομάδα, όποτε έχουν εργαστήρια στο πρόγραμμα), σε άλλα συγκροτήματα που τυγχάνει να είναι εφοδιασμένα με κατάλληλο εργαστηριακό εξοπλισμό.

Βέβαια, για την τρέχουσα σχολική χρονιά το πρόβλημα ξεπεράστηκε με τη συνδρομή και τη βοήθεια του Δήμου Πατρέων, αλλά παρά τις συνεχείς οχλήσεις από εκπαιδευτικούς και την μαθητική κοινότητα, δεν υπάρχει προς το παρόν καμιά σαφής και ξεκάθαρη θέση για το αν η σκέψη εξακολουθεί ακόμα να είναι στην ατζέντα ή αν το ενδεχόμενο συγχωνεύσεων ξεπεράστηκε οριστικά κι ανεπιστρεπτί.

ΠΟΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΦΟΡΑ

Το πρόβλημα αφορά κυρίως τα σχολεία 3^ο Εσπερινό Πάτρας (στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου) και 4^ο ΕΠΑΛ (στην οδό Αυστραλίας). Μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις σχολείων προς συγχώνευση ήταν αυτή του 3^ο Εσπερινού Λυκείου για το οποίο πρόσφατα η «Πολιτεία» έκανε εκτενές αφιέρωμα παρουσιάζοντας και αναδεικνύοντας το θαυμαστό έργο που παράγεται προς όφελος των 208 μαθητών και μαθητριών. Εκ των οποίων, πολλές και πολλοί, είναι εργαζόμενοι και γονείς, ακόμα και ηλικιωμένοι! Άνθρωποι που έχασαν την ευκαιρία την ώρα που έπρεπε και αποφάσισαν να τελειώσουν το σχολείο αργότερα αποκτώντας ένα απολυτήριο – εισιτήριο για μια καλύτερη δουλειά και ζωή.

Το 3^ο Εσπερινό δεν διαθέτει εξοπλισμό για ένα και μόνο εργαστηριακό μάθημα, την Οδοντοτεχνική. Και γι’ αυτόν τον λόγο θα συγχωνευόταν με δύο άλλα σχολεία! Τα τμήματα του Οδοντοτεχνική και Δομικών θα πήγαιναν στο 9^ο ΕΠΑΛ και τα τμήματα Υγείας και Οικονομικών στο 5^ο ΕΠΑΛ της Αγίας Σοφίας. Ευτυχώς όμως και χάρη στην έγκαιρη και άμεση κινητοποίηση του διευθυντή του ο οποίος με βοήθεια του Δήμου Πατρέων εξασφάλισε κονδύλι για δημιουργία Οδοντοτεχνικού εργαστηρίου, το σχέδιο συγχώνευσης αναβλήθηκε μέχρι νεοτέρας. Αντιστοίχως, το 4^ο ΕΠΑΛ της οδού Αυστραλίας θα μετακόμιζε κι αυτό, στο 2^ο και 6^ο ΕΠΑΛ.

ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ…

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι το σενάριο συγχωνεύσεων δεν αφορά μόνο τα δύο παραπάνω σχολεία αλλά συνολικά όλα τα σχολεία. Και αυτά, δηλαδή, που θα κληθούν να υποδεχτούν όσα καταργηθούν – αν κάτι τέτοιο συμβεί – καθώς θα αναγκαστούν να προσαρμόσουν την λειτουργία τους με βάση έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό μαθητών. Με άλλα λόγια, είναι ένα ακόμα απίστευτο κι όμως αληθινό που δύσκολα ερμηνεύεται κι εξηγείται, καθώς το συνετό θα ήταν να καταβληθεί προσπάθεια δημιουργίας εργαστηρίων κι όχι κλεισίματος σχολείων επειδή δεν φτιάχνουμε εργαστήρια. Διότι έτσι θα διασφαλιστεί ο από-συνωστισμός σχολείων ενώ αντιθέτως θα οδηγούμασταν σε λιγότερα σχολεία ασφυχτικά γεμάτα, με πολλαπλάσιο αριθμό μαθητών. Με άλλα λόγια, μιλάμε για τη λογική «πονάει κεφάλι, κόβεις κεφάλι»…

ΘΑ ΕΞΑΡΤΗΘΕΙ ΠΟΣΟΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ

Το γεγονός και η ανασφάλεια έχουν «φουντώσει» για τα καλά τις συζητήσεις στη σχολική κοινότητα, ειδικά επειδή το θέμα αποτελεί και προϋπόθεση που θα καθορίσει τα μελλοντικά σχέδια, τόσο των καθηγητών, ως εργαζομένων, όσο όμως και των μαθητών και μαθητριών, αφού με βάση το αν οι αποστάσεις τους βολεύουν ή όχι, θα αποφασίσουν για την συνέχιση ή μη, της εκπαίδευσής τους. Κι αυτό, διότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων μιλάμε για μαθητές και μαθήτριες του Εσπερινού Λυκείου, μεγαλύτερης ηλικίας, δηλαδή, που έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν αν θα συνεχίσουν ή όχι την φοίτησή τους για κάτι καλύτερο. Με δεδομένο ότι μια συγχώνευση, άρα κι αλλαγή της καθημερινότητάς τους, μπορεί να σημάνει και το τέλος της μαθητικής τους πορείας.

ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ