Μια συνέντευξη με τον π. βουλευτής Χ. Τσιόκας λίγες ημέρες πριν την εκδήλωση για τον Προοδευτικό χώρο που θα γίνει στην Πάτρα

του Αχιλλέα Ροδίτη

Σε λίγες μέρες, το ερχόμενο Σάββατο, στο ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας, θα λάβει χώρα μια εκδήλωση που θα συγκεντρώσει το ενδιαφέρον πολλών στελεχών από το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και την Νέα Αριστερά. Αφορμή ένα βιβλίο που έρχεται να «μιλήσει» για την «Ιστόρηση 50 χρόνων στα κέντρα αποφάσεων του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ» και να αποτυπώσει θετικά και αρνητικά γεγονότα που σημάδεψαν τον προοδευτικό χώρο.

Το έγραψαν, ο Αντώνης Κοτσακάς, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που έχει διατελέσει Γραμματέας Οργανωτικού του κόμματος, βουλευτής Χίου, Υφυπουργός Εργασίας και Υπουργός Αιγαίου και ο Χάρης Τσιόκας, π. βουλευτής ΠΑΣΟΚ στην Β΄ Θεσσαλονίκης, που διετέλεσε επί χρόνια Γ.Γ. στα υπουργεία Εσωτερικών και Μεταφορών. Δεν πρόκειται για μια κομματική, αλλά για μια κοινωνικο-πολιτική εκδήλωση που ήδη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη προκάλεσε αναταράξεις.

Με ένα μήνυμα που σε δηλώσεις του στην «Πολιτεία» ο κ. Τσιόκας αναφέρει ότι ήταν «μήνυμα ανάγκης της κοινωνίας, για ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου σε τροχιά διακυβέρνησης με προγραμματική ενότητα». Προσθέτοντας πως «είναι τώρα η ώρα να φωτίσουμε το δρόμο της συνάντησης της πολιτικής με την κοινωνική αντιπολίτευση που δυναμώνει για να υπάρξει αλλαγή στις επόμενες εκλογές».

Ο πρώην βουλευτής μιλά για τη σημερινή κατάσταση εστιάζοντας στην «διαρκώς διευρυνόμενη κοινωνική αντιπολίτευση που αναζητεί πολιτική έκφραση των δικών της αναγκών, με αιχμή το αίτημα για οξυγόνο και δικαιοσύνη». Και όπως λέει: «το αίτημα αυτό συναντά οριζόντια τους πολίτες όλων των κομμάτων, που με κορύφωση τις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη αναζητούν προτάσεις που θα αφορούν λύσεις στις σύγχρονες δικές τους ανάγκες».

Άραγε, υπάρχει αναντιστοιχία κοινωνικής αντιπολίτευσης με την σημερινή  πολιτική; «Ναι», απαντά ο κ. Τσιόκας και σημειώνει: «Αφενός, η κυβέρνηση της ΝΔ  αδυνατεί να ανταποκριθεί με το μεροληπτικό υπέρ των ολίγων και ημετέρων κράτος που έχει διαμορφώσει, αφετέρου, η κοινωνία δεν καταγράφει από τα κόμματα πολιτικό στίγμα που να μετασχηματίζει τον κοινωνικό αντικυβερνητισμό  σε εναλλακτικό πρόγραμμα εφαρμόσιμης διακυβέρνησης».

Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Ως γνωστόν, σε δημοσκοπήσεις οι πολίτες δηλώνουν απογοητευμένοι, δείχνουν να μην εμπιστεύονται συνολικά τα κόμματα. Και σε αυτό, ο πρώην βουλευτής απαντά πως «έχουμε μπει σε μια νέα εποχή που χαρακτηρίζεται από νέες διαιρετικές τομές. Στην παραδοσιακή αντίθεση κεφαλαίου εργασίας έχει προστεθεί η αντίθεση για την πρόσβαση και χρήση της γνώσης. Στη μέχρι χθες αντίθεση κεφαλαίου και χειρωνακτικής εργασίας προστέθηκε η επισφαλής εργασία. Το ονομαζόμενο precariato που αριθμεί χιλιάδες καταρτισμένους πολίτες εκτεθειμένους σε ασύδοτη ανασφάλεια και εκμετάλλευση».

Και προσθέτει ότι η εγχώρια παραγωγική βάση έχει αποκλειστεί στο συντριπτικό της ποσοστό από τα χρηματοδοτικά εργαλεία των τραπεζών και των προγραμμάτων, λόγω της αδυναμίας για ίδια συμμετοχή. Κι ότι η πρόσβαση στις τεχνολογίες και την πράσινη ανάπτυξη μετατράπηκε σε όχημα κερδοσκοπίας… «Δεν υπάρχουν κανόνες στη σχέση ανάμεσα στον χρήστη και τον πάροχο που κυριαρχεί στη ζωή μας», σημειώνει ο κ. Τσιόκας και προσθέτει: «η περιφέρεια, με αιχμή τον πρωτογενή τομέα και τη νέα γενιά εγκαταλείπεται ενώ η αυτοδιοίκηση γίνεται εξάρτημα υπουργών και υπουργείων. Το χειρότερο δε, όλων, είναι ότι τα κοινά αγαθά της υγείας,της παιδείας, της ασφάλισης και των δικτύων εμπορευματοποιούνται».

Η ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Έτσι, κατά τον ίδιο, η αιτία μη εμπιστοσύνης των πολιτών στα κόμματα είναι συγκεκριμένη. Ότι η κοινωνική αντιπολίτευση ζητά από τα κόμματα απαντήσεις διεξόδου στις σύγχρονες διαιρετικές τομές, απαντήσεις που να διαμορφώσουν πλειοψηφίες εναλλακτικής διακυβέρνησης μέσα από προγραμματική ενότητα. «Όμως, δεν βλέπει κυβερνητική διέξοδο και δεν ενδιαφέρεται για τους ανταγωνισμούς εκλογικών κομματικών καταγραφών. Ούτε ικανοποιείται με τον αντικυβερνητισμό ή τον αντιμητσοτακισμό των κομμάτων», τονίζει ο κ. Τσιόκας.

Και επικαλείται το «δίδαγμα» από τον Ανδρέα Παπανδρέου «που στην περίοδο της μεταπολίτευσης προχώρησε σε μια τομή. Όταν αρνήθηκε να αναλάβει την Ένωση Κέντρου και να περιορισθεί σε ρόλο καλλίτερης διαχείρησης των άδικων πολιτικών…». Κάτι που κατά τον ίδιο θέτει επί τάπητος και το ερώτημα στο σήμερα: «Το θέμα είναι να αλλάξουν μόνο πρόσωπα ή και περιεχόμενα πολιτικών; Και αφού κανένα κόμμα, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, δεν μπορεί μόνο του, η κοινωνία ζητά να δει ποιοι συμβάλουν στη διαμόρφωση προοδευτικής πλειοψηφίας με προγραμματική ενότητα διακυβέρνησης και πώς».

Άρα, η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών, σε τι υποχρεώνει τα κόμματα του προοδευτικού τόξου; Ιδού η απάντηση του πρώην βουλευτή και συγγραφέα:

 «Οι αξίες και οι αρχές του σοσιαλιστικού, αριστερού και οικολογικού χώρου παραμένουν επίκαιρες γιατί υπηρετούν τον άνθρωπο. Χρειάζονται όμως σύγχρονες απαντήσεις στις νέες αντιθέσεις. Δεν αρκεί ο πολιτικός λόγος υπεράσπισης των κατακτήσεων του χθες. Τα προοδευτικά κόμματα καλούνται να απαντήσουν στον εξουσιοδοτισμό του lifestyle με προτάσεις Αλλαγής του κοινωνικού και παραγωγικού μοντέλου. Με δίκαιη  συμμετοχή των συντελεστών. Πάνω απ’ όλα, όμως, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι στη σύνθετη κοινωνική διαστρωμάτωση της χώρας, για να δοθούν λύσεις εναλλακτικής διακυβέρνησης χρειάζονται προγραμματικές συμφωνίες χωρίς να καταργηθεί η πολιτική αυτονομία και οργανωτική αυτοτέλεια των κομμάτων του προοδευτικού χώρου. Γιατί το καθένα αποτυπώνει τις δικές του ευαισθησίες και κοινωνικές αναφορές».

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ…

ΕΡ: Κύριε Τσιόκα, τα συλλαλητήρια της πλατείας για τα Τέμπη, ποιο ακριβώς μήνυμα στέλνουν; Αλλαγή κόμματος στην εξουσία ή κάτι πιο βαθύ, πιο ουσιαστικό από μια απλή εναλλαγή;

ΑΠ: Είναι αλήθεια ότι τα συστημικά κέντρα και η ΝΔ γνωρίζουν ότι έχουν απολέσει την εκλογική τους αυτοδυναμία. Επεξεργάζονται σενάρια εναλλαγής προσώπων και εκλογικών συστημάτων για να μην αλλάξουν οι πολιτικές που επιθυμούν. Ο κίνδυνος μετάλλαξης του πολιτικού συστήματος της χώρας σε μια εναλλαγή προσώπων και όχι πολιτικών είναι υπαρκτός. Για αυτό είναι τώρα η ώρα τα προοδευτικά κόμματα χωρίς να υποστείλουν την ευγενή άμιλλα για την απήχηση τους, να δεσμευτούν ότι η εκλογική τους επιρροή θα αθροιστεί στη διαμόρφωση προοδευτικής διακυβέρνησης με προγραμματική ενότητα καθιστώντας αντιπολίτευση τη ΝΔ. Η χώρα χρειάζεται πολιτική αλλαγή με επαναφορά της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. Αυτό θεωρώ ότι θα γίνει και το κριτήριο ψήφου του πολίτη.

ΕΡ: Αλήθεια, εσείς Κι εσείς, γιατί αποχωρήσατε από την πολιτική όντας μάλιστα βουλευτής μεγάλης απήχησης και δυναμισμού; Κι όχι μόνο εσείς, αλλά και πολλοί άλλοι. Τι συνέβη;

ΑΠ: Εντάχθηκα ως φοιτητής στο Σοσιαλιστικό Κίνημα, με την ιδρυτική διακήρυξη της 3^ης του Σεπτέμβρη. Γιατί η Εθνική Ανεξαρτησία, η λαϊκή κυριαρχία και η κοινωνική απελευθέρωση άνοιγαν τον δρόμο για ένα άλλο κοινωνικό και παραγωγικό μοντέλο που αντικαθιστούσε την αχαλίνωτη κερδοσκοπία και τις λογικές διαχείρισης της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας. Δεν αποχώρησα όμως από την πολιτική, αλλά διαφώνησα με την μετάλλαξη του πολιτικού φορέα. Και όταν αυτή κορυφώθηκε, με την συγκυβέρνηση ΝΔ -Σαμαρά και τον τρόπο διαχείρισης των μνημονίων, παραιτήθηκα παρ’ ότι εκλεγόμουν πρώτος σε ψήφους.