Εγραψε ο ερευνητής, συγγραφέας και πρώην αντιδήμαρχος Πατρέων Νίκος Τζανάκος:
Μια ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ με ιδιαιτερη αξία.
Η μεγαλύτερη και πιο σπουδαία, τιμητική και συγκινητική διάκριση, που έχω λάβει στα 25 χρόνια που ασχολούμαι με την ιστορική έρευνα.
Ένα χωριό του Πάρνωνα, ο Άγιος Δημήτριος Ζαρακος, που επιτέλους χαρακτηρίστηκε Μαρτυρικό, ήταν εκεί, την Πέμπτη, στον υπέροχο ιδιόκτητο χώρο του Πολιτιστικού συλλόγου του, για να ακούσει, να μάθει άγνωστες γενικώς λεπτομέρειες και παιχνίδια στρατηγικής, μεταξύ των συμμάχων και των ορδών του Χίτλερ το 1943-1944, τα οποία στοχοποίησαν το χωριό τους αφού, εκτός της συνολικότερης αντιστασιακής δράσης του, χαρακτηρίστηκε ότι ανήκει στα χωριά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τους αντάρτες ως καταφύγια και έπρεπε να καταστραφούν ιδιαίτερα ενόψει και της πιθανολογούμενης απόβασης των συμμάχων στην περιοχή του Γυθείου. Μια τεράστια και συνεχης παραπλάνηση της αντικατασκοπείας των συμμάχων, του Τσόρτσιλ κυριως, απεναντι στον Χίτλερ. Και ο Παρνωνας και τα χωριά του έπρεπε να “εκκαθαριστούν”. Ηταν εκεί για να πληροφορηθεί, ποια ήταν τα βήματα που ακολούθησε ο βουλευτής Λακωνίας Νεοκλής Κρητικός, ο άνθρωπος που μου ανέθεσε να ερευνηθεί και να τεκμηριωθεί μια μελέτη, για να την καταθεσει στην αρμοδια επιτροπή, προκειμένου το χωριό τους να δικαιωθεί και να χαρακτηριστεί Μαρτυρικό. Η τιμή που μου έγινε, αποκτά μεγαλύτερη αξία, αφού προέρχεται από ένα δραστηριο Σύλλογο, με νέα παιδιά, που επιθυμούν να μάθουν την ιστορία του τόπου τους. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πρόεδρο Γρηγόρη Μπατσάκη, στη Θάλεια Μπατσάκη, στο Νίκο Γεωργαντώνη, σε όλα τα μέλη του συλλόγου και στους 600 περίπου κατοίκους του χωριού που ήταν εκεί, νέα παιδιά στη συντριπτική τους φιλοξενία. Μετά από πέντε χρόνια έρευνας σε χιλιάδες σελίδες τεκμηρίων, η οποία με έφερε κοντά στους ανθρώπους και στη ζωή του χωριού, αισθάνομαι πια μια ιδιαίτερη αγάπη γιαυτό το υπέροχο χωριό. Σας ευχαριστώ πολύ όλους όσους με βοηθήσατε σε αυτό το υπέροχο ταξίδι (στο υπό έκδοση σχετικό βιβλίο μου θα αναφερθώ ονομαστικα), ιδιαίτερα όμως το Νεοκλή, που μου ανέθεσε αυτή τη δύσκολη και επίπονη προσπάθεια, με αποτέλεσμα σήμερα να αισθανόμαστε υπερήφανοι για την κατάληξή της
