Ακόμη και το μπάνιο σε κοντινή παραλία στην Πάτρα καταντά ασύμφορο, αφού η «μόδα» απαιτεί ξαπλώστρες, ποτά και φαγητό… στην ξαπλώστρα με αποτέλεσμα ένα ζευγάρι να θέλει μέχρι… και 100 ευρώ για μπάνιο στα βορειοανατολικά της πόλης.

Στα δυτικά, οι τιμές είναι πολύ πιο χαμηλές! Την ίδια ώρα η ΑΑΔΕ πραγματοποιεί ελέγχους σε beach bar της πόλης για να διαπιστώσει αν εκδίδονται φορολογικά στοιχεία, όμως οι έλεγχοι δεν περιορίζονται μόνο σε παραλίες. Και στην Αχαϊα είναι σε πλήρη εξέλιξη η «Επιχείρηση Θέρος» της ΑΑΔΕ, με ελέγχους σε τουριστικούς προορισμούς και καλοκαιρινές εκδηλώσεις.

Οι «ράμπο» του Υπουργείου Οικονομικών δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στα πανηγύρια όπου διακινούνται τεράστια ποσά χωρίς να περνούν από την επίσημη οικονομία. Και στην Αχαϊα οι αφίσες που διαφημίζουν τα πανηγύρια εκτός από τις φωτογραφίες των τραγουδιστών αναγράφουν πώς στο πανηγύρι μπορεί κάποιος να σπάσει πιάτα, να πετάξει λουλούδια, να ανοίξει όσες σαμπάνιες θέλει κλπ.

Η ΑΑΔΕ γνωρίζει ότι σε πολλές περιπτώσεις οι συγκεκριμένες «προτιμήσεις» των συμμετεχόντων πληρώνονται με «μαύρα»! Και εκεί θέλει να βάλει φρένο!  Η φοροδιαφυγή παίρνει μεγάλες διαστάσεις, με τραγουδιστές να μη δηλώνουν στο σύνολό τους τις αμοιβές που εισπράττουν και τα φαγητά που προσφέρονται επί πληρωμή, από τα κλασικά σουβλάκια μέχρι τη γουρνοπούλα, να σερβίρονται χωρίς απόδειξη.

Στα μεγάλα πανηγύρια υπολογίζεται ότι διακινούνται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, τα οποία δεν καταγράφονται ποτέ επίσημα. Στα περισσότερα πανηγύρια εμφανίζονται ως διοργανωτές πολιτιστικοί σύλλογοι ή μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Η διαφορά είναι ουσιαστική: εφόσον οι φορείς αυτοί αναγνωρίζονται ως μη κερδοσκοπικοί, τα έσοδα από ένα πανηγύρι, είτε προέρχονται από πωλήσεις ποτών και φαγητού είτε από εισιτήρια, δεν λογίζονται ως εμπορικό κέρδος, αρκεί να χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες του συλλόγου. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται η πλήρης φορολογική επιβάρυνση που ισχύει για τους επαγγελματίες της διασκέδασης.