του Αχιλλέα Ροδίτη
Το ότι τον Απρίλιο πέρυσι (2024) συνεργεία του Δήμου μπήκαν στον παλιό «Λάγιο», καθάρισαν και «σφράγισαν το οίκημα μετά τα αλλεπάλληλα ρεπορτάζ της «Πολιτείας» για την μετατροπή του χώρου σε εστία μόλυνσης από την παρουσία περιθωριακών ατόμων, δεν έλυσε οριστικά το πρόβλημα. Το παλιό καφέ της Μαρίνας της Πάτρας, που είναι γεμάτο αναμνήσεις ειδυλλιακών απογευμάτων ή απολαυστικών πρωινών με καφέ, ακόμα και πανηγυρισμών, εν έτη 1987, της νίκης στο Eurobasket με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά της εθνικής μας ομάδας, επιβάλλεται να τύχει σεβασμού και καθαριότητας.
Γιατί μπορεί τα συνεργεία να καθάρισαν πριν από ενάμιση χρόνο, αλλά το πάλαι ποτέ κατάστημα εστίασης συνεχίζει να παραβιάζεται, εξακολουθεί να είναι μία αντιαισθητική εικόνα στα μάτια Πατρινών και επισκεπτών και φυσικά μετατρέπεται πάλι σε μολυσματική εστία. Ξέρουμε ότι ο Δήμος θέλει το κτίριο με την ελπίδα να προοριστεί για γραφεία Διοίκησης, εάν και εφόσον αδειοδοτηθεί από το Υπουργείο το έργο μετατροπής της Μαρίνας σε Τουριστική Μαρίνα, καθώς την ύπαρξη κτιρίου προϋποθέτει για μια τέτοια άδεια ο Νόμος. Όμως έως τότε το κτίριο μην ριμάξει χειρότερα από το κτίριο Λιμένα στη Γούναρη…
ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ / ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
