Το νέο προσκλητήριο του Αλ. Τσίπρα από το βήμα του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς δεν… έριξε κανέναν στο Κίνημα Αλλαγής από τα σύννεφα.
Από την ομιλία του Δημήτρη Μάντζου στο κλειστό του Τάε Κβον Ντο, άλλωστε, κατέστη εμφανές ότι η Χαρ. Τρικούπη ήταν πλήρως προετοιμασμένη γι’ αυτό το σενάριο.
Ο εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ δεν κινήθηκε στην κατεύθυνση της «φουλ επίθεσης εκτός έδρας», όπως ενδεχομένως κάποιοι θα επιθυμούσαν εσωκομματικά, ωστόσο, αποκωδικοποιώντας τα όσα είπε, μπορεί κανείς να διακρίνει την ανάδειξη δύο βασικών διαχωριστικών γραμμών από την Κουμουνδούρου.
Δεύτερον, το ιδεολογικό πρόσημο. Ο εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ, κόντρα στο συνεδριακό σύνθημα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», μίλησε μόνο για σοσιαλδημοκρατία, επιχειρώντας να περιχαρακώσει το έδαφος γύρω από τον όρο και κατ’ επέκταση προς τις κεντρώες βλέψεις Τσίπρα, προσδίδοντας, παράλληλα, πιο «σύγχρονη» απόχρωση στο κεντρικό αφήγημα της Χαρ. Τρικούπη.
Όσο για το σύνθημα αυτό καθεαυτό –το είχε εισαγάγει ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009–, αλλά και την «(Πολιτική) Αλλαγή» που είναι κεντρικό συνεδριακό μότο, δεν έλειψαν οι αναμενόμενες αιχμές για «ρητορικές πλειοδοσίες». Μια ακόμη διαχωριστική γραμμή, δηλαδή, με το βλέμμα και στα παραδοσιακά πασοκικά ακροατήρια.
Τα παραπάνω, μαζί με όσα είχαν προηγηθεί τις περασμένες εβδομάδες με την αντίπερα όχθη, δηλαδή την κυβερνητική στροφή προς τις μετεκλογικές συμμαχίες, συνθέτουν το πρώτο ολοκληρωμένο παζλ στο διαμορφούμενο προεκλογικό σκηνικό, όσον αφορά τη θέση του ΚΙΝΑΛ απέναντι στις αντίρροπες πιέσεις Μαξίμου και Κουμουνδούρου.
