* Διαδοχικές αλλά άκαρπες οι προσπάθειες διαμόρφωσης του νέου προεδρείου, στους καθηγητές, παρότι οι κάλπες έκλεισαν στα μέσα Μαρτίου και ήδη υπάρχει εκλεγμένος Πρόεδρος!

του Αχιλλέα Ροδίτη

Με κακόγουστο ανέκδοτο μοιάζει αυτό που συμβαίνει στην Α΄ ΕΛΜΕ της Αχαΐας, όπου οι εκλογές έγιναν μέσα Μαρτίου, εκλέχτηκε πρόεδρος, ο Σπύρος Ψαρράς, από την παράταξη της ΔΑΚΕ, αλλά… ακόμα δεν έχει συμφωνηθεί η σύνθεση του νέου Προεδρείου!

Το σκηνικό; Ένα μπαράζ διαδοχικών συναντήσεων που «τινάζονται» στον «αέρα», χωρίς καμία να οδηγεί σε διαμόρφωση Δ.Σ….

Αυτό που πρακτικά συμβαίνει είναι ότι η ΔΑΚΕ εξέλεξε δύο μέλη, άλλα δύο το Μέτωπο Αντίστασης και από ένα μέλος οι παρατάξεις του ΠΑΜΕ, η ΣΥΝΕΚ και το ΠΕΚ. Και το ζητούμενο είναι πώς όλοι θα εκπροσωπηθούν αναλογικά.

Η «Πολιτεία» αναζήτησε ερμηνείες από εκλεγμένα μέλη των άλλων παρατάξεων, με την ελπίδα να υπάρξει κοινός τόπος μια και τα προβλήματα είναι ογκώδη ενώ αρχές Ιουλίου αναμένονται και οι εκλογές της ΟΛΜΕ, που σημαίνει ότι το Προεδρείο θα πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση λειτουργικότητας.

Από την πλευρά του ο πρώην Γραμματέας Φώτης Βασιλακόπουλος (από την ΣΥΝΕΚ) επισημαίνει στην «Πολιτεία» και στο “politeianews.gr”, ότι:

“δε μπορεί άλλο να διαιωνίζεται η ‘ακυβερνησία’ και ότι πρέπει, επιτέλους, να σχηματιστεί Δ.Σ. με αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση των παρατάξεων αναλόγως της εκλογικής τους κατάταξης”.

Η κα Ευαγγελία Αθανασοπούλου, εκλεγμένη με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών, εξηγεί από την πλευρά της, ότι:

«εμείς έχουμε ξεκάθαρη στάση και συγκεκριμένη πρόταση που αν είχε εισακουστεί, το Προεδρείο θα είχε συγκροτηθεί από την πρώτη συνεδρίαση»!

Τονίζοντας πως η παράταξη που εκπροσωπεί πρότεινε συγκρότηση του Δ.Σ. με αντιπροσωπευτικό αναλογικό προεδρείο.

«Από τότε η πρότασή μας επαναλαμβάνεται επίμονα, αλλά με την ίδια επιμονή ΔΑΚΕ, ΜΕΤΩΠΟ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ την καταψηφίζουν, η καθεμία για τους δικούς της λόγους. Δεν ξαφνιαζόμαστε από τη στάση τους, Εξάλλου μαζί συγκροτούσαν προεδρεία τόσα χρόνια ΔΑΚΕ- ΣΥΝΕΚ, μαζί τους το ΜΕΤΩΠΟ μας έσυρε στα ενιαία κείμενα ενάντια στην αξιολόγηση», σημειώνει.

Προσθέτοντας ακόμη ότι: “βρισκόμαστε σε μια περίοδο έντασης της επίθεσης στους εργαζόμενους, η ακρίβεια τσακίζει τους συναδέλφους, τα σχολεία στενάζουν απ’ την πίεση να βγει η ύλη και τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους που έχουν φέρει όλες οι κυβερνήσεις και προέχει η από κοινού οργάνωση του αγώνα, παράλληλα με όλα τα άλλα συνδικάτα, τους γονείς και τους μαθητές”.