Ενδιαφέρουσες οι τοποθετήσεις του Αντώνη Κουνάβη για τους λόγους που βγήκε μπροστά με το «Επιμελητήριο για Όλους». Όπως σημειώνει, τα… «ξεροκέφαλα γεγονότα» τον έκαναν να το πάρει απόφαση. Ποια είναι αυτά; Ιδού η απάντησή του:

«Το ότι πέρασαν 12 ολόκληρα χρόνια χωρίς να προκύψει κανένα ουσιαστικό όφελος. Ακούσαμε και θα ακούσουμε ξανά για μεγαλεπήβολα προγράμματα, συνέδρια, ημερίδες, διαλέξεις, events, που όχι μόνο δεν είχαν κανένα απολύτως αντίκρισμα για τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Επιμελητηρίου, αλλά θα έπρεπε να είχαν μετατρέψει την Αχαΐα σε Γαλλική Ριβιέρα. Και με άλλα λόγια, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας, «όλο λάδι, λάδι, και από τηγανίτα τίποτα!». Σε άλλο σημείο σημειώνει: «…Πόσα χρόνια πρέπει να χαθούν ακόμη και πόσες ευκαιρίες πρέπει να περάσουν ανεκμετάλλευτες, χαμένες σε εγωισμούς και έωλες εξαγγελίες; Τα λόγια είναι φτηνά, τα ταξίματα τσάμπα, οι αριθμοί ευημερούν, όχι όμως και τα μέλη του Επιμελητηρίου…».

Κι απαντά ευθέως σ’ όσους απορούν για τον χρόνο του αλλά και για την «κομματική ταυτότητα»: «έχω μάθει να αξιοποιώ ιδιότητες και να συνδυάζω δυνατότητες. Μια δυνατότητα που μου δίνει ο συνδυασμός αυτός, είναι να σηκώνω το τηλέφωνο και να μιλάω – πειστικά-  με οποιονδήποτε στην κυβέρνηση, όσο ψηλά και αν είναι… Κι όταν εγώ βάλω κάτι στο μυαλό μου κι έχω το δίκιο, δεν με σταματάει τίποτα. Κρατώ και τιμώ την κομματική μου ταυτότητα, αλλά πυξίδα μου ήταν, είναι και θα είναι πάντα το συμφέρον της Πάτρας και της Αχαΐας. …Δεν θα διστάσω να χτυπήσω ακόμη και το χέρι στο τραπέζι, αν χρειαστεί… όποιον κι αν έχω απέναντι μου».

ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ