Σκληρές αλήθειες απ’ την πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών Άννα Μαστοράκου που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα είχαν γίνει κεντρικό θέμα συζήτησης για μέρες.

Αλλά στην Ελλάδα, η επικαιρότητα έχει έναν παράξενο τρόπο να καθορίζεται, μιας και τα ασήμαντα ή τα εντυπωσιοθηρικά, κατά κανόνα, υποσκελίζουν τα σπουδαία και κομβικά για τη ζωή και την καθημερινότητα μας.

Η κ. Μαστοράκου, απ’ την αρχή της πανδημίας, μιλά συνεχώς για την υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ, με άμεσο αποτέλεσμα να αυξάνονται οι παραιτήσεις (κυρίως γιατρών), οι οποίοι αναζητούν καλύτερες συνθήκες εργασίας αλλά και καλύτερες αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα ή στο εξωτερικό. Κάτι που και η «Πολιτεία», αναρίθμητες φορές, έχει επισημάνει.

Ενδεικτική η περίπτωση στο νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας» της Πάτρας από όπου, σε μικρό διάστημα, έχουν αποχωρήσει συνολικά επτά ειδικευμένοι γιατροί (τέσσερις ακτινολόγοι, ένας παθολόγος, μία αναισθησιολόγος και ένας καρδιολόγος).

Με την κ. Μαστοράκου να δηλώνει προ ημερών ότι «η αναλογία ασθενών ανά γιατρό είναι εξαιρετικά μεγάλη. Στην εφημερία ο όγκος που αναλογεί σε κάθε γιατρό είναι τεράστιος και οι αμοιβές είναι πολύ λίγες σχετικά με το παραγόμενο έργο. Η Κύπρος δίνει τριπλάσιο με πενταπλάσιο μισθό ανάλογα με τη θέση, το πόστο και την ειδικότητα. Η Ρουμανία πάλι δίνει διπλάσιες απολαβές. Άρα, έχει διαμορφωθεί μια στρεβλή συνθήκη, στην οποία ο Έλληνας γιατρός έχει προσφέρει τα μέγιστα, ιδίως τα τελευταία δύο χρόνια, χωρίς να αναγνωρίζεται μισθολογικά το έργο του»