Ο Donald Trump και ο Elon Musk έδωσαν το σύνθημα, όμως οι CEOs των μεγάλων αμερικανικών επιχειρήσεων ακολουθούν. Η εποχή της «Σιωπηλής Παραίτησης» και της τηλεργασίας τελείωσε, καθώς η οικονομική αβεβαιότητα και η επιβράδυνση της αγοράς εργασίας ανατρέπουν τις ισορροπίες που διαμορφώθηκαν την περίοδο της πανδημίας και δίνουν ξανά στους εργοδότες το «πάνω χέρι». Ο  κόσμος των επιχειρήσεων μπαίνει στην εποχή του «Big Boss», γράφει το Axios.

Το βλέπει κανείς στο αυστηρό κάλεσμα του Jamie Dimon για την επιστροφή στο γραφείο στην JP Morgan, στην έκκληση του Brian Niccol στους εργαζόμενους της Starbucks να «ανασκουμπωθούν» και στο memo του Sergey Brin της Google που ζητά δουλειά 60 ωρών την εβδομάδα από όσους εργάζονται πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη. O Andy Jassy της Amazon ζητά από τους υπαλλήλους του να «κινούνται γρήγορα και να συμπεριφέρονται σαν ιδιοκτήτες της εταιρείας», την ώρα που οι ανταγωνιστές της «δουλεύουν επτά ημέρες την εβδομάδα, 15 ώρες την ημέρα».

Η αλλαγή κουλτούρας στο αμερικανικό επιχειρείν είναι σαφής και σύμφωνα με πολλές ερμηνείες, υπαγορεύεται από πολύ ψηλά. Ο Λευκός Οίκος είναι αυτός που δίνει το σήμα.

«Έχεις έναν πρόεδρο που έχει αφήσει το σημάδι του ως εργοδότης», λέει στο Axios ο Aaron Sojourner, οικονομολόγος με ειδίκευση στα εργασιακά στο W.E. Upjohn Institute for Employment Research. Θυμίζει, άλλωστε, ότι το μότο του Trump στην τηλεοπτική σειρά Apprentice, όπου εμφανιζόταν, ήταν «απολύεσαι!».

Αλλά και ο Elon Musk, που στο πλαίσιο της προσπάθειας περιορισμού των δαπανών του ομοσπονδιακού κράτους απολύει χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, είναι γνωστός υπέρμαχος της σκληρής δουλειάς και της εργασιακής εβδομάδας των 80 ωρών.

Οι εντολές για επιστροφή στο γραφείο, οι φόβοι για απολύσεις, η εγκατάλειψη των πολιτικών της συμπερίληψης είναι ενδείξεις μιας νέας εποχής, που αλλάζει σημαντικά την εικόνα του επιχειρείν.

Το είπε, άλλωστε, ξεκάθαρα ο CEO της Meta, Mark Zuckerberg, όταν ζήτησε να επιστρέψει η «επιθετικότητα» και η «αρσενική ενέργεια» στις επιχειρήσεις. «Είναι ένα πράγμα να λέμε ότι θέλουμε να καλωσορίζουμε και να δημιουργούμε ένα καλό περιβάλλον για όλους και νομίζω ότι είναι εντελώς άλλο να λέμε ότι ‘η αρρενωπότητα είναι κακή’».

Ο τεχνολογικός κλάδος, που όπως και το finance είναι γνωστοί για τα εξαντλητικά ωράρια και τις υψηλές απαιτήσεις από τους εργαζόμενους, επιστρέφουν μάλλον με χαρά σε μία εποχή πριν από τη «Μεγάλη Παραίτηση», όπου οι εργαζόμενοι παραιτούνταν με ευκολία μόλις έρχονταν αντιμέτωποι έστω και με μικρές ενοχλήσεις, γνωρίζοντας ότι άλλες εταιρείες έκαναν «ουρά» για να τους προσλάβουν.

Σήμερα, το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ είναι μεν χαμηλό (στο 4,1%), όμως ο ρυθμός των προσλήψεων είναι αρκετά αδύναμος και η εξεύρεση εργασίας γίνεται δυσκολότερη, ειδικά για τους εργαζόμενους «λευκού κολάρου», δηλαδή όσους δουλεύουν σε γραφεία. Καθώς δεκάδες χιλιάδες απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι με καλά πτυχία και εξαιρετική εργασιακή εμπειρία βγαίνουν στην αγορά εργασίας, τα πράγματα θα γίνουν μόνο δυσκολότερα.