Η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να έχει προκαλέσει σεισμικές αλλαγές όχι μόνο στη διεθνή πολιτική σκηνή, αλλά και στην Ελλάδα, όπου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται να επανεξετάζει βασικές αρχές που μέχρι πρότινος αποτελούσαν τη βάση του πολιτικού του προφίλ.

Με μια εντυπωσιακή ρητορική στροφή, ο Μητσοτάκης εγκαταλείπει τις ακραια νεοφιλελεύθερες θέσεις που υπερασπιζόταν μέχρι πρόσφατα και προσεγγίζει έναν λόγο που παραπέμπει ευθέως στη ρητορική Τραμπ και άλλων συντηρητικών ηγετών ανά τον κόσμο.

Σε πρόσφατη εκδήλωση, ο πρωθυπουργός εξέφρασε δριμύ κατηγορώ εναντίον της woke κουλτούρας, την οποία περιέγραψε ως ένα φαινόμενο που καλλιεργεί διχόνοια και επιβάλλει την τυραννία των μειοψηφιών επί της πλειοψηφίας.

Ανέφερε ότι οι μειοψηφίες αυτές «βαφτίζουν» κάθε διαφωνούντα φασίστα ή υποστηρικτή της πατριαρχίας, ακυρώνοντας ουσιαστικά τον διάλογο.

Η συγκεκριμένη τοποθέτηση προκάλεσε έκπληξη, καθώς έρχεται από τον ίδιο πολιτικό που, μόλις πριν λίγους μήνες, υπερασπίστηκε και ψήφισε τον νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, παρά την έντονη αντίδραση της Εκκλησίας, της παραδοσιακής δεξιάς βάσης της Νέας Δημοκρατίας και της ελληνικής κοινωνίας.

Ο ίδιος άνθρωπος που παρουσίαζε τον εαυτό του ως προοδευτικό φιλελεύθερο, σήμερα επιτίθεται στις ίδιες μειονοτικές ομάδες που υποτίθεται πως προστάτευε.

Εξίσου σημαντική είναι η στροφή του Μητσοτάκη στο ζήτημα της μετανάστευσης. Επικαλούμενος την εμπειρία των ΗΠΑ υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, μίλησε για την αποτυχία του συστήματος διαχείρισης των συνόρων και ανέδειξε την ανάγκη για αυστηρότερους ελέγχους. Αυτές οι θέσεις, που παραπέμπουν άμεσα στη ρητορική Τραμπ, μοιάζουν αντιφατικές σε σχέση με την προηγούμενη πολιτική του στάση, όπου κατηγορούσε τέτοιες απόψεις ως ακροδεξιές και λαϊκιστικές.

Η πολιτική αυτή στροφή δεν είναι απλώς υποκριτική· είναι και βαθιά ανησυχητική.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έχει επανειλημμένα παρουσιαστεί ως ο υπέρμαχος της ευρωπαϊκής αποιδεολογικοποιημενης δημοκρατίας, δείχνει τώρα να ενστερνίζεται τις πιο πατριωτικες συντηρητικές πτυχές της διεθνούς πολιτικής ατζέντας.

Η υποκρισία του είναι εμφανής. Την ώρα που παρουσιάζεται ως κριτής της woke κουλτούρας και της «τυραννίας των μειοψηφιών», είναι ο ίδιος που έχει εγκαινιάσει πολιτικές οι οποίες εξυπηρετούσαν αυτή την ατζέντα.

Πρόκειται για μια στροφή που θυμίζει περισσότερο τον καιροσκοπισμό ενός πολιτικού που επιδιώκει να συμβαδίσει με τα «νέα αφεντικά» του στη διεθνή σκηνή, παρά για μια ειλικρινή αλλαγή στάσης.

Η στροφή Μητσοτάκη δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη.

Η ελληνική κοινωνία, η οποία παραδοσιακά βασίζεται σε αξίες όπως η οικογένεια, η θρησκεία και η εθνική ταυτότητα, δεν μπορεί να δεχτεί την επιβολή κατευθυνόμενων ιδεολογικών πειραμάτων.

Είναι καθήκον μας, ως υπεύθυνοι πολιτικοί, να υπερασπιστούμε τη φωνή της πλειοψηφίας απέναντι στην επιβολή μειοψηφικών ατζεντών, χωρίς να διολισθήσουμε σε ακρότητες.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε αντιφατικές ατζέντες, αλλά η πραγματικότητα είναι πως η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από σαφήνεια, συνέπεια και σεβασμό στις παραδοσιακές της αξίες.

Είναι η ώρα για εμάς να διασφαλίσουμε ότι οι ελληνικές αξίες δεν θα θυσιαστούν στον βωμό των διεθνών πολιτικών παιχνιδιών.