Η είδηση για τον γάμο της Ελέτσι με τον Αθηναίο γιατρό και η έφοδος της Εφορίας… δεν πέρασε απαρατήρητη στην Πάτρα. Αλλωστε και στην αχαϊκή πρωτεύουσα, η «βιομηχανία» του γάμου, αποφέρει στην κυριολεξία αρκετά εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο στους «εμπλεκόμενους» επαγγελματίες και φυσικά πολλά από τα χρήματα είναι… «μαύρα»! Ακόμη και στις αποδείξεις για νυφικά, γίνονται «παζάρια» για την απόδειξη, ιδιαίτερα αν αυτό «ράβεται» και δεν είναι έτοιμο. Αλλά το μεγάλο «παζάρι» γίνεται με τις εταιρείες κέτερινγκ και διάθεσης χώρων δεξιώσεων. Γιατί εκεί… είναι τα πολλά λεφτά! Οσον αφορά τις βέρες, τα δαχτυλίδια, ή ακόμη και το κοστούμι του γαμπρού, εκεί η φοροδιαφυγή είναι μικρή έως… μηδενική! Ακόμη και τα ποσά που δίνονται στις εκκλησίες… «μαύρα» είναι!

Στην Πάτρα τα περισσότερα ζευγάρια, γνωστοποιούν την ευχάριστη στιγμή τους στα social media και οι νύφες κυρίως… «ταγκάρουν» και τις εταιρείες ή τα πρόσωπα που συνετέλεσαν στην άψογη νυφική τους εμφάνιση. Δηλαδή τον «οίκο» με το νυφικό, την κομμώτρια, την μακιγιέζ μέχρι και την εταιρεία… διοργάνωσης της εκδήλωσης! Η ΑΑΔΕ έχει δώσει πλέον σαφείς εντολές στην Εφορία Πατρών! Υπάλληλοί της ξεκινούν από τον Μάρτιο έλεγχο στα social media για να διαπιστώσουν ποιοι παντρεύτηκαν και αν… εκδόθηκαν φορολογικά παραστατικά!

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ… ΚΑΙ ΤΑ «ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ» ΣΤΟΝ ΓΑΜΠΡΟ

Για την εφορία δεν υπάρχει συνεργασία με κάποια εκδήλωση, δωρεά ή χορηγία που δεν φορολογείται και δεν χρειάζεται παραστατικό (απόδειξη, τιμολόγιο). Ακόμα και οι λίστες δώρων ή τα χρήματα στα φακελάκια που μπαίνουν στην τσέπη του γαμπρού, πρέπει να δηλωθούν στην εφορία, καθώς υπόκεινται σε φόρο δωρεάς!

Τα δώρα γάμου εντάσσονται στον Κώδικα Φορολογίας Δωρεών όπως αυτός ισχύει με τον Ν.2961/2001. Ο νόμος αναφέρει ξεκάθαρα στο άρθρο 38, ότι υποκείμενο του φόρου είναι ο δωρεοδόχος, δηλαδή αυτός που δέχεται τη δωρεά, άρα στη λίστα γάμου, το ζευγάρι ή ο υπόχρεος σύζυγος. Άρα το ζευγάρι, εφόσον δεχθεί τις δωρεές της λίστας γάμου, π.χ. στην Τράπεζα η στην τσέπη θα πρέπει να τις δηλώσει. Αρά λοιπόν τα χρήματα σε λίστες γάμου η σε φακελάκια δεν ξεφεύγουν από το «μικροσκόπιο» της εφορίας.

Επιχειρήματα (όπως στην περίπτωση της Ελέτσι) ότι τα «διαδικαστικά» του γάμου (διοργάνωση τραγούδια, εξοπλισμός ρούχα, κ.λπ.) αφορούν δωρεές ή διαφημιστικές συνεργασίες δεν βοηθούν την κατάσταση. Κάθε μορφής υπηρεσία ή παράχωσης προϊόντος πρέπει να συνοδεύεται από το ανάλογο παραστατικό και να φορολογείται αναλόγως (ΦΠΑ, φόρο δωρεάς κ.λπ). Και αν μάλιστα οι επιχειρήσεις δεν τηρούν τα όσα επιτάσσει η νομοθεσία (έναρξη βιβλίων ταμειακές μηχανές, Pos, τιμολόγια στο e-send) τότε βγαίνουν όλα στην φόρα κατά τον έλεγχο της ΑΑΔΕ και ο φορο-λογαριασμός απογειώνεται!

Εδώ… «κολλάει» και η σχετική απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών για το πώς πρέπει να εκδίδονται τα παραστατικά: Το φορολογικό στοιχείο για την διοργάνωση εκδήλωσης γαμήλιας δεξίωσης από επιχειρήσεις που δεν έχουν υποχρέωση έκδοσης εισιτηρίων, πρέπει να εκδίδεται με το πέρας της γαμήλιας δεξίωσης. Με αυτόν τον τρόπο «έθαψε» τις ελπίδες όσων επιχείρησαν να επικαλεστούν ασάφεια του νόμου για τι ακριβώς σημαίνει «μετά το πέρας», με στόχο να ξεγλιστρούν από την «τσιμπίδα» της εφορίας. Πλέον, με τις φωτογραφίες στο… χέρι, οι ελεγκτές μπορούν να διαπιστώνουν αν κάποια αίθουσα δεξιώσεων έχει εκδώσει η έχει λάβει τα σχετικά παραστατικά για τη συγκεκριμένη ημέρα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον οι έλεγχοι σε χλιδάτες εκδηλώσεις δεν γίνονται με «χαρτί και μολύβι». Φωτογραφίες, σχόλια, αναρτήσεις για «χεράτες» συναλλαγές είναι αυτές που αξιοποιούνται σε τέτοιους ελέγχους και κατά κανόνα οδηγούν σε εστίες φοροδιαφυγής.