Με… «το πιστόλι στον κρόταφο» ζουν πολλοί από τους ασφαλιστικούς συμβούλους εταιρειών της Πάτρας αφού η αγορά δεν λειτουργεί φυσιολογικά στην εισροή χρημάτων που αποτελούν πάγιο έξοδο συμφωνημένων συμβολαίων. Έτσι οι υπάλληλοι ασφαλιστικών εταιρειών έχουν βρεθεί στο μέσον μιας αφόρητης σε βάρος τους πίεσης που ασκείται.

Από τη μια πλευρά, εκ μέρους των ανωτέρων και προϊσταμένων τους, που διακαώς αγωνιούν για να μην ακυρωθούν συμφωνίες και μην μειωθούν τα έσοδα. Και από την άλλη, αισθάνονται την ασφυχτική πίεση των καθημερινών υποχρεώσεων διαβίωσης των ίδιων και των οικογενειών τους.

«Είναι τραγικό αυτό που βιώνουμε. Δεν μπορεί να το φανταστεί ανθρώπινος νους», λέει στην «Πολιτεία» πολύπειρος ασφαλιστικός σύμβουλος στην Πάτρα.

Άκρως αναμενόμενο, θα λέγαμε, εφόσον είναι γνωστό ότι οι ασφαλιστικοί σύμβουλοι δεν εργάζονται με καθεστώς μηνιαίας σταθερής αμοιβής -τουλάχιστον οι περισσότεροι και της νεότερης γενιάς- αλλά με ποσοστά επί των πληρωμένων ασφαλειών.

«Είναι τραγικό αυτό που βιώνουμε. Δεν μπορεί να το φανταστεί ανθρώπινος νους», λέει στην «Πολιτεία» ασφαλιστικός σύμβουλος ο οποίος για ευνόητους λόγους διατηρεί την ανωνυμία του. Εργάζεται για περισσότερα από 15 χρόνια στον χώρο των ασφαλιστικών συμβολαίων έχοντας ξεκινήσει από εταιρεία -κολοσσό και έχοντας μεταπηδήσει τα τελευταία πέντε χρόνια σε άλλη εταιρεία, μικρότερης απήχησης αλλά με διαρκώς σταθερή ανοδική τροχιά στην ελληνική αγορά.

Ο ίδιος, μάλιστα, κατέχει εξέχουσα θέση στη συγκεκριμένη εταιρεία λόγω ενός ευρύτατου πελατολογίου που διαθέτει και το οποίος, όπως λέει χαρακτηριστικά, έκτισε με πολύ κόπο και σκληρή δουλειά και αφοσίωση στις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τα συμβόλαια που κλείνει έναντι των πελατών του.

Μόνο που αφιερώθηκε κυρίως στο κομμάτι της πασίγνωστης «αστικής ευθύνης» επιχειρήσεων και κυρίως εμπορικών καταστημάτων και λιγότερο σε συμβόλαια ιδιωτικής ασφάλισης ή και ασφάλισης οχημάτων. «Παντού βέβαια διαπιστώνεται σταθερή και αισθητή μείωση εσόδων στην περίοδο της πανδημίας και της παρατεταμένης καραντίνας», δηλώνει. Προσθέτοντας ότι ειδικά στον τομέα της «αστικής ευθύνης» το πρόβλημα είναι ακόμα πιο διογκωμένο καθώς αφορά επιχειρήσεις που στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι κλειστές λόγω της καραντίνας και οι υπόχρεοι αδυνατούν αντικειμενικά να ανταπεξέλθουν στην οφειλή τους που ορίζεται από την ασφαλιστική συμφωνία που έχουν υπογράψει.

Όλο και περισσότεροι πελάτες στο… άσε γι’ αργότερα

«Τι να του πεις όταν ένας έμπορος, για παράδειγμα, έχει υπογράψει συμβόλαιο και φθάνει η ημερομηνία για να πληρώσει αλλά σου λέει ότι δεν έχει ούτε 10 ευρώ για να δώσει στα παιδιά του;», αναφέρει στην «Πολιτεία» ο ασφαλιστικός σύμβουλος.

Επισημαίνοντας ότι η αγορά στη συγκεκριμένη ασφαλιστική κατηγορία κυριολεκτικά έχει «τιναχτεί στον… αέρα» καθώς τα περισσότερα συμβόλαια δεν καλύπτονται ως προς την πάγια πληρωμή τους. «Άσε για αργότερα. Τώρα δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Είμαστε κλειστά και δεν υπάρχει… μία, μου απαντούν οι περισσότεροι», τονίζει ο ασφαλιστής. Υπογραμμίζοντας ότι το πρόβλημα είναι αναλογικό και στις υπόλοιπες κατηγορίες ασφαλιστικών συμβολαίων, όχι μόνο στην αστική ευθύνη.

Όλο αυτό το κλίμα, όπως περιγράφεται και στην αρχή, κλείνει επικίνδυνα την βαλβίδα οξυγόνου για τους ίδιους τους ασφαλιστικούς συμβούλους. Οι οποίοι έχουν με κόπο πετύχει την εξασφάλιση του μηνιαίου εισοδήματός τους μέσω των ποσοστών από τις καταβολές των ασφαλισμένων, αλλά όταν το συμβόλαιο δεν πληρώνεται ο ασφαλιστής μένει με… άδειες τσέπες.

Και ταυτόχρονα στο άγχος της προσωπικής – οικογενειακής επιβίωσης έρχεται να προστεθεί και το μεγαλύτερο άγχος της επαγγελματικής επικράτησης, αφού πλέον το πόσα συμβόλαια εισπράττει κάθε ασφαλιστικός σύμβουλος στην περίοδο της καραντίνας και της κλειστής αγοράς υπολογίζεται από την εταιρεία του ως κυρίαρχο κριτήριο και για το δικό του εργασιακό μέλλον…