Γεννήθηκε στο εργαστήριο και επέστρεψε σε αυτό με μια ενδιάμεση στάση στο… διάστημα. Ένα ισραηλινό αντικαρκινικό φάρμακο γύρισε στη Γη μετά από μια σειρά δοκιμών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), που διεξήχθησαν με την ελπίδα ότι μπορεί να αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό στη μικροβαρύτητα.

Τώρα, ο καθηγητής Ιεζεκιήλ Μπέρνχολτζ από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο αναλύει τα αποτελέσματα του πειράματος για να δει αν υπάρχει αλήθεια στην υπόθεσή του ότι η θεραπεία ασθενών με καρκίνο με το φάρμακό του σε συνθήκες που μοιάζουν με το διάστημα, όπου η βαρύτητα είναι χαμηλότερη από την κανονική, θα μπορούσε να έχει οφέλη.

Ο Μπέρνχολτζ, ειδικός στη βιοχημεία, τη νανοτεχνολογία και την ανάπτυξη φαρμάκων, είναι ο εφευρέτης του Doxil, το οποίο έγινε το πρώτο νανοφάρμακο που έλαβε έγκριση από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ, το 1995.

Σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πιστεύεται ότι έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με το συγκεκριμένο φάρμακο, συμπεριλαμβανομένων ασθενών που πάσχουν από καρκίνο των ωοθηκών και πολλαπλό μυέλωμα. Ο Μπέρνχολτζ, ιδρυτής της Ayana Pharma, σχεδίασε ένα πείραμα στο οποίο το φάρμακο συναντά καρκινικά κύτταρα στον ISS και το συσκεύασε σε ένα κοντέινερ μεγέθους όσο δύο κουτιά τσιγάρα.

«Αυτό που θέλουμε να ελέγξουμε είναι εάν τα ενεργά μόρια που σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα απελευθερώνονται, όταν βρίσκονται σε μικροβαρύτητα, με ρυθμό και με τρόπο που τα καθιστά πιο αποτελεσματικά», είπε ο Μπέρνχολτζ στους Times of Israel.

Κατά τη γνώμη του, η μικροβαρύτητα του διαστήματος είναι το καλύτερο μέρος για να δοκιμαστεί η πιθανότητα, αλλά αν βρεθεί ότι η μικροβαρύτητα ενισχύει το φάρμακο, τότε οι συνθήκες του διαστήματος μπορούν να αναπαραχθούν, ως ένα βαθμό, στη Γη. «Εάν αυτή η ιδέα αποδειχτεί σωστή, έχουμε ήδη εξοπλισμό για τη μίμηση της μικροβαρύτητας στη Γη και μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε με κύτταρα, στη συνέχεια για δοκιμή με μικρά ζώα και, εάν είναι απαραίτητο, μπορούμε να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε τη μικροβαρύτητα σε ανθρώπους που υποβάλλονται σε θεραπεία καρκίνου.

«Τα δείγματα θα υποβληθούν τώρα σε μια σειρά δοκιμών και τα αποτελέσματά τους θα εξεταστούν και θα αναλυθούν ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τις επιπτώσεις που έχει η μηδενική βαρύτητα στο Doxil και εάν υπάρχει αλλαγή στο ίδιο το φάρμακο ή στη δράση του κατά των καρκινικών κυττάρων υπό συνθήκες μηδενικής βαρύτητας».

Η NASA -και όχι μόνο- δείχνει ζωηρό ενδιαφέρον για τις δυνατότητες της «εξωϊατρικής», της μελέτης της ιατρικής σε μηδενική βαρύτητα. Η διαστημική υπηρεσία εξήγησε το σκεπτικό σε μια δημοσίευση: «Χωρίς βαρύτητα, τα κύτταρα, τα μόρια, οι κρύσταλλοι πρωτεΐνης και τα μικρόβια συμπεριφέρονται με πολύ διαφορετικούς τρόπους.

«Η μικροβαρύτητα παρουσιάζει έτσι ευκαιρίες για εξερεύνηση νέων ανακαλύψεων που ενδέχεται να αλλάξουν το παιχνίδι σε τομείς όπως η αναγέννηση του ανθρώπινου ιστού, η ανάπτυξη φαρμάκων, οι θεραπείες για ασθένειες όπως ο καρκίνος και άλλες απειλητικές για τη ζωή και χρόνιες παθήσεις, καθώς και η ενέργεια και τα νέα υλικά».

Η δυνατότητα της εξωϊατρικής να επηρεάσει τα κανονικά φάρμακα, όπως η ασπιρίνη, πιστεύεται ότι είναι περιορισμένη, αλλά πιστεύεται ότι ορισμένα φάρμακα με πολύπλοκες δομές που επηρεάζονται εύκολα από το μεταβαλλόμενο περιβάλλον θα μπορούσαν να εμφανίσουν σημαντικές διαφορές στη μηδενική βαρύτητα.

Ο Μπέρνχολτζ είπε ότι το Doxil είναι κατάλληλο για διαστημικές μελέτες, καθώς έχει μια πολύπλοκη δομή με ιδιότητες που θα μπορούσαν να αλλάξουν με μηδενική βαρύτητα. «Τα σύνθετα φάρμακα είναι πολύ πιο πιθανό να υποστούν αλλαγές που δεν υφίστανται άλλα φάρμακα», είπε.

Ο Μπέρνχολτζ τονίζει: «Πρόκειται για μια εξαιρετικά συναρπαστική πρόοδο στον κόσμο της έρευνας για τη θεραπεία του καρκίνου, καθώς και στην κατανόησή μας για τον αντίκτυπο των συνθηκών μικροβαρύτητας στη δομή και την απόδοση σύνθετων φαρμάκων. Ελπίζουμε όλοι σε ενθαρρυντικά αποτελέσματα».