Για την Βουλευτή Αχαΐας Ν.Δ. ο πήχης δεν μπαίνει σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο. Όπως λέει, μετά την επίτευξη ενός στόχου, ξεκινά η προσπάθεια για κάποιον υψηλότερο…

Η συνέντευξη με την κα Χριστίνα Αλεξοπούλου είχε κανονιστεί εδώ και καιρό. Ήταν μια ευκαιρία, μπαίνοντας έδαφος εκλογών, να τα πούμε για το διακύβευμα της επερχόμενης κάλπης, για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης, το όλο πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται.

Αλλά και για την δική της θητεία, που χαρακτηρίστηκε από πολλή δουλειά και παρεμβάσεις της και την διαρκή παρουσία της στον νομό και στους ανθρώπους του, χωρίς να αλλάξει ίχνος από την… απλή Χριστίνα, όπως από την ξέραμε από πριν. Όμως η κουβέντα μας έγινε και στη «σκιά» της τραγωδίας στα Τέμπη. Η ίδια; Συγκλονισμένη! Όπως μας είπε:

«Ήταν κάτι που με συγκλόνισε ως μητέρα, ως βουλευτή,  και ως ενεργή πολίτη. Το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα, η ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη, συντάραξε όλους τους Έλληνες. Ποτέ ξανά να μην επαναληφθεί τέτοια τραγωδία. Το «γιατί» θα το απαντήσουμε. Μόνο θλίψη…».

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

–              Θα ξεκινήσω από την προσωπική σας πορεία. Ήταν άλλωστε η πρώτη σας φορά που εισήλθατε σε βουλευτικά έδρανα. Πόσο “κοντά” ή “μακριά” ήταν, λοιπόν, αυτό που συναντήσατε από αυτό που περιμένατε…;

Δεν ζήτησα την ψήφο των συμπολιτών μου απροετοίμαστη. Είχα εργαστεί πολύ σκληρά έτσι ώστε να γνωρίζω, όσο το δυνατόν καλύτερα, αυτά που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Υπό αυτή την έννοια, όσα συνάντησα  ήταν αρκετά κοντά σε αυτά που περίμενα. Από την άλλη μεριά, όμως, προέκυψαν ζητήματα και δυσκολίες που δεν θα μπορούσαμε καν να φανταστούμε τον Ιούλιο του 2019. Αυτό δεν ανέτρεψε τον προγραμματισμό μας. Ότι εξαγγείλαμε, το υλοποιήσαμε. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε στην Πάτρα επενδύσεις ύψους 3,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την υλοποίηση 80 έργων. Όλα τούτα ήταν αποτέλεσμα πολύ μεγαλύτερης προσπάθειας από αυτή που, αρχικά, ανέμενα.

–              «Πέσατε» ως βουλευτής στα… ΠΟΛΥ δύσκολα και πρωτόγνωρα. Πανδημία, ενεργειακή κρίση, τεκτονικές εξελίξεις παγκοσμίως κ.λπ.. Με έναν νομό να απαιτεί και να ψάχνει τον βηματισμό του σ’ όλο αυτό το περιβάλλον. Πόσο δύσκολο ήταν το τοπίο για μια βουλευτή αλλά και πόσο φτάσατε τον πήχη που είχατε βάλει για να εκπροσωπήσετε τον νομό μένοντας “κοντά” και “μαζί” με τον κόσμο που σας εμπιστεύτηκε;

Ο πρωταρχικός άξονας της πολιτικής μου δράσης είναι η άμεση – προσωπική και συνεχής επαφή με τους συμπολίτες. Αυτό, δυστυχώς, το στερήθηκα, σε μεγάλο βαθμό, από την πανδημία. Ήταν μία, κατά κοινή ομολογία, δύσκολη περίοδος. Παρ’ όλες τις αντιξοότητες, ουδέποτε έπαψα να βρίσκομαι στο πλευρό των Αχαιών, μέσα και έξω από τη Βουλή, για κάθε θέμα, από το πιο μικρό και ατομικό, ως το πιο μεγάλο και συλλογικό. Ειδικότερα, εκπροσωπώντας τον Νομό από τη θέση της Βουλευτού Αχαΐας, υπερασπίστηκα με σθένος την έναρξη της κατασκευής του, πολύπαθου έργου του αυτοκινητόδρομου Πατρών – Πύργου, στην οποία επικέντρωσα ένα μεγάλο μέρος των προσπαθειών μου. Βέβαια, πήχης δεν υπάρχει. Κάθε φορά που ένας στόχος επιτυγχάνεται, αρχίζει η προσπάθεια για κάποιον υψηλότερο.

ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ… Σ’ΕΝΑΝ ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟ;

–              Ανοίγουν οι κάλπες και ένας “αναποφάσιστος” ψηφοφόρος προσέρχεται για να ψηφίσει. Σκέφτεται όμως κυρίως την ακρίβεια και τα προβλήματα. Τι θα του λέγατε;

Πολύ σωστά προτάξατε το θέμα της ακρίβειας. Ψωνίζω η ίδια στο supermarket και στη λαϊκή αγορά και καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία που αισθάνονται οι συμπολίτες μας μπροστά στο ταμείο. Θα συμβούλευα, λοιπόν, τον αναποφάσιστο, να αγνοήσει αυτό το, δικαιολογημένο, συναίσθημα. Να μην ψηφίσει με το θυμικό, αλλά με τη λογική και να αναρωτηθεί ποιοι πραγματικά μπορούν να δώσουν λύσεις. Αυτοί που υπόσχονται τα πάντα σε όλους εκ του ασφαλούς, γνωρίζοντας ότι δεν θα κυβερνήσουν ή εκείνοι που σοβαρά και κοστολογημένα επιτυγχάνουν; Το 2015 και τα λεφτόδεντρα που έγιναν αυταπάτες, δεν είναι μακριά. Ουδείς, είτε αριστερός, είτε δεξιός, είτε αποφασισμένος, είτε αναποφάσιστος, έχει δικαίωμα να ξεχνά πως φτάσαμε στο χείλος της καταστροφής, επειδή πιστέψαμε σε μαγικές λύσεις των προβλημάτων μας. Το μέλλον είναι υπόθεση, άρα και ευθύνη, όλων μας.

  «ΑΔΗΡΙΤΗ ΑΝΑΓΚΗ Η ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ…»

–              Πολλή κουβέντα γίνεται για το ζήτημα της αυτοδυναμίας. Μήπως μια συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να δώσει τη “μέση λύση” για να αποφευχθεί μια παρατεταμένη και επιζήμια περίοδος επαναληπτικών εκλογών;

Όπως τονίζει ο Πρωθυπουργός, η πρώτη μας επιλογή είναι η αυτοδύναμη κυβέρνηση. Δεν πρόκειται για αυταρέσκεια ή αλαζονεία, αλλά για αδήριτη ανάγκη. Το ασταθές διεθνές περιβάλλον και τα πρωτόγνωρα προβλήματα που απαριθμήσατε στην προηγούμενη ερώτησή σας, επιβάλλουν ταχύτητα και αποφασιστικότητα, που μόνο μία συνεκτική – αυτοδύναμη κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει. Ας σκεφτούμε τι θα είχε συμβεί στις περιπτώσεις της πανδημίας και του υβριδικού πολέμου που εξαπέλυσε, αιφνιδιαστικά, η γείτονας, στον Έβρο, αν τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν άμεσα για να σωθούν ζωές και για να κρατηθούν όρθια τα σύνορά μας, περνούσαν πρώτα από συσκέψεις και συμβούλια πολιτικών αρχηγών.  Βέβαια, η αυτοδυναμία δεν αποκλείει τη συνεργασία και την συναίνεση. Ρίξτε μια ματιά στη σύνθεση της κυβέρνησης, αλλά και στα ψηφοδέλτια και θα αντιληφθείτε ότι εμείς οι νεοδημοκράτες δεν έχουμε πρόβλημα να συνεργαστούμε με πρόσωπα που προέρχονται από άλλους χώρους. Άλλοι είναι αυτοί που διακήρυξαν δημόσια ότι θέλουν να μας στείλουν στην αντιπολίτευση. Άλλωστε, η συναίνεση δεν επιτυγχάνεται με τον διαμοιρασμό κυβερνητικών θέσεων. Προϋποθέτει αίσθημα ευθύνης και καλής προαίρεσης, που δεν το έχουμε διαπιστώσει από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ελάχιστες κυβερνητικές πρωτοβουλίες στηρίχθηκαν από τα υπόλοιπα κόμματα, έστω και αν αναφέρονταν σε προφανείς και αυτονόητες λύσεις. Ακόμα και τις λίγες φορές που μπορέσαμε να επιτύχουμε διακομματικές συμφωνίες, όπως στην περίπτωση της ψήφου των ομογενών, χρειάστηκε να γίνουν τόσες υποχωρήσεις και συμβιβασμοί, που τελικά αναίρεσαν την ουσία και την χρησιμότητα της μεταρρύθμισης που επιδιώξαμε. Βέβαια, ο λαός έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Αν λοιπόν το εκλογικό σώμα διαμορφώσει με την ψήφο του συσχετισμούς που οδηγούν σε κατεύθυνση διαφορετική από αυτήν της αυτοδυναμίας, εμείς θα σεβαστούμε την επιλογή του. Όμως, η αποφυγή επαναληπτικών εκλογών δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Θεωρώ περισσότερο επιζήμια, αν όχι και ολέθρια, κάθε ευκαιριακή συνεργασία, χωρίς κοινό στόχο και κοινά οράματα, που αναγκαστικά θα ανακόψει την πορεία της χώρας προς τα εμπρός και θα την οδηγήσει σε τέλμα, εν αναμονή νέων εκλογών που, νομοτελειακά, δεν θα αργήσουν να έρθουν.

 ΑΧΑΪΑ: ΣΤΟΧΟΣ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

–              Αν επανεκλεγείτε, ποιο θα είναι το επόμενο “στοίχημα” σας, στην επόμενη θητεία σας, για την Αχαΐα;

Θα μπορούσα να απαντήσω με τρεις λέξεις: ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, δηλαδή περισσότερες και πιο καλοπληρωμένες δουλειές για τους Αχαιούς. Πρόκειται για έναν τομέα, στον οποίο, δυστυχώς, δεν είχαμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Πρέπει να ομολογήσω, ότι ζηλεύω κάθε φορά  όταν ακούω για επενδύσεις που κατευθύνονται σε άλλες περιοχές που δεν διαθέτουν τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της Αχαΐας. Χωρίς ουσιαστικό λόγο, εξ αιτίας ιδεοληψιών και πολιτικής μυωπίας, τεράστια χρηματικά ποσά, που θα μπορούσαν να αλλάξουν τη ζωή μας, μας παρακάμπτουν, όπως μας παρακάμπτει τα τελευταία χρόνια και η Ολυμπιακή φλόγα. Προσπάθησα και σε αυτόν τον τομέα και διαπίστωσα, ότι η Κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να βοηθήσει τον τόπο μας. Δεν αρκεί, όμως, να θέλει η πλατεία Συντάγματος. Πρέπει να θέλει και η πλατεία Γεωργίου.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΧΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ: