του Αχιλλέα Ροδίτη

Μεταφέρουμε επ’ ακριβώς ό,τι μας είπε μια παρέα φοιτητών για τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών, Χρήστο Μπούρα.

Διότι πέρα από τις διεθνείς κατακτήσεις του πανεπιστημιακού ιδρύματος, την ανοδική του πορεία στις παγκόσμιες λίστες κατάταξης με τα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα του πλανήτη και την επίτευξη των στόχων που είχε εξ αρχής θέσει ο Πρύτανης, θεωρώ πως μεγαλύτερη απ’ όλα αυτά σημασία, και για τον ίδιον προσωπικά, έχει το… τι λένε οι φοιτητές.

Και αυτό που μας είπαν διανθιζόταν με τα πιο θετικά σχόλια για το έργο, για τις αλλαγές, για το ότι αισθάνονται «κοντά» τους την Πρυτανεία. Και νιώθουν, όπως μας είπαν, ότι υπάρχει μία άμεση σχέση, μία «ανοιχτή» πόρτα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι πρυτανείες θεωρούνται «άβατο» για τα παιδιά που σπουδάζουν. Ξεχωριστή θέση στη συζήτηση είχαν οι αλλαγές που έχουν γίνει στην πανεπιστημιούπολη.

Από τον περιβάλλοντα χώρο, τον καλλωπισμό, την δημιουργία μιας εικόνας που παραπέμπει σε καλαίσθητα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Επίσης, οι φοιτητές υπογράμμιζαν την «απίστευτη», όπως χαρακτήρισαν, αλλαγή στη Φοιτητική Εστία. «Φοιτητές εστίες που θα ζήλευαν πολλά άλλα πανεπιστήμια. Κι όταν το δικό μας, όχι στο μακρινό παρελθόν, είχε εστίες που τρόμαζες να μπεις μέσα.

Σήμερα, όμως, όλοι έχουν να παινεύονται. Και έξω, και μέσα, έχουν τα πάντα αλλάξει προς το καλύτερο. Φοιτητές σε μονόκλινα δωμάτια, πεντακάθαρα, με τουαλέτα και ντους, με ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Δεν σου κάνει καρδιά να φεύγεις από κει μέσα…», είπαν μεταξύ άλλων.

Μετά από όλα αυτά, λοιπόν, δικαίως ο νυν Πρύτανης μπορεί να υπερηφανεύεται για το έργο του. Ξέρει ότι στο μέλλον θα ακούει πολλές θερμές κι εγκάρδιες «Καλημέρες» από …παλιούς φοιτητές του…