Στον υπερπρογραμματισμένο σύγχρονο κόσμο μας, πολλοί από εμάς έχουμε αναπτύξει μια ανθυγιεινή σχέση με τον χρόνο. Είμαστε τόσο προσκολλημένοι στην ώρα που δείχνει το ρολόι, που βιώνουμε αυτό που οι ψυχολόγοι αρχίζουν να αναγνωρίζουν ως «χρονικό άγχος» — μια επίμονη ανησυχία για τη ροή του χρόνου. Αυτή η προσκόλληση στο ρολόι δεν είναι απλά ζήτημα προγραμματισμού· μπορεί να αλλάξει την ψυχολογική μας κατάσταση, τη συναισθηματική μας διαθεσιμότητα και την ικανότητά μας για σύνδεση, εμποδίζοντάς μας να βιώνουμε τη ζωή μας στο παρόν.

Ο μέσος ενήλικας ελέγχει το κινητό του 96 φορές την ημέρα — που σημαίνει περίπου μία φορά κάθε 10 λεπτά. Πολλοί από αυτούς τους ελέγχους σχετίζονται με τον χρόνο: Τι ώρα είναι; Θα προλάβω τη συνάντησή μου; Πόσα λεπτά μένουν μέχρι το μεσημεριανό; Αυτή η συνεχής ενασχόληση με το ρολόι διασπά την προσοχή μας με τέτοιο τρόπο που ποτέ δεν είμαστε πλήρως παρόντες, αλλά πάντα εν μέρει προσανατολισμένοι προς το μέλλον ή το παρελθόν, εξηγούν οι επιστήμονες.

Εξοικονομούμε χρόνο ή χάνουμε τη ζωή μας;

Το ψυχολογικό κόστος της εμμονής μας με τον χρόνο μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, ίσως βιώσουμε ένα επίμονο άγχος καθώς η αίσθηση ότι ο χρόνος τελειώνει δημιουργεί στρες. Επίσης, η αισθητηριακή μας επίγνωση ενδέχεται να μειωθεί, γιατί όταν επικεντρωνόμαστε στον χρόνο, η προσοχή μας «στενεύει», περιορίζοντας την ικανότητά μας να παρατηρούμε και να εκτιμούμε το περιβάλλον μας.