Σε δίκη, 300 χρόνια μετά τη γέννησή του, οδηγήθηκε ο Τζάκομο Καζανόβα. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ Venice Noir, στη Βενετία, συγγραφείς και ακαδημαϊκοί οργάνωσαν μια «δημόσια δίκη» για να κρίνουν αν ο Καζανόβα πρέπει να μνημονεύεται ως ρομαντικός ή ως κακοποιητής. Ο συγγραφέας Ντέιβιντ Χιούσον, ως «κατήγορος», ανέδειξε πως ο κατηγορούμενος φέρεται να είχε αποπλανήσει μία από τις νόθες κόρες του και να είχε λάβει μέρος σε ομαδικό βιασμό μιας γυναίκας μαζί με έξι φίλους του.

Η συγγραφέας Λίζα Χίλτον, αναλαμβάνοντας την υπεράσπιση, υποστήριξε τη σημασία της ιστορικής συγκυρίας και ότι ο Καζανόβα συχνά αναγνώριζε τη σεξουαλική αυτοδιάθεση των γυναικών, φτάνοντας να τον χαρακτηρίσει «πρωτοφεμινιστή». Ο ακαδημαϊκός Γκρέγκορι Ντάουλινγκ, που είχε τον ρόλο του δικαστή, ξεκαθάρισε ότι είναι μάλλον απίθανο να συνευρέθηκε με την κόρη του και πως σχετικές αναφορές πιθανότατα είχαν στόχο την πρόκληση του αναγνώστη. Παρ’ όλα αυτά, το ακροατήριο–ένορκοι αποφάνθηκε με ψήφους 45 έναντι 25 ότι πρέπει να θεωρείται θύτης, με τις γυναίκες της αίθουσας να κρίνουν καθοριστικά το αποτέλεσμα.