Άρθρο του Αχιλλέα Ροδίτη

” Σε συνέχεια του ρεπορτάζ της εφημερίδας “Αχαϊκή Πολιτεία” την περασμένη Δευτέρα (δημοσιεύεται και στο politeianews.gr) αναφορικά με τους εμπόρους της Πάτρας που ομολογουμένως βιώνουν ίσως την δυσκολότερη και πιο αβέβαιη περίοδο της ζωής τους θα πρέπει να επισημάνουμε ορισμένες κρίσιμες και αξιοπρόσεχτες παραμέτρους.

Διόλου μας διαφεύγει – ούτε φυσικά αμφισβητούμε – το γεγονός ότι η αγορά εμφανίζει σημάδια υποτονικότητας βαριάς μορφής. Που δεν επιτρέπουν την παραμικρή αισιοδοξία. Που εκ των πραγμάτων επιβεβαιώνουν πληροφορίες που διαχέονται δεξιά κι αριστερά, για εμπόρους οι οποίοι αδυνατούν ακόμα και να αντικαταστήσουν το εμπόρευμα τους με καινούργιο που να «ακολουθεί» την φετινή σαιζόν.

Επίσης κανείς δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια και να παραβλέψει την «πικρή» πραγματικότητα που αντικρίζει με μια βόλτα στο κέντρο της πόλης, παρατηρώντας πολύ κόσμο να πηγαινο-έρχεται αλλά χωρίς να κρατά τσάντες από πατρινά μαγαζιά. Εικόνα που οι μεγαλύτεροι, αν την φέρουμε στο μυαλό μας, μας «ταξιδεύει» σε προηγούμενα χρόνια αφού αποτελούσε σταθερή πραγματικότητα τις περιόδους των εορτών, στο ιστορικό κέντρο. Αλλά γιατί δεν συμβαίνουν όλα αυτά; Δεν έχει ο κόσμος χρήματα; Υπάρχει στενότητα; Μα τότε πώς εξηγείται ότι σε νυχτομάγαζα επικρατεί το αδιαχώρητο; Ότι οι φιάλες πάνε κι έρχονται στα τραπέζια και το λουλουδικό πέφτει «βροχή» στις πίστες; Πώς επίσης εξηγείται ότι σε χειμερινούς τουριστικούς προορισμούς δεν θα βρεις δωμάτιο για να κοιμηθείς διότι όλα είναι γεμάτα;

Αυτή είναι η απορία που συζητά η τοπική αγορά. Και υπάρχει η εξήγηση. Αγορές απ’ το ίντερνετ και αλλαγή προτεραιοτήτων. Διότι προέχει να ξεσκάσεις, έπεται το να αγοράσεις. Συνεπώς οι έμποροι της πόλης πρέπει να δράσουν. Να προσαρμοστούν, να κάνουν αλλαγές, να ακολουθήσουν την εποχή. Το τρένο δεν περιμένει…”.