του Αχιλλέα Ροδίτη
Έξαλλος ο ιδιοκτήτης καταστήματος στην οδό Μαιζώνος – και αναγνώστης της «Πολιτείας» – από την διαπίστωση του ύψους του χρηματικού ποσού που καλείται να πληρώσει κάθε φορά με τον λογαριασμό του ρεύματος για δημοτικά τέλη.
Μόλις διάβασε τον λογαριασμό που του εστάλη από ιδιωτική εταιρεία – πάροχο βγήκε αμέσως στη γειτονιά για να αναζητήσει λογαριασμούς από ιδιοκτήτες διπλανών καταστημάτων, επειδή του φάνηκαν υπερβολικά πολλά τα χρήματα που καλείται να πληρώσει. «Λίγο πάνω από τα 15 ευρώ», μας είπε.
Κοιτάζοντας όμως καλύτερα άλλους λογαριασμούς, και απευθείας της ΔΕΗ, παρατήρησε ότι η διαφορά δεν ήταν αξιοσημείωτη, αντίθετα κυμαινόταν στα ίδια επίπεδα. Βεβαιώνοντας έτσι στον εαυτό του ότι δεν ετίθετο ζήτημα κάποιας «αυθαίρετης» χρέωσης εκ μέρους του ιδιώτη παρόχου.
Όμως η αγανάκτηση του παρέμεινε αυξημένη: «Δεν καταλαβαίνω. Διατηρώ ένα μικρό μαγαζί 50 τ.μ. και πληρώνω κάπου 180 ευρώ τον χρόνο για τέλη. Και άλλα 200 ευρώ, περίπου, στο σπίτι μου, στην περιοχή που μένω. Τι είναι αυτό που κερδίζω όμως; Ποια είναι η ανταπόδοση που λαμβάνω;», ρωτούσε επίμονα ζητώντας να μεταφέρουμε το ερώτημα μέσω της εφημερίδας.
Έλεγε συγκεκριμένα: «Ούτε καν το πεζοδρόμιο μπροστά από το μαγαζί μου δεν είναι καθαρό, και μάλιστα έχει και δυο σπασμένες πλάκες, με την μία από αυτές να είναι σκέτη παγίδα για τους περαστικούς. Αλλά και στην περιοχή όπου μένω, έχουμε ένα τμήμα χωμάτινου δρόμου που επί χρόνια παρακαλάμε να ρίξουν λίγη άσφαλτο και δεν το κάνουν. Κι αν βρέξει και πρέπει να φύγεις, χρειάζεται να φορέσεις γαλότσες για να βγεις στον κανονικό τον δρόμο…».
Εμείς, μεταφέραμε την απορία του αναγνώστη, αυτολεξεί.
