του Αχιλλέα Ροδίτη

Πάντως και παρά τις όποιες ελλείψεις που υπάρχουν, το πολιτικό αεροδρόμιο του Αράξου εξακολουθεί να παραμένει υψηλά στις θέσεις προτίμησης ξένων τουριστών, ελέω φυσικά της μοναδικής ομορφιάς των περιοχών της Δυτικής Αχαΐας και της Ηλείας και της δυνατότητας καλής και οργανωμένης φιλοξενίας.

Ξέχωρα βέβαια από την παρουσία του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Ολυμπίας, που εύλογο είναι να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο για την επιλογή ενός ταξιδιού καλοκαιρινών διακοπών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από το γραφείο αερολιμενάρχη, ήδη μέχρι την περασμένη εβδομάδα πέρασαν από το αεροδρόμιο του Αράξου πάνω από 50.000 επιβάτες, με τα σκήπτρα της πρωτιάς να κατέχουν οι Γερμανοί και να ακολουθούν οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί.

Ένα νούμερο εντυπωσιακό δεδομένων των συνθηκών της εποχής αλλά και σε συνδυασμό με το ότι λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία είναι ανύπαρκτο πια το πάλαι ποτέ έντονο τουριστικό ρεύμα που υπήρχε από τη Ρωσία και τις χώρες της Βαλτικής (Ουκρανία κ.λπ.).

Πλην αυτού, οι εκτιμήσεις για την εναπομείνασα τουριστική περίοδο είναι εξίσου ενθαρρυντικές και αισιόδοξες. Διότι όπως δηλώνει ο αερολιμενάρχης Γιώργος Γκουβίτσας στην «Πολιτεία», «μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου, δηλαδή, προς τα τέλη Οκτωβρίου, θα έχει σπάσει το φράγμα των 100.000 τουριστών που θα έχουν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Αράξου».

…ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΑΧΑΪΑ

Το αρνητικό σημείο πάντως αφορά στο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τουριστών καταλήγουν στην Ηλεία και όχι στην Αχαΐα. Είναι κάτι άλλωστε που έχει ξαναγράψει η «Πολιτεία» αφού εφόσον η πλειονότητα των τουριστών είναι από την Γερμανία, ήταν αναμενόμενο να έχουν ως προορισμό τα allinclusive  καταλύματα που είναι και γερμανικών συμφερόντων.

Οι ξενοδόχοι της Δυτικής Αχαΐας εξακολουθούν να προβληματίζονται. «Στα είκοσι τηλέφωνα, τα δεκαοκτώ είναι για Κοινωνικό Τουρισμό», μας λέει ιδιοκτήτης ξενοδοχείου στα Νιφορέικα. Επισημαίνοντας ότι το καλοκαίρι εξελίχθηκε λίγο καλύτερα από πέρυσι, αλλά ούτε κατά διάνοια δεν συγκρίνεται με το 2019 ή το 2018.

Από την έντυπη έκδοση της Αχαϊκής Πολιτείας: