Το καλοκαίρι έρχεται, η καραντίνα φεύγει. Μετά από ενάμισι χρόνο πανδημίας στα κόκκινα, το φως στην άκρη του τούνελ είναι πλέον ορατό. Κι ενώ ο καθένας από εμάς αντιμετώπισε διαφορετικά αυτή την σαρωτική επίθεση του αόρατου εχθρού, όλοι μας συμφωνούμε ότι από εδώ και πέρα τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.

Κάποιες συνήθειες που αποκτήσαμε στη διάρκεια της καραντίνας και θα ήταν καλό να διατηρήσουμε και στο μέλλον είναι οι ακόλουθες:

Περπάτημα

Το 6 στοίχειωσε τη ζωή όλων μας, αφού αποτέλεσε τον αριθμό της ολιγόωρης καθημερινής μας ελευθερίας, είτε με τη μορφή της βόλτας του σκύλου είτε με αφορμή τη σωματική άσκηση στο πάρκο. Η καραντίνα ήταν ίσως η πρώτη φορά που οι Έλληνες άφησαν το αμάξι στο πάρκινγκ και βγήκαν έξω να περπατήσουν με τη ψυχή τους.

Και αυτή ακριβώς η συνήθεια της καθημερινής άσκησης δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί στη συνέχεια, καθώς εξασφαλίζει τη σωτηρία της καρδιάς μας και τη δύναμη του σώματος μας.

Διάβασμα

Μέχρι την επέλαση του κορωνοϊού σε όλους άρεσε το διάβασμα, αλλά ελάχιστοι είχαν το χρόνο να ανοίξουν ένα βιβλίο. Ήρθε η καραντίνα και προσέφερε σε όλους την ευκαιρία να διαβάσουν ότι είχαν μαζέψει στη βιβλιοθήκη τους, αλλά μέχρι πρόσφατα αντιμετώπιζαν απλά σαν διακοσμητικό.

Με δεδομένο ότι το διάβασμα, εκτός του ότι αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ψυχαγωγία με όλη τη σημασία της λέξεως, βοηθά στη διατήρηση της μνήμης και κρατά μακριά ασθένειες όπως το Αλτζχάιμερ, καλό θα ήταν να συντροφεύσει και τις υπόλοιπες ελεύθερες μέρες της ζωής μας.

Ευγνωμοσύνη

Συνήθως οι άνθρωποι ονειρευόμαστε ακόμη και στο ξύπνιο μας και αποζητάμε την πραγματοποίηση όλων των στόχων μας. Ο κορωνοϊός, αφού μας στέρησε την ελευθερία και μας έβαλε στη διαδικασία του θρήνου για γνωστούς και αγνώστους που δεν τα κατάφεραν, μας έμαθε να ζούμε στο τώρα και να αναγνωρίζουμε όλα τα καλά που έχουμε είτε είναι η οικογένεια, οι φίλοι, η δουλειά μας.

Στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο, γι’ αυτό το να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όσα διαθέτουμε μέσα μας και ολόγυρα μας πολλαπλασιάζει τις στιγμές της ευτυχίας μας.