ΡΕΠΟΡΤΑΖ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ | ΣΥΓΚΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Ο ΕΓΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΓΙΟΣ ΠΑΤΡΙΝΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑΣ

 

του Αχιλλέα Ροδίτη

Μετά τον εκλογο-«βοβαρδισμό» της τελευταίας περιόδου, επιστρέφουμε στην πρότερη καθημερινότητα, αναζητώντας «φωτεινές» περιπτώσεις πολιτών και δη, νέων, που το παράδειγμά τους έχει κάτι να μας «πει».

Είναι κάτι άλλωστε που, όπως έχουμε ξαναγράψει, η «Πολιτεία» το πράττει με συνέπεια, ακριβώς γιατί πιστεύει πως μια άξια λόγου και προσοχής στάση ή συμπεριφορά, έχει την ικανότητα να «δείξει» τον δρόμο σε πολλούς άλλους.

Ότι μέσα από προσωπικές ιστορίες με «πρωταγωνιστές» συμπολίτες της διπλανής πόρτας, μπορούν να εξαχθούν ωφέλιμα συμπεράσματα για τον καθένα. Κι αν αυτοί οι «πρωταγωνιστές» είναι νέα παιδιά, τόσο το καλύτερο για όλους, για κάθε ηλικία…

 

Ο Άγγελος Διαμαντόπουλος δεν είχε όνειρο να ποδηλατεί πάνω σε μια ρόδα, όπως ο διάσημος παππούς του ή να κατακτά χρυσά μετάλλια, όπως ο πατέρας του. Αλλά το δικό του όνειρο το «κυνήγησε» με πείσμα και πολλή προσπάθεια…

 

Ο ΓΟΝΟΣ ΔΥΟ

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ…

Ένα τέτοιο παράδειγμα, μια τέτοια ιστορία, προτάσσουμε και αναδεικνύουμε σήμερα. Ενός νέου που είναι μάλιστα γόνος δύο «θρύλων» της τοπικής κοινωνίας και του πανελλήνιου αθλητισμού:

Εγγονός του Ευάγγελου Διαμαντόπουλου, του Ιδρυτή του Ποδηλατικού Ομίλου Πατρών, του ανθρώπου που «άνοιγε» επί πάρα πολλά χρόνια το Πατρινό Καρναβάλι κάνοντας ποδήλατο πάνω σε… μια ρόδα!

Και επίσης, γιος του Λευτέρη Διαμαντόπουλου, του Πρωταθλητή Ελλάδος στην Ποδηλασία, ενός αθλητή που δοξάστηκε όσο λίγοι για τις επιτυχίες του, που οι Ιταλοί τον ζητούσαν διακαώς για να τον κάνουν Προπονητή τους, και εκείνος έμεινε πιστός στην Ελλάδα και ειδικά στην Πάτρα, την πόλη του. Βαδίζοντας πάντα στον δρόμο του πατέρα του και διδάσκοντας όλους μας με την στάση ζωής του και την γεμάτη ήθος, σεμνότητα και αξιοπρέπεια ζωή του!

Αλλά ας γυρίσουμε στον εγγονό και γιο των δύο Πρωταθλητών Ποδηλατιστών. Ο οποίος φέρει το όνομα του παππού: Ευάγγελος Διαμαντόπουλος!

 

ΕΝΑ «ΟΝΕΙΡΟ»

ΠΑΝΩ ΣΤΟ… ΔΕΡΜΑ

Ο 22χρονος δεν ακολούθησε ένα όνειρο σε… δύο ρόδες, αλλά ένα εντελώς διαφορετικό, την τέχνη του τατουάζ. Αν και αυτό το όνειρό του «γεννήθηκε» στο μυαλό του μέσα απ’ τον πατέρα του. «Δέκα ετών ήμουν όταν είδα τον πατέρα μου να κάνει τατουάζ και τότε πρωτο-ονειρεύτηκα να μάθω αυτήν την τέχνη», μας λέει ο ίδιος σήμερα.

 

Αλλά εκπέμπει κι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα προς κάθε νέο, λέγοντας με νόημα: «Κάθε νέος να κυνηγά τα όνειρά του. Δεν υπάρχει ‘δεν μπορώ’, τελικά. Υπάρχει μόνο ‘δεν θέλω’. Αν κάτι το θες πολύ, το ονειρεύεσαι, απλά κάντο. Να είσαι σίγουρος πως θα το πετύχεις…».

Και δεν κατέληξε τυχαία σε αυτό του το μήνυμα. Πίσω από τις παραπάνω λέξεις του, κρύβεται ένας προσωπικός δικός του «μαραθώνιος», επίπονος και δύσκολος, προκειμένου να πραγματώσει το δικό του όνειρο!

Και το εξηγεί ο ίδιος το «πώς» και το «γιατί»: «Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν πίστεψα στον εαυτό μου, ότι θα μπορούσα να τα καταφέρω να μάθω αυτήν την τέχνη, του να μπορώ να κάνω τατουάζ. Έτσι, σκεφτόμουν να γίνω άλλα πράγματα μεγαλώνοντας. Όμως στα 19 μου, σε μια φάση όχι και τόσο καλή, ψυχολογικά και οικονομικά, αποφάσισα να το τολμήσω».

 

 

ΟΙΚΟΔΟΜΗ, ΕΣΤΙΑΣΗ…

ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΚΙ ΕΞΑΣΚΗΣΗ

Βέβαια η μάθηση δεν ήταν ανώδυνη και εύκολη. Ο Ευάγγελος Διαμαντόπουλος ή απλά, «Άγγελος», πέρασε από «χίλια κύματα» δουλεύοντας ταυτόχρονα σε οικοδομή, ως σιδεράς, στην εστίαση, αλλά και οπουδήποτε αλλού μπορούσε να εξασφαλίζει το μεροκάματο!

Και παράλληλα, όλο τον υπόλοιπο ελεύθερο χρόνο του, τον αφιέρωνε στην απόκτηση γνώσης και στην εξάσκηση.

Ο ίδιος σημειώνει: «Έριχνα δωδεκάωρα ολόκληρα στο διάβασμα για τατουάζ. Κοιμόμουν λιγότερο, παρά την κούρασή μου είτε από την οικοδομή, είτε από τα μπαρ που δούλευα. Το ίδιο κάνω και τώρα, που πλέον, και κάνω τατουάζ, αλλά και συνεχίζω να εξασκούμαι και να μαθαίνω».

Αφιέρωνε ατελείωτες ώρες στο σχέδιο σε χαρτί, σε υπολογιστές, μετά έκανε εξάσκηση, ξανά και ξανά, πάνω σε πορτοκάλια και σε μπανάνες, ακόμα και σε ψεύτικο δέρμα.

Και τελικά, όταν έμαθε και σιγουρεύτηκε για τον εαυτό του, έκανε το πρώτο του τατουάζ σε άνθρωπο. Σε ποιον; Στον πατέρα του!

 

 

 

 

ΠΡΩΤΟ TATTOO

ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ…!

«Εκείνος κάθισε στην καρέκλα, σίγουρος ότι θα τα κατάφερνα. Του έκανα ένα τατουάζ στο πόδι. Ένα γυναικείο πρόσωπο. Βλέποντας την σιγουριά στο πρόσωπό του, απέκτησα μεγαλύτερη αυτοπεπείθηση κι εγώ. Και τελικά, τας κατάφερα», μας λέει συγκινημένος για το πατρικό του στήριγμα…!

 

Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ

Όμως τίποτα δεν θα είχε συμβεί, όπως λέει, εάν ο Σπάρτακος, ο άνθρωπος στον οποίο πια απασχολείται ο Άγγελος, δεν τον εμπιστευόταν και δεν τον αναλάμβανε. «Με συνάντησε, την δεύτερη μέρα κιόλας, μου έδωσε το κλειδί του μαγαζιού του. Τον αγάπησα και με αγάπησε. Και μου έμαθε τα πάντα. Και κυρίως μου έμαθε ότι πρέπει συνεχώς να μαθαίνω, να βελτιώνομαι, να γίνομαι καλύτερος. Και να κάνω κάθε φορά το όνειρό μου, πιο μεγάλο…», τονίζει.

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ