του Αχιλλέα Ροδίτη

Η εμπειρία χοντρικά και εν συντομία έχει ως εξής: Τρία άτομα στο Μικρολίμανο, βράδυ Σαββάτου, με πολύ καλό φαγητό και άριστη εξυπηρέτηση, αλλά και λογαριασμό στα… 35,90 ευρώ.

Και μετά, ποτά στον Ναυτικό Όμιλο Πειραιά με live τον Δημήτρη Κόκοτα, με 25 ευρώ (σε τραπέζι παρακαλώ…). Τουτέστιν, σαββατιάτικη έξοδο για τρεις, με… 60,90 ευρώ. Μόλις!

Σημειωτέον, ότι δεν υπήρχε «είσοδος» για Κόκοτα. Δεν πλήρωνες δηλαδή για να μπεις στο μαγαζί, στο οποίο σε υποδέχονταν με πλατύ χαμόγελο συνοδεύοντας όλη την παρέα σου σε ειδυλλιακό τραπέζι! Επίσης, ήπιαμε τέσσερα ποτά, αλλά το ένα ήταν… «κερασμένο απ’ το μαγαζί», όπως μας είπαν, «επειδή είστε νέοι πελάτες» (ποιος να το περίμενε αυτό).

Ας υπολογίσουμε, τώρα, κάτι αντίστοιχο στην Πάτρα:

Φαγητό για τρία άτομα σε εστιατόριο πάνω στη θάλασσα και μετά ποτάκι σε καλοκαιρινό δημοφιλές μαγαζί με «ζωντανή» εμφάνιση κάποιου «επώνυμου» τραγουδιστή.

Θες ή δε θες ένα κατοστάρικο πάνω – κάτω;

Ίσως να λέμε και λίγα. Ειδικά όταν στα εστιατόρια έχουν πλέον κυριαρχήσει τιμές από 8 ως και 10 ευρώ, ανά μερίδα, με σαλάτες άλλων τόσων ευρώ (μέχρι και 12 ευρώ για μια σαλάτα έχουμε δει).

Και δεν ήταν μια τυχαία περίπτωση που απλά την προβάλλουμε, μη λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους. Ξαναφάγαμε, άλλωστε, και Κυριακή μεσημέρι, όπως και απολαύσαμε φρέντο καπουτσίνο στην Κηφισιά, με 3,50 ευρώ (σε τραπέζι και με φιάλη εμφιαλωμένου νερού ΔΙΧΩΣ χρέωση παρακαλώ…).

Απλά, είναι μια ενδεικτική περίπτωση που οφείλουμε να την καταγράψουμε και να την παραθέσουμε προς προβληματισμό.

ΜΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟΣ ΠΙΣΩ ΡΕΜΑ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΝΟΥΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΕΣ

Για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι, από την μια, διαπιστώνουμε την αισθητή διαφορά που υπάρχει – και όντως κάνει πολλούς Πατρινούς να αποφεύγουν πια την έξοδο και να στρέφοντας στα ντελίβερι – από την άλλη όμως πρέπει να τονίσουμε και να αναγνωρίζουμε, ότι δεν φταίνε πάντα οι Πατρινοί εστιάτορες για τις αυξημένες τιμές στα μενού, αφού ο τζίρος που γίνεται, δηλαδή η κίνηση που υπάρχει, δεν είναι στα μεγέθη της πρωτεύουσας.

Έτσι, αδυνατούν, αντικειμενικά, να διατηρήσουν ηπιότερες πολιτικές στους τιμοκαταλόγους.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι πρέπει να το δουν. Διότι αν όντως επέρχεται νέο «κύμα» ακρίβειας, τα πράγματα θα σκουρύνουν κι άλλο. Οι εστιάτορες θα αναγκάζονται να ανεβάζουν τιμές για να «βγαίνουν» και οι πελάτες θα είναι όλο και λιγότεροι γιατί απλώς δεν θα «βγαίνουν» να βγαίνουν…

ΙΔΟΥ Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ…

Το παράδειγμα της Αθήνας απλά δείχνει ότι αναζητούνται τρόποι προσαρμογής στην ακρίβεια και την κρίση. Ιδού ένα παράδειγμα εναλλακτικής τιμής που είδαμε στα μενού της Αθήνας:

Υπάρχει η «ολόκληρη» μερίδα και η «μισή» μερίδα. Η πρώτη με 9 ευρώ πάνω – κάτω και η δεύτερη από 5 έως 6,5 ευρώ. Αλλά η «μισή» είναι μια κανονική μερίδα για μέσο άνθρωπο.

Για παράδειγμα, στο τραπέζι του Μικρολίμανου πήραμε τα εξής:

• Ταμπουλέ Ανατολίτικη σαλάτα (5,80 ευρώ),
• Μπριζολάκια τρυφερά – «ολόκληρη» μερίδα – (9 ευρώ),
• Γιαουρτλού κεμπάμ – «μισή» μερίδα – (6,20 ευρώ) και
• Κασερλί κεμπάπ – «μισή» μερίδα – (5,90 ευρώ).
• Συν δύο αναψυκτικά (από 2,50 ευρώ) και δυο μπύρες (από 4 ευρώ).

ΤΟ… ΚΟΛΠΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΣΜΑΤΟΣ

Και η μία μπύρα; Κερασμένη απ’ το κατάστημα… «Διότι είστε νέοι πελάτες», ακούσαμε κι εκεί. Όπως και στο ποτάδικο λίγο πιο μετά. Γιατί, απλά, αυτό είναι ένα ακόμα «κολπάκι» που το «συναντήσαμε» πολύ στην Αθήνα. Με προφανή σκοπό  να σε ξαναφέρουν στο μαγαζί…

Μήπως να αρχίσουμε, λίγο, να προσαρμοζόμαστε σε νέα δεδομένα κι εμείς εδώ στην Πάτρα…;

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ