Η έκκληση των γιατρών να μην πνίγουμε το φτέρνισμά μας είναι πιο επιτακτική από ποτέ γιατί ακριβώς λόγω της πανδημίας τα κοινά κρυολογήματα είναι πιο συχνά.

Η μακρά παραμονή μας σε εσωτερικούς χώρους μας έκανε το ανοσοποιητικό μας πιο ευαίσθητο. Άρα φτερνιζόμαστε περισσότερο και έχουμε την τάση να τα πνίγουμε περισσότερο, όμως γιατί είναι τόσο κακό;

Το φτέρνισμα είναι σαν μια μια μικρή έκρηξη, μια απότομη εκτόνωση πίεσης αέρα από το αναπνευστικό μας. Κάθε φορά που το κρατάμε διοχετεύουμε αυτή την πίεση σε άλλα όργανα του σώματός μας αντί για το περιβάλλον. Έτσι ασκείται πίεση στη μύτη μας, στα αυτιά, στον θώρακα, στον εγκέφαλο, στον φάρυγγα και στους πνεύμονες. Φαίνονται πολλά, αλλά όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους και στην προσπάθεια του υπό πίεση αέρα να ξεφύγει, μπορεί να κατευθυνθεί σε οποιοδήποτε από τα παραπάνω όργανα και να προκαλέσει ζημιά.

Οι πιο συνηθισμένες και επικίνδυνες επιπτώσεις είναι το εγκεφαλικό ανεύρυσμα, ο εγκλωβισμός αέρα μεταξύ θώρακα και πνεύμονα και η ρήξη τυμπάνου. Τα αυτιά είναι τα πιο ευαίσθητα από το πνίξιμο του φτερνίσματος καθώς συνδέεται με διάφορες φλεγμονές και ωτίτιδες. Ακόμα και το αίμα επηρεάζεται από το ανελεύθερο φτέρνισμα καθώς η πίεση του αέρα διαρρηγνύει τα κύτταρά του.

Την επόμενη φορά που θα πας να πνίξεις ένα φτέρνισμα για να φανείς πιο ευγενικός, θυμήσου πως η υγεία σου προέχει. Γύρνα από την άλλη, σήκω, πήγαινε πιο πέρα, ό,τι σου είναι πιο εύκολο εκείνη τη στιγμή και άστο να βγει από μέσα σου. Έτσι κι αλλιώς ένα καλό φτέρνισμα είναι μια από τις μικρές απολαύσεις της ζωής ως εκτόνωση.