– Ο ε.α. αστυνομικός Γιάννης Ταπεινός, επί 25 έτη Εκφωνητής στο 100 της Πάτρας, ανατρέχει στο παρελθόν, συγκρίνει το τότε με το σήμερα, επικεντρώνοντας στις ανάγκες εκπαίδευσης…
του Αχιλλέα Ροδίτη (από την εφημερίδα “Πολιτεία”)
«Ανατρίχιασα και μόνο στο άκουσμα της αντιμετώπισης του κοριτσιού, πέρα από αυτό καθαυτό το γεγονός της στυγερής δολοφονίας που δεν με άφησε να κλείσω μάτι και με εξόργισε όπως όλους τους πολίτες», αποκαλύπτει στην «Πολιτεία» ένας παλαιός και έμπειρος αστυνομικός, εν αποστρατεία πια, ο οποίος έχει θητεύσει επί δεκαετίες σε κρίσιμα πόστα ευθύνης.
Ο πρώην πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Αχαΐας, Γιάννης Ταπεινός, μιλά σήμερα και απαντά στις ερωτήσεις μας με αφορμή το ασύλληπτο περιστατικό της δολοφονίας της 28χρονης κοπέλας, με βάση την επί 30 συναπτά έτη εμπειρία του στην Αστυνομία, τουλάχιστον 25 χρόνια στην πλέον κρίσιμη θέση του εκφωνητή στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης Πατρών, αλλά και έχοντας περάσει νύχτες και μέρες ολόκληρες από θέσεις Αξιωματικού Βάρδιας.
ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ…
ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
«Παλιά δεν είχαμε να συμπληρώνουμε φόρμες στον υπολογιστή όταν γινόταν κλήση από πολίτη στο ‘100’. Μιλούσαμε προφορικά στον εκφωνητή αν κινδύνευε πολίτης κι έστελνε περιπολικό χωρίς να χαθεί χρόνος. Αλλά και τώρα όταν ο αστυνομικός συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα του περιστατικού, επίσης δρα αστραπιαία και δεν συμπληρώνει τα ‘κουτάκια’ της αναφοράς. Άρα είναι θέμα εκτίμησης από πλευράς αστυνομικού», λέει σαφώς και ξεκάθαρα ο κ. Ταπεινός. Προσθέτοντας φυσικά ότι ακόμα και η ικανότητα της εκτίμησης είναι ένα αναλογικό αποτέλεσμα της επί αυτού εκπαίδευσης που έχει γίνει.
Συσσωρεύοντας στο μυαλό του πολλές αναμνήσεις από ανάλογες περιπτώσεις που έτυχε στην πολυετή θητεία του στο ‘100’ να διαχειριστεί, ο ίδιος μιλά για τις αντιδράσεις του ιδίου και συναδέλφων του. «Όλα γίνονταν σε κλάσματα δευτερολέπτου», μας λέει. Διαβεβαιώνοντας ότι «υπήρξαν εκατοντάδες περιπτώσεις άμεσου κινδύνου συμπολιτών» τις οποίες και ο ίδιος αλλά και άλλοι συνάδελφοί του διαχειρίστηκαν σωτήρια για τους πολίτες που ήταν σε κίνδυνο.
«Ο νους σου ήταν να σώσεις τον πολίτη στέλνοντας δυνάμεις. Δεν έχανες χρόνο σε ερωτήσεις τυπικές. Αυτά γίνονταν αστραπιαία και χωρίς σκέψη. Μετά και αφού είχε σωθεί ο πολίτης, συνέλλεγες τις πληροφορίες για να συμπληρώσεις το βιβλίο συμβάντων».
«ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΠΟΛΙΤΗ,
ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ, ΝΑ ΦΥΓΕΙ»
Αλλά και για το πόστο του Αξιωματικού Βάρδιας, ο ίδιος σημειώνει: «Δεν γίνεται να έρχεται πολίτης και να σου λέει ‘κινδυνεύω’ και να τον αφήνεις να φύγει. Είναι θέμα κοινής λογικής. Του λες ‘μείνε εδώ’. Ζητάς να μάθεις ποιον είναι ο ύποπτος και στέλνεις δυνάμεις να τον εντοπίσουν». «Είναι απλά αυτά τα θέματα», συμπληρώνει ο ε.α. αστυνομικός.
Θυμάται όμως και κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό και καίριο. Ότι ουδέποτε ένας νέος αστυνομικός αφηνόταν μόνος σε νυχτερινή βάρδια. Λόγω απειρίας διαχείρισης της κατάστασης. Συγκεκριμένα, ο κ. Ταπεινός ο θυμάται την δική του, προσωπική εμπειρία, την πρώτη ημέρα του ως Αξιωματικός Βάρδιας στο Α.Τ. Παραλίας Πατρών: «Ποτέ ο Διοικητής δεν με άφηνε μόνο τη νύχτα.
Πάντοτε έβαζε βάρδια και έναν αρχαιότερο συνάδελφο. Ποτέ δεν διαχειρίστηκα μόνος κάποιο περιστατικό ως νεότερος στον χώρο. Μέχρι να μάθω, μέχρι να ‘ψηθώ’ όπως λέγαμε», τονίζει. Διατυπώνοντας εύλογη απορία για το ότι η 23ρονη Αξιωματικός είχε αφεθεί μόνη στο μοιραίο Αστυνομικό Τμήμα Αγ. Αναργύρων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
Άρα, λοιπόν, τι έφταιξε σε αυτή την ασύλληπτη τραγωδία των Αγίων Αναργύρων; Ο κ. Ταπεινός λέει: «Είναι όντως πολιτικό θέμα. Η Αστυνομία χρειάζεται καλύτερη εκπαίδευση. Γνωρίζουν οι υπεύθυνοι ποια είναι τα κενά, ποια είναι τα προβλήματα. Γνωρίζουν και τις λύσεις. Είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης, λοιπόν, να δώσουν τις λύσεις ή όχι». Μέχρι τότε, λέμε εμείς, ένα κορίτσι που ζήτησε την προστασία της αστυνομίας, της πολιτείας, στάθηκε αδύνατο να τύχει υπεράσπισης.
Και όσο το πρόβλημα δεν διορθώνεται, η κοινωνία θα νιώθει ανυπεράσπιστη αδικώντας την πλειονότητα αστυνομικών που κάνουν τη δουλειά τους… πιο καλά κι απ’ το προσδοκώμενο. Αλλά εκεί όπου υπάρχει πρόβλημα πρέπει να υπάρχει και η λύση. Διότι κάποιοι κλάδοι πρέπει να λειτουργούν και να αποδίδουν στο 100%, όχι λιγότερο, ιδίως όταν μιλάμε για Σώματα Ασφαλείας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ:
