«Χωρίς την Άννα θα ήμουν σχεδόν ένα τίποτα. Ήμουν ένα χαμίνι του δρόμου. Ήμουν υπερκινητικός από παιδί, δεν κάθισα ποτέ και άρχισα να μπαίνω σε επικίνδυνα μονοπάτια. Ρίσκαρα πολλά πράγματα, έτρεχα πολύ με τις μοτοσυκλέτες και τα αυτοκίνητα από μικρό παιδί. Νομίζω ότι είμαι από τους πιο τυχερούς ανθρώπους. Θα μπορούσα να έχω σκοτωθεί 5-6 φορές. Πολύ ακραίος, ήμουν ένα παλιόπαιδο», περιγράφει ο Γιώργος Νταλάρας.
«Η πατρότητα με άλλαξε πολύ. Σταμάτησα πολλά γκάζια, είναι ένα αίσθημα ευθύνης. Όταν είσαι μόνος σου, λες “κάνω ό,τι θέλω”. Όταν έχεις πίσω σου ένα παιδί, αυτό παιδί είναι αλλιώς. Το να είμαι παππούς είναι μια τρέλα», παραδέχεται με ειλικρίνεια ο τραγουδιστής.
Όλα έχουν κόστος. Άμα θες να κάνεις μια δουλειά όπως θέλεις εσύ, έχεις κόστος. Μερικές φορές γίνομαι και κακός. Δηλαδή με ποια έννοια; Έχω πει σε κάποιον «Σε παρακαλώ, 2:00 με 4:00 δεν θέλω τίποτα». Και έρχονται. «Ναι αλλά χτυπάει την πόρτα». Όχι! Δεν θέλω. Το καταλαβαίνεις; Δηλαδή γίνομαι κακός. Και αγενής. Ναι. Άρα χάνω πράγματα», εξομολογείται ο Γιώργος Νταλάρας.











