Όπως είναι γνωστόν, μία από τις μεγαλύτερες πληγές που βασανίζουν επί πολλά χρόνια τους Έλληνες και την Ελληνική Πολιτεία είναι η Γραφειοκρατία, ένα φαινόμενο το οποίο αν και έχει ελαττωθεί τα τελευταία χρόνια, συνεχίζει να υφίσταται. Λέγοντας Γραφειοκρατία εννοούμε τη διεκπεραίωση των εργασιών μεταξύ γραφείων, με τρόπο σχολαστικό και με αφοσίωση σε τυπικές διαδικασίες, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία και την καθυστέρηση των πολιτών.
Πολλοί παρομοιάζουν τη Γραφειοκρατία με τη Λερναία Ύδρα, της οποίας έκοβαν ένα κεφάλι και παρουσιάζονταν στο ίδιο σημείο δύο. Και όλα αυτά διότι πολλές φορές είχαν γίνει μεγάλες προσπάθειες στη χώρα μας για την πάταξη της Γραφειοκρατίας, χωρίς όμως καμία προσπάθεια να έχει ευοδωθεί. Βέβαια, τον τελευταίο καιρό μεγάλες προσπάθειες για την πάταξη της Γραφειοκρατίας έχουν καταβάλει και οι Τροϊκανοί, οι οποίοι προσπαθούν να αναδιατάξουν την κρατική μηχανή, με στόχο την πάταξη της Γραφειοκρατίας. Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι Τροϊκανοί, διότι έχουν διαπιστώσει ότι μία από τις αιτίες των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του μεγάλου δημόσιου χρέους οφείλεται και στη Γραφειοκρατία, η οποία ενδημεί στη χώρα μας από πολλά χρόνια. Έτσι, το Ελληνικό κράτος κατασπαταλά τεράστια ποσά χρημάτων, χωρίς να μπορεί να παρέχει ανάλογες υπηρεσίες.
Εκτός όμως από τις ανωτέρω περιπτώσεις, Γραφειοκρατία υπάρχει σε όλους τους τομείς της Δημόσιας Διοίκησης. Ακόμη και για μία απλή άδεια απαιτούνται τόσες πολλές υπογραφές από αρμοδίους και συναρμοδίους παράγοντες, ώστε πολλές φορές οι πολίτες αγανακτούν και εγκαταλείπουν τις προσπάθειές τους στη μέση, χάριν της Γραφειοκρατίας. Πολλάκις μεγάλες εταιρείες, οι οποίες ήλθαν από άλλες χώρες για να επενδύσουν μεγάλα κεφάλαια στη χώρα μας, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα μας και να πάνε σε άλλες χώρες, όπου δεν υπάρχει αυτή η Γραφειοκρατία, που ενδημεί στη χώρα τη δική μας. Διάβασα τελευταία ότι στην Εσθονία, η οποία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία χρόνια, οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να πάρει άδεια σε 15 λεπτά και να λειτουργήσει αμέσως μία επιχείρηση. Στην Ελλάδα όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Έτσι στην Ελλάδα, σε πρώτη επαφή με τη Δημόσια Διοίκηση, απαιτούνται πολλές σφραγίδες και πολλές υπογραφές. Τίποτα δεν λειτουργεί στον τόπο μας χωρίς σφραγίδα και υπογραφή. Από την πιο απλή έκδοση μιας άδειας, μέχρι την έκδοση των πιο σύνθετων επενδύσεων, απαιτούνται πολλές σφραγίδες και πολλές υπογραφές. Επομένως, η οποιαδήποτε διαδικασία για διοικητική μεταρρύθμιση πρέπει να αρχίσει από την κατάργηση των σφραγίδων και των άχρηστων διαδικασιών, με τις οποίες τροφοδοτείται σήμερα η Γραφειοκρατία.
Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα δεν συμβαίνουν σε κανένα οργανωμένο κράτος. Πουθενά δεν απαιτούνται τόσες πολλές υπογραφές και τόσες πολλές σφραγίδες. Και τούτο διότι όλα γίνονται με ευθύνη του πολίτη. Εκεί ο κάθε πολίτης αποφασίζει να κάνει κάτι με την τήρηση του νόμου που ισχύει. Εάν δε παραβεί το νόμο ο ίδιος θα είναι υπαίτιος, οπότε δεν χρειάζεται η έγκριση και οι πολλές σφραγίδες για να πράξει ο κάθε πολίτης καθετί που είναι νόμιμο.
Αντίθετα, στην Ελλάδα το σύστημα λειτουργεί αντίστροφα, διότι οι πολίτες θεωρείται ότι κινούνται παράνομα. Γι’ αυτό σε κάθε περίπτωση χρειάζεται κρατική άδεια ή έγκριση, η οποία πιστοποιεί ότι αυτό που προτίθενται να κάνουν οι πολίτες είναι νόμιμο. Αυτός είναι και ο λόγος που απαιτούνται πολλά πιστοποιητικά και για να βεβαιώνουν ότι τηρούνται οι προϋποθέσεις που απαιτεί ο νόμος. Όμως πίσω από κάθε άδεια και κάθε έγκριση και κάθε πιστοποιητικό κρύβονται υπάλληλοι, οι οποίοι βάζουν σφραγίδες και υπογραφές.
Βέβαια, με το θέμα αυτό, δηλαδή την πάταξη της Γραφειοκρατίας, έχουν ασχοληθεί πάρα πολλοί, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Μάλιστα όταν εξελέγην Βουλευτής το 1974, μαζί με άλλους νέους τότε συναδέλφους μου Βουλευτές, της ίδιας με εμένα ηλικίας, αναλάβαμε μία πρωτοβουλία για την πάταξη της Γραφειοκρατίας, η οποία απασχολούσε την Ελληνική Πολιτεία και τους Έλληνες πολίτες και πολιτικούς. Κάναμε τότε μεγάλες μελέτες και προσπαθήσαμε να πατάξουμε την Γραφειοκρατία. Μεταξύ των άλλων κρατικών παραγόντων που είχαμε επισκεφθεί, επισκεφθήκαμε και τον τότε Υπουργό Προεδρίας, τον αείμνηστο Γεώργιο Ράλλη, μετέπειτα Πρωθυπουργό.
O Γεώργιος Ράλλης μας άκουσε με μεγάλη προσοχή και αφού μας συνεχάρη για τη μεγάλη πρωτοβουλία που είχαμε αναλάβει, μας είπε τα εξής: «Δεν θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά δεν θα κάνετε τίποτα, διότι η Γραφειοκρατία είναι ταυτισμένη με τη νοοτροπία του Έλληνα και δεν αλλάζει με τίποτε». Έκτοτε πέρασαν σχεδόν 50 χρόνια και η κατάσταση έστω με μεγάλη καθυστέρηση, δείχνει να καλυτερεύει μόλις τα τελευταία χρόνια.
Του Βασίλη Μπεκίρη,
τέως Υφυπουργού
