Ποιος δεν θυμάται τι συνέβαινε τη δεκαετία του 2010 (και νωρίτερα) στην παραλιακή ζώνη της Πάτρας.

Εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες σε κάποιες περιόδους μετανάστες κατέκλυζαν μία ολόκληρη περιοχή, με εγκαταλελειμμένα εργοστάσια  και σπίτια να έχουν μετατραπεί σε απέραντους χώρους φιλοξενίας τους.

Όπου και να περπατούσες, στην Ακτή Δυμαίων, στην Ανθείας, στην Παπαφλέσσα, στην Μαιζώνος, ακόμη και στις Ιτιές έβλεπες πολυπληθείς ομάδες νέων ανθρώπων να μετακινούνται με ένα και μόνο στόχο: να μπουν στο Λιμάνι της Πάτρας και να ταξιδέψουν με κάθε τρόπο με κάποιο πλοίο της γραμμής προς την Ιταλία.

Άλλοι μάλιστα βρίσκονταν σχεδόν μόνιμα πάνω στα κάγκελα της περίφραξης του Λιμανιού της πόλης, περιμένοντας να δουν κάποια νταλίκα να μπαίνει σε σειρά για να ταξιδέψει και επιχειρούσαν με διαρκείς εφόδους να «τρυπώσουν» μέσα προκειμένου να πετύχουν τον πολυπόθητο στόχο και να «πάρουν» έτσι το πλοίο για άλλα μέρη της Ευρώπης.

Αστυνομία εκτός και Λιμενικό εντός Λιμένα, βρίσκονταν σε 24ωρη επιφυλακή. Υπήρχαν μάλιστα μέρες που δεν υπήρχε αστυνομική δύναμη για να επέμβει σε άλλα σημεία της πόλης. Το σύνολο των περιπολικών και άλλων δυνάμεων της ΕΛ.ΑΣ. βρισκόταν στην παραλιακή ζώνη με ένα και μόνο σκοπό: να αποτρέπει τις εκατοντάδες των μεταναστών να μπουν στο Λιμάνι.

ΘΑΝΑΤΟΙ, ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ, ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ

Και τι δεν είχε συμβεί στην διάρκεια όλων αυτών των περιόδων. Από θανατηφόρα τροχαία, όταν οι νεαροί μετανάστες ξεπηδούσαν με ταχύτητα στην παραλιακή λεωφόρο, μέχρι και μεγάλες οργανωμένες επιχειρήσεις της Αστυνομίας σε ΑΒΕΞ και Λαδόπουλο, προκειμένου να μεταφέρουν εκατοντάδες μετανάστες με λεωφορεία σε άλλα σημεία της χώρας, για λίγο διάστημα φυσικά αφού σε λίγες εβδομάδες σχεδόν όλοι είχαν επιστρέψει.

Καταγράφτηκαν ακόμη και σοβαρά επεισόδια με τραυματισμούς, δολοφονία μετανάστη και σκληρές εντάσεις με πυροβολισμούς και τραυματισμούς, ανάμεσα σε πολυπληθείς ομάδες ατόμων.

Η κατάσταση αυτή αποτελούσε μία καθημερινότητα για τους πατρινούς. Όλοι πίστευαν πως τείνει να μονιμοποιηθεί το φαινόμενο της ύπαρξης μεταναστών στην Πάτρα, με πολλές ομάδες αρχηγών να τους μετακινούν προς την Πάτρα που είχε καθιερωθεί ως πύλη εξόδου τους, με κάθε τρόπο, προς την Ευρώπη. Και σε αυτό το «παιχνίδι» διακινήθηκαν πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΙΚΟΝΑ

Κανείς πια δεν θυμάται σήμερα, αυτές τις εικόνες. Σε ολόκληρη την παραλιακή ζώνη δεν υπάρχουν πια μετανάστες. Οι Αρχές εκτιμούν πως σήμερα στην Πάτρα ο αριθμός τους δεν ξεπερνά τους 15, οι οποίοι έχουν παραμείνει όχι για άλλους λόγους, απλά γιατί διαθέτουν έγγραφα.

Η Αστυνομία έχει εφαρμόσει ένα μεθοδευμένο σχέδιο μέσω του οποίου κατάφερε να μετακινήσει και τους τελευταίους που είχαν απομείνει στην πόλη, σε διάφορα κέντρα διαμονής σε άλλες περιοχές της χώρας. Η Πάτρα δεν είναι πια… δημοφιλής προορισμός για τα κυκλώματα διακίνησης, μιας και τα μέτρα ασφαλείας στο Λιμάνι είναι πλέον αυστηρά.

Και το σημαντικότερο, μειώθηκαν πλέον στο ελάχιστο οι μεταναστευτικές ροές προς τη χώρα μας από την Τουρκία, με αποτέλεσμα η κατάσταση να είναι πλέον υπό τον απόλυτο έλεγχο των Ελληνικών Αρχών.

Έτσι, δεν χρειάζονται πιά οι διαρκείς περιπολίες της Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος κατά μήκος του Λιμανιού και το μεταναστευτικό «μέτωπο» της Πάτρας φαίνεται πως ανήκει πλέον στο παρελθόν.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ