του Αχιλλέα Ροδίτη

Αυτό που διατυπώνεται και το οποίο αναδεικνύουμε με ικανοποίηση, είναι το συμπέρασμα που εξέφρασε, βάσει επίσημων στοιχείων, ο πρόεδρος του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Δυτικής Ελλάδος, ότι παρά τις πρωτόγνωρες κλιματολογικές συνθήκες η Αχαΐα φέτος θα βγάλει απολύτως εξαιρετικό ελαιόλαδο. Έτσι ακριβώς το χαρακτηρίζει ο κ. Θανάσης Πετρόπουλος εξηγώντας ότι η Αχαΐα, και πολύ περισσότερο η Δυτική Αχαΐα, που ούτως ή άλλως διαθέτει έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, φέτος και παρόλο τον παρατεταμένο καύσωνα, οι ρίζες του νομού αναμένεται να παράξουν ένα από τα καλύτερα λάδια της εγχώριας αγοράς!

ΟΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

Για να γνωρίζουμε, σε αυτό συνέβαλαν δύο παράγοντες. Ο ένας αφορά στο πόσο οργανωμένα ετοίμασαν τη φετινή παραγωγοί οι καλλιεργητές. «Γνωρίζοντας πως το λάδι είναι σε αυξημένη ζήτηση και σε συμφέρουσα τιμή, οι αχαιοί παραγωγοί επένδυσαν πολλά χρήματα φέτος σε καλή οργάνωση και σε φροντίδα, για αυτό και θα έχουνε φέτος πολύ καλύτερη ποιότητα ελαιολάδου από πολλές άλλες φημισμένες περιοχές», τόνισε ο κ. Πετρόπουλος.

Ο άλλος λόγος, είναι αρκετά παράδοξος. Επειδή υπήρξε παρατεταμένη ανομβρία και ξηρασία, πολλοί παραγωγοί σε άλλες Περιφέρειες έσπευσαν να ποτίσουν, (αφού δεν είχαν έντονο πρόβλημα με το νερό), κι αυτό αύξησε τα επίπεδα υγρασίας με αποτέλεσμα να ευδοκιμήσει ο Δάκος, που έφερε και μυκητίαση σε ελιές, μειώνοντας την ποιότητα. Κάτι που στην Αχαΐα δεν συνέβη ακριβώς επειδή δεν υπήρχε νερό για σπατάλη. Έτσι όμως δεν μπόρεσε να εμφανιστεί ο Δάκος κι αυτό άφησε τις ελιές να αναπτυχθούν, αντέχοντας στον καύσωνα, χωρίς όμως να αναπτυχθεί μύκητας. «Αν αυτό έχει συμβεί και στον νομό μας, το πολύ να αφορά μόλις ένα 2 με 3% της συνολικής παραγωγής ελαιολάδου», σημείωσε ο κ. Πετρόπουλος.

«ΚΑΠΑΡΩΜΕΝΟΙ» ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ

Όσο τώρα για τους εργάτες γης, η πλειονότητά τους είναι «καπαρωμένοι», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν άνθρωποι της υπαίθρου από χωριά της Δυτικής Αχαϊας. Στον δήμο είναι δύσκολο να βρεις εργάτες αφού οι μεγάλοι παραγωγοί έχουν ήδη φροντίσει να συμφωνήσουν και να προγραμματίσουν το μάζεμα. Το πρόβλημα αφορά τους μικρούς παραγωγούς, όποιον δηλαδή, διαθέτει ένα χωράφι με μερικές δεκάδες ρίζες ελιές και δεν έχει χέρια για να τις μαζέψει. Κι ακόμα αν σταθείς τυχερός και βρεις εργάτη, τα δε μεροκάματα κυμαίνονται στα 70 ευρώ! Έτσι, υπάρχουν δυο δρόμοι: Είτε παραδοσιακά, μόνοι με τα μέλη της οικογένειας να μαζέψετε ελιές, είτε να αναζητήσετε ποιος διαθέτει μηχάνημα που τοποθετείται σε τρακτέρ και μαζεύει ένα ολόκληρο χωράφι μέσα σε μια μόλις ημέρα ή σε μερικές… ώρες. Συνήθως, όμως, οι χειριστής και ιδιοκτήτες του μηχανήματος συμφωνούν με το μοίρασμα του λαδιού στη μέση.

 ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ