Ένα τέρας στο σπίτι

Στις αρχές του 2020, η Ζιζέλ Πελικό ζούσε με τον τότε σύζυγό της Ντομινίκ στο όμορφο χωριό Μαζάν της Προβηγκίας. Συνταξιούχοι και οι δύο άφησαν το Παρίσι το 2013 και μετακόμισαν σε αυτό το μικρό ήσυχο χωριό για να ζήσουν μαζί το υπόλοιπο της ζωής τους. Η Ζιζέλ θυμάται εκείνα τα χρόνια ως μια ευτυχισμένη εποχή. Οι φίλοι και η οικογένειά της συμπαθούσαν τον Ντομινίκ. Είχαν τρία παιδιά και επτά εγγόνια.

Όταν γνωρίστηκαν ήταν μόλις 19 ετών. Ο Ντομινίκ ισχυρίστηκε ότι ήταν «έρωτας με την πρώτη ματιά». Η Ζιζέλ πίστευε ότι ήταν «ο τέλειος σύζυγος».
Στις 12 Σεπτεμβρίου 2020 η ζωή της καταστράφηκε.

Ένας φύλακας εμπορικού κέντρου εντόπισε τον Πελικό να προσπαθεί να βιντεσκοπήσει κάτω από τις φούστες γυναικών χρησιμοποιώντας ένα τηλέφωνο κρυμμένο σε μια τσάντα.

Είχε συλληφθεί να το ξανακάνει το 2010, κοντά στο Παρίσι. Τότε, του επιβλήθηκε πρόστιμο 100 ευρώ και το κράτησε μυστικό. Δεν το είπε σε κανέναν, ούτε στη γυναίκα του.

Αυτή τη φορά, η αστυνομία κατέσχεσε τα τηλέφωνα, τον υπολογιστή και τις συσκευές του Ντομινίκ, αποκαλύπτοντας ένα σχολαστικά οργανωμένο αρχείο 20.000 εικόνων και βίντεο, πολλά από τα οποία έδειχναν διαφορετικούς άνδρες να κάνουν σεξ με μια γυναίκα που φαινόταν αναίσθητη.

Η γυναίκα αυτή ήταν η σύζυγός του, η Ζιζέλ. Οι αξιωματικοί αναρωτήθηκαν – ήταν αυτό συναινετικό ή είχαν βρει αποδείξεις για χρόνια αρρωστημένης κακοποίησης; Δύο μήνες αργότερα, είχαν δέσει την υπόθεσή τους.
Τελικά, μία από τις πιο σοβαρές περιπτώσεις σεξουαλικού αρπακτικού της Γαλλίας πιάστηκε τυχαία.

Για τη Ζιζέλ, τα μυστικά που αποκάλυψαν οι ερευνητές θα αποκάλυπταν ότι ο γάμος της ήταν ένα ψέμα, ότι το ευτυχισμένο σπίτι της έκρυβε φρίκη.
Ο τέλειος σύζυγός της ήταν ένας χειριστικός κακοποιός που την είχε βιάσει και προδώσει με τους πιο αδιανόητους τρόπους.

Μια σκηνή τρόμου

Όταν η Ζιζέλ κλήθηκε να μιλήσει στην αστυνομία τον Νοέμβριο του 2020, νόμιζε ότι επρόκειτο για τις καταγγελίες περί upskirting, τις οποίες γνώριζε.
Καθώς ο σύζυγός της έφευγε για να ανακριθεί, δεν είχε ιδέα ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπε ελεύθερο.
Αφού επιβεβαίωσαν ότι ήταν η σύζυγος του οι ντετέκτιβ εξήγησαν ότι είχαν βρει χιλιάδες φωτογραφίες και βίντεο. Της έδειξαν μια φωτογραφία. Μετά μια δεύτερη, και μια τρίτη.

«Τους ζήτησα να σταματήσουν. Ήταν ανυπόφορο. Ήμουν ακίνητη στο κρεβάτι μου και ένας άνδρας με βίαζε. Ο κόσμος μου κατέρρευσε», είπε αργότερα η Ζιζέλ στους ενόρκους.

Περιέγραψε τις εικόνες ως «σκηνές τρόμου».

«Οι αστυνομικοί μου έσωσαν τη ζωή, ερευνώντας τον υπολογιστή» του συζύγου, είπε στην κατάθεσή της η Ζιζέλ.

Επιστρέφοντας μόνη στο σπίτι όπου την είχαν προδώσει τόσο σκληρά, κάλεσε τα μεγάλα παιδιά της – τον David, την Caroline και τον Florian – για να τους πει ότι ο πατέρας τους ήταν τέρας. Τρεις μέρες αργότερα έφτασε στο Παρίσι με δύο μόνο βαλίτσες και τον σκύλο της και δεν επέστρεψε ποτέ στο Μαζάν.

Για σχεδόν μια δεκαετία, ο Ντομινίκ είχε κανονίσει για δεκάδες άνδρες να έρχονται στο σπίτι του ζευγαριού και να κάνουν σεξ με τη ναρκωμένη σύζυγό του, καθώς τους βιντεοσκοπούσε, κρατώντας το υλικό για να εκπληρώσει τις δικές του φαντασιώσεις.

«Θυσιάστηκα στο βωμό της ακολασίας», είπε η Ζιζέλ. «Μου φέρονταν σαν μια πάνινη κούκλα, μια σακούλα σκουπιδιών».

Ο Ντομινίκ δήλωσε ένοχος για τη νάρκωση και το βιασμό της Ζιζέλ και για την πρόσκληση περίπου 70 ανδρών να κάνουν σεξ με την σύζυγό του που ήταν σε κώμα. Πενήντα από αυτούς αναγνωρίστηκαν και συνελήφθησαν. Υπήρχαν αρκετοί ακόμα και δεν διακρίνονταν καλά στα βίντεο και η αστυνομία δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει τα πρόσωπά τους.

Κατά την έναρξη της δίκης τον Σεπτέμβριο, ο Ντομινίκ δήλωσε: «Είμαι βιαστής, όπως και όλοι σε αυτή την αίθουσα. Όλοι γνώριζαν την κατάστασή της πριν έρθουν, γνώριζαν τα πάντα, δεν μπορούν να πουν το αντίθετο».

Γνώρισε τους περισσότερους από τους άνδρες σε μια ιστοσελίδα swingers χρησιμοποιώντας έναν λογαριασμό mail με τίτλο «Fetish45». Ο σχεδιασμός ήταν λεπτομερής και ανατριχιαστικός. Χρησιμοποιώντας ένα δωμάτιο συνομιλίας με την ονομασία «εν αγνοία της», στρατολόγησε άλλους άνδρες.

Ο Ντομινίκ απαίτησε να μην καπνίζουν ή να μην φορούν αρώματα και τους έδωσε εντολή να παρκάρουν στο τέλος του δρόμου. Η κοινή γραμμή υπεράσπισης ήταν ότι ο Ντομινίκ είχε πει στους συγκατηγορούμενους του ότι έπαιρναν μέρος στη φαντασίωση ενός ζευγαριού και η Ζιζέλ είχε συναινέσει.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνδρες δεν φορούσαν προφυλακτικό. Η ιατρική εμπειρογνώμονας Anne Martinat δήλωσε στο δικαστήριο ότι η Ζιζέλ ήταν «πολύ τυχερή που δεν κόλλησε HIV, σύφιλη ή ηπατίτιδα» – αλλά σημείωσε ότι κόλλησε τέσσερις διαφορετικές σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις.

Η Ζιζέλ είπε στους ενόρκους: «Αισθάνομαι προδομένη και βιασμένη. Είμαι προδομένη από αυτόν τον άνθρωπο με τον οποίο νόμιζα ότι θα περνούσα το υπόλοιπο της ζωής μου».

Μιλώντας για το πώς την νάρκωσαν, εξήγησε πως ο Ντομινίκ ήταν πάντα πρόθυμος να μαγειρέψει ενώ εκείνη φρόντιζε τα μικρά εγγόνια τους.
Περιέγραψε ότι πήγε νωρίς για ύπνο ένα βράδυ μετά από ένα δείπνο που είχε μαγειρέψει ο Ντομινίκ και εκείνος της έφερε παγωτό: «Ήταν το αγαπημένο μου, σορμπέ βατόμουρο και μάνγκο. Σκέφτηκα “ουάου, είμαι τόσο τυχερή που έχω έναν σύζυγο που με φροντίζει έτσι”».

Το δικαστήριο άκουσε ότι ο Ντομινίκ νάρκωνε την Ζιζέλ ρίχνοντας χάπια σε επιδόρπια ή ποτά.

«Τα γεύματα, μετά το παγωτό – μετά ξύπνησα το πρωί με τις πιτζάμες μου, συχνά κουρασμένη, αλλά νόμιζα ότι ήταν επειδή είχα περπατήσει πολύ την προηγούμενη μέρα».

Για χρόνια, η Ζιζέλ ναρκωνόταν επανειλημμένα και είχε βιαστεί πάνω από 100 φορές χωρίς να γνωρίζει τι συνέβαινε στο σώμα της.

Η δικηγόρος Laure Chabaud, δήλωσε ότι ο Ντομινίκ είχε συνταγογραφήσει το Temesta, ένα αγχολυτικό φάρμακο, από τον γιατρό του.
Άρχισε να πειραματίζεται με το ναρκωτικό και το βιασμό της Ζιζέλ όταν ζούσαν ακόμα στο Παρίσι το 2011. Σταδιακά βρήκε τη σωστή δοσολογία και κατάφερε να προμηθευτεί περισσότερα από 700 δισκία από το φαρμακείο.

Για τα επόμενα δύο χρόνια, βίαζε τη ναρκωμένη σύζυγό του, ενώ βιντεοσκοπούσε την κακοποίηση. Όταν μετακόμισαν στο Μαζάν, κλιμάκωσε την αρρωστημένη δραστηριότητά του και άρχισε να προσκαλεί και άλλους να συμμετάσχουν.

Η δικηγόρος του Ντομινίκ, Μπεατρίς Ζαβαρό είπε ότι «υπήρχαν δύο Ντομινίκ. Ένας οικογενειάρχης και ένας άνθρωπος με κάποια διαστροφή».

«Οι άνθρωποι δεν γεννιούνται διεστραμμένοι, γίνονται», είπε, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του πελάτη της και υπονοώντας ότι μια τραυματική παιδική ηλικία τον έβλαψε και δημιούργησε αυτή τη διχασμένη προσωπικότητα.

Η άψογη βιτρίνα του Ντομινίκ ως οικογενειάρχη σήμαινε ότι κανείς δεν υποψιαζόταν τίποτα.
Όταν η Ζιζέλ υπέφερε από κενά μνήμης και λιποθυμίες λόγω των φαρμάκων και φοβόταν ότι είχε Αλτσχάιμερ, εκείνος στάθηκε στο πλευρό της. Όταν αντιμετώπιζε γυναικολογικά προβλήματα λόγω των σεξουαλικών επιθέσεων και των βιασμών που είχε ενορχηστρώσει, της κρατούσε το χέρι στο γιατρό.

Αλλά κρυφά – σε έναν φάκελο που ονομαζόταν «κακοποίηση» – συγκέντρωνε βίντεο με επιθέσεις. Σε κάποια από αυτά, ακουγόταν να λέει στους άνδρες τι να κάνουν στη σύζυγό του που βρισκόταν σε κώμα.

Το δικαστήριο άκουσε επίσης ότι βοήθησε να εκπαιδεύσει έναν αποκαλούμενο «μαθητή» ονόματι Jean Pierre M στο πώς ναρκώνει και να βιάζει την ίδια του τη γυναίκα.

Τα εγκλήματα του Ντομινίκ δεν ξεκίνησαν με τη Ζιζέλ. Καταθέτοντας στοιχεία, είπε ότι στα 14 του χρόνια αναγκάστηκε να συμμετάσχει σε βιασμό.
«Η φαντασίωση που αναβίωσα αδιαμαρτύρητα είναι παρόμοια με αυτή», είπε.

Το DNA του ταυτοποιήθηκε με το αίμα που βρέθηκε στον τόπο της απόπειρας βιασμού μιας γυναίκας στο Παρίσι το 1999. Αφού οι ερευνητές υπογράμμισαν τα στοιχεία εναντίον του, παραδέχτηκε ότι ήταν εκεί.
Έχει επίσης κατηγορηθεί για τον βιασμό και τη δολοφονία μιας 23χρονης γυναίκας στο Παρίσι το 1991, κάτι που έχει αρνηθεί.

Στη δίκη ακούστηκε ότι βιντεοσκοπούσε επίσης κρυφά τις συζύγους του γιου του, μία από τις οποίες ήταν έγκυος, και μοιράστηκε γυμνές φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο.

Έβγαλε επίσης φωτογραφίες της ενήλικης κόρης του, Καρολίν, ημίγυμνη ενώ κοιμόταν. Τώρα είναι τρομοκρατημένη ότι την νάρκωσε και την κακοποίησε, αν και ο ίδιος το έχει αρνηθεί επανειλημμένα στο δικαστήριο. «Καρολίν δεν σε άγγιξα ποτέ» της φώναζε μέσα στο δικαστήριο. Η απάντησή του προκάλεσε νέο ξέσπασμα της κόρης του Καρολίν: «Δεν θα ερχόμουν ποτέ να σε δω. Είχες πολλές ευκαιρίες. Θα καταλήξεις μόνος σαν το σκυλί».

Ο Ντομινίκ θα επιδιδόταν σε «ψυχολογικές ακολασίες», δήλωσε η Kerry Daynes, για να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά του στον εαυτό του, «σκεπτόμενος ότι αν προσβάλλω τη Ζιζέλ, τότε δεν προσβάλλω άλλες γυναίκες, ή τουλάχιστον το κρατάω στην οικογένεια».
Και πρόσθεσε: «Έτσι λειτουργούν οι σεξουαλικοί παραβάτες. Δεν είναι τέρατα που παραμονεύουν στα σοκάκια. Είναι οι άνδρες με τους οποίους μοιραζόμαστε τη ζωή μας».

Όσον αφορά τους άλλους 50 που κρίθηκαν ένοχοι μετά τη δίκη, δεν έχουν προφανείς συνδετικούς παράγοντες εκτός του ότι οι περισσότεροι ζούσαν σε ακτίνα 30 μιλίων από το σπίτι των Πελικό.

Οι ηλικίες τους κυμαίνονται από 23 έως 70 ετών. Ορισμένοι προέρχονται από διαλυμένες οικογένειες, είχαν θέματα με ναρκωτικά ή αλκοόλ ή κακοποιήθηκαν ως παιδιά. Κάποιοι έχουν τώρα τις δικές τους οικογένειες. Οι περισσότεροι εργάζονται – ανάμεσά τους ένας δημοσιογράφος, οδηγοί φορτηγών, στρατιώτες, μια νοσοκόμα, πυροσβέστες κι ένας DJ.

Είναι οι πατέρες, οι σύζυγοι, οι φίλοι και τα αδέλφια που κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Η πλειοψηφία αρνήθηκε τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι χειραγωγήθηκαν- πίστευαν ότι υπήρχε συναίνεση- δεν είχαν «πρόθεση» να διαπράξουν βιασμό ή αυτό που έκαναν δεν ήταν βιασμός.

Με την άρση της ανωνυμίας της, η Ζιζέλ ανάγκασε τη Γαλλία να συζητήσει για την κουλτούρα του βιασμού. Είπε στο δικαστήριο: «Ήθελα όλα τα θύματα βιασμού να είναι σε θέση να πουν: “Αν η κυρία Πελικό μπορεί να το κάνει, μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς”… Γιατί όταν σε βιάζουν, νιώθεις ντροπή, αλλά δεν είμαστε εμείς που πρέπει να νιώθουμε ντροπή, αλλά αυτοί».

Ορισμένοι συνήγοροι υπεράσπισης προσπάθησαν να υπονομεύσουν αυτή τη δύναμη, ρωτώντας τη Ζιζέλ για το αν μια εξωσυζυγική σχέση ενέπνευσε την Ντομινίκ να αναζητήσει εκδίκηση – κάτι που και οι δύο απέρριψαν. Δεν δίστασαν να υπονοήσουν ότι ήταν συνεργός στους βιασμούς που υπέστη μεταξύ 2011-20 μέσα στο ίδιο της το σπίτι.

«Στην κατάσταση που βρισκόμουν, δεν μπορούσα να απαντήσω σε κανέναν. Ήμουν σε κωματώδη κατάσταση και τα βίντεο που θα προβληθούν θα το επιβεβαιώσουν. Και οι ειδικοί σοκαρίστηκαν από αυτά τα βίντεο και είναι άνδρες», εξήγησε.

«Ούτε για ένα δευτερόλεπτο δεν έδωσα τη συγκατάθεσή μου στον κύριο Πελικό, ούτε στους άνδρες που βρίσκονται πίσω του», συνέχισε η 72χρονη γυναίκα η οποία υπέστη σχεδόν 200 βιασμούς – τους 92 από αυτούς από τους 50 συγκατηγορουμένους του πρώην συζύγου της, του Ντομινίκ Πελικό.

Είναι ποταπό (…) Σας υπενθυμίζω ότι ήμουν υπό την επήρεια χημικών (φαρμάκων). Οι 50 πίσω μου δεν αναρωτήθηκαν (για τη συγκατάθεσή της); Τι είναι αυτοί οι άνδρες, είναι έκφυλοι, τι πράγμα είναι; Ούτε για ένα λεπτό δεν έθεσαν το ερώτημα!. Δεν υπάρχει “βιασμός και (άλλου είδους) βιασμός”.

Ο βιασμός είναι βιασμός», υπογράμμισε, αναφερόμενη στις δηλώσεις ενός συνηγόρου υπεράσπισης, του Πολ-Ροζέ Γκοντάρ, ο οποίος είπε ότι υπάρχει «βιασμός και βιασμός», υποβαθμίζοντας τις πραγματικές προθέσεις ορισμένων από τους κατηγορούμενους που λένε ότι νόμιζαν ότι συμμετείχαν στην ερωτική φαντασίωση ενός ζευγαριού ελευθέρων ηθών και υπονοώντας ότι ένας άνδρας που δεν γνωρίζει ότι διαπράττει βιασμό δεν μπορεί να δικαστεί για το έγκλημα.

«Ο βιασμός είναι βιασμός», είπε.

Αυτή η απλή φράση έχει γίνει πολεμική κραυγή για τις γυναίκες σε όλη τη Γαλλία, με δεκάδες χιλιάδες να συμμετέχουν σε διαδηλώσεις κατά της σεξουαλικής βίας.

Ανάμεσά τους στο Παρίσι ήταν και η Μιράντα, η οποία δήλωσε ότι η Γαλλία ήταν «σεξιστική και μισογυνική… αλλά αρχίζουμε να μιλάμε».

Πολλοί διαδηλωτές απαιτούν να προστεθεί η συναίνεση στον γαλλικό νομικό ορισμό του βιασμού, ο οποίος σήμερα ορίζεται ως «σεξουαλική διείσδυση, που διαπράττεται εναντίον άλλου προσώπου με βία, καταναγκασμό, απειλή ή αιφνιδιασμό».

Η Ζιζέλ δήλωσε: «Ακούω πολλές γυναίκες και άνδρες που λένε: “Είσαι πολύ γενναία”. Εγώ λέω ότι δεν είναι γενναιότητα, αλλά θέληση και αποφασιστικότητα να αλλάξεις την κοινωνία. Αυτή δεν είναι μόνο η δική μου μάχη, αλλά όλων των θυμάτων βιασμού».

Ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης της Γαλλίας Ντιντιέ Μιγκό δήλωσε πρόσφατα ότι είναι υπέρ της επικαιροποίησης του νόμου, όπως και ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, αφού η Γαλλία μπλόκαρε τη συμπερίληψη ενός ορισμού του βιασμού με βάση τη συναίνεση σε μια ευρωπαϊκή οδηγία το 2023.

Τον περασμένο μήνα, η κυβέρνηση παρουσίασε μέτρα για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της ευαισθητοποίησης σχετικά με τη χρήση ναρκωτικών για τη διάπραξη σεξουαλικών επιθέσεων.

«Τους τελευταίους μήνες οι Γάλλοι έχουν συγκινηθεί βαθιά από το απίστευτο θάρρος της Ζιζέλ Πελικό», δήλωσε ο τότε πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ κατά την ανακοίνωση.

Πλέον, το λεγόμενο «τέρας του Μαζάν», ο Ντομινίκ Πελικό, κρίθηκε ένοχος για βιασμό σε βαθμό κακουργήματος και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης – τη μέγιστη δυνατή ποινή. Κρίθηκε επίσης ένοχος για την απόπειρα βιασμού κατά συναυτουργία της συζύγου ενός εκ των συγκατηγορουμένων του και για τη λήψη άσεμνων εικόνων της κόρης του και των συζύγων του γιου του.

Οι άλλοι 50 άνδρες που αντιμετώπισαν τη δίκη με τον Πελικό καταδικάστηκαν συνολικά για 421 χρόνια.

Το δικαστήριο έκρινε 46 άνδρες ένοχους για βιασμό, δύο ένοχους για απόπειρα βιασμού και δύο ένοχους για σεξουαλική επίθεση.

Μέχρι στιγμής δεν έχουν ταυτοποιηθεί άλλοι 30 άνδρες που εμφανίζονται στα βίντεο. Όμως καθώς περνούν οι εβδομάδες και οι μήνες, δεν είναι τα ονόματα των βιαστών που θα θυμόμαστε. Δεν θα είναι αυτοί που θα μείνουν να ασκούν την εξουσία.

Αυτό ανήκει στην Ζιζέλ. Είναι το όνομά της που οι άνθρωποι θα προφέρουν όταν ζητούν αλλαγή. Θα είναι η Ζιζέλ που θα σκέφτονται τα άλλα θύματα καθώς θα βρίσκουν κουράγιο.

Η 72χρονη δήλωσε ότι επισκέπτεται ψυχολόγο και κάνει μεγάλους περιπάτους καθώς προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή που της έκλεψαν οι άλλοι. Δεν ξέρει αν θα τα καταφέρει ποτέ. Αλλά προσπαθεί.

«Είμαι μια κατεστραμμένη γυναίκα», είπε κάποτε. Αλλά για πολλούς στη Γαλλία είναι κάτι πολύ περισσότερο: είναι η γυναίκα που έσπρωξε την ντροπή πίσω στους βιαστές, μια επιζήσασα, μια ηρωίδα.

«Merci Gisèle»…