της Τζούλιας Σταματέλου
Η αλήθεια είναι πως ο όρος ‘ ναρκισσισμός’, χρησιμοποιείται κατά κόρον τις τελευταίες μέρες.
Χωρίς να διαθέτουμε πτυχία ψυχολογίας αναγνωρίζουμε τέτοιες προσωπικότητες στην καθημερινότητά μας …
Κατά γενική ομολογία, όλοι έχουμε ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά και λειτουργούμε ενίοτε υπέρμετρα εγωιστικά.
Τι γίνεται, όμως,όταν ο ναρκισσισμός γίνεται παθογένεια; Όταν αγγίζει τη σκοτεινή πλευρά του εγωκεντρισμού και καταλήγει σε διαταραχή;
Η μόνη πραγματικότητα που υπάρχει γι’ αυτά τα άτομα είναι αυτή που έχουν μέσα τους. Η πραγματικότητα των επιθυμιών και των φόβων τους …
Η μόνη πραγματικότητα είναι ο εαυτός τους …
Ο homo sapiens γίνεται εύκολα ένας δυνάστης .Θέλει να έχει τον έλεγχο σε όλα… Το κακό για να γίνει δε χρειάζεται τέρατα, αλλά κοινούς θνητούς ,φυσιολογικούς… υπεράνω πάσης υποψίας ανθρώπους… τρομερά κοινωνικούς, που απολαμβάνουν τις μεγάλες παρέες και τα φώτα…
Μόνο που όποιος τους τα στερεί τιμωρείται, τον καταδικάζουν να ζει στη σκιά και δυστυχώς αρκετές φορές τον καταδικάζουν σε αιώνιο σκοτάδι…
