Του Αχιλλέα Ροδίτη
Θα μπορούσε άραγε η τόνωση της αγροτικής παραγωγής και η ανάκαμψη της οικονομίας στην Δυτική Αχαΐα, και σ’ όλη την Αχαΐα ευρύτερα, να προέλθει από την αύξηση καλλιεργειών ηλίανθου;
Αυτός είναι ένας προβληματισμός που προκύπτει από πρόταση την οποία σκοπεύει να προωθήσει ο βουλευτής Ιάσονας Φωτήλας, στο πλαίσιο «είδησης» ηχηρής σημασίας αναφορικά με τη «χρυσή» ευκαιρία που παρουσιάζεται από απόφαση της Κομισιόν και προβλέπει αύξηση των καλλιεργειών ηλιάνθου στην Ελλάδα.
Η απόφαση αφορά στην προσπάθεια να καλυφθούν ελλείψεις προϊόντων που διαπιστώνονται μετά το ξέσπασμα πολέμου στην Ουκρανία, αναθέτοντας σε κάθε κράτος την αύξηση της παραγωγής σε συγκεκριμένα είδη.
Έτσι, η χώρα μας αποκτά το δικαίωμα να αυξήσει την παραγωγή της σε ηλίανθο (ηλιέλαιο) κατά 300 χιλιάδες στρέμματα, γεγονός που «ανοίγει» διάπλατα τον δρόμο της εξαγωγής προς τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και προς κράτη της μέσης ανατολής, εκτοξεύοντας τον δείκτη του αγροτικού τζίρου στα ύψη.
«Αυτή η περίσταση νομίζω πως θα μπορούσε να τύχει οργανωμένης και στοχευμένης αξιοποίησης από τον νομό μας και συγκεκριμένα από την περιοχή της Δυτικής Αχαΐας, σε έναν μάλιστα συνδυασμό που θα αφορά και τη χρήση του πολιτικού αεροδρομίου του Αράξου», σημειώνει σαν ένα πρώτο γενικό σκεπτικό ο κ. Φωτήλας.
“ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Η ΔΥΤΙΚΗ ΑΧΑΪΑ”
Ο βουλευτής εξηγεί ότι στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα επιδιώξει επαφές με εκπροσώπους της αγροτικής παραγωγής της Δυτικής Αχαΐας, στην βάση μιας αναγνωριστικής αναζήτησης για το ενδιαφέρον που μπορεί να υπάρξει ώστε να δρομολογηθεί μια «στροφή» στο επίμαχο καλλιεργητικό προϊόν.
«Αντιλαμβάνεστε τα οφέλη που μπορούν να προκύψουν ευρύτερα για την περιοχή μας και την τοπική οικονομία, αν εκτάσεις της Δυτικής Αχαϊας χρησιμοποιηθούν για μια τέτοια καλλιέργεια και αρχίσει ένα μαζικό εξαγωγικό κύμα ηλιάνθου σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη και οπουδήποτε υπάρχει αντίστοιχη ζήτηση;», τονίζει ο κ. Φωτήλας. Διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι η αυξημένη ζήτηση είναι διασφαλισμένη και δεδομένη σε πολλά κράτη, όπως, για παράδειγμα, στην Ολλανδία και αλλού.
ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟ
Παράλληλα, η σκέψη για έναν πιο εξειδικευμένο διάλογο με τις παραγωγικές δυνάμεις του αγροτικού τομέα της Δυτικής Αχαΐας σε σχέση με την έναρξη μαζικής καλλιέργειας ηλίανθου, προχωρά ακόμα πιο πέρα αγγίζοντας και το ήδη υπάρχον πολιτικό αεροδρόμιο του Αράξου το οποίο, κατά τον κ. Φωτήλα, θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως καθοριστικό «εργαλείο» στο πλαίσιο των εξαγωγών.
Ο ίδιος δηλώνει στην «Πολιτεία»:
«Θα μπορούσαμε να δούμε το αεροδρόμιο και με έναν επιπλέον ρόλο, αυτόν του εμπορικού αεροδρομίου. Να το δούμε ως έναν δίαυλο πιο άμεσης μεταφοράς της καλλιεργήσιμης παραγωγής, είτε του ηλίανθου, είτε και άλλων προϊόντων, στις χώρες προορισμού. Μειώνοντας έτσι σε επίπεδα ζωτικής σημασίας το κόστος μεταφοράς αλλά και τον χρόνο, προκειμένου ευπαθή εξαγώγιμα προϊόντα να φθάνουν ακόμα και αυθημερόν στις αγορές που τα αγοράζουν».
Βέβαια το να διευρυνθεί η λειτουργία του αεροδρομίου και σε εμπορικές μεταφορές δεν εξαρτάται από το εάν η Δυτική Αχαΐα θα «θελήσει» να εκμεταλλευτεί την πιθανότητα «στροφής» στην καλλιέργεια ηλίανθου, αφού κάλλιστα η προσπάθεια μπορεί να είναι παράλληλη και για άλλα διατροφικά προϊόντα. Σαφώς όμως ο συνδυασμός των δύο (καλλιέργεια ηλίανθου και εμπορική χρήση αεροδρομίου) μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά σε μια ριζική αλλαγή που θα ισχυροποιήσει την εξαγωγική δυναμική της περιοχής.
