ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ - Politeia News Blue logo

ΠΑΤΡΑ – Δ. ΕΛΛΑΔΑ

#ΠΑΤΡΑ

#ΚΑΙΡΟΣ

#ΚΟΙΝΩΝΙΑ

#COVID19

#Δ.ΕΛΛΑΔΑ

#ΑΘΛΗΤΙΚΑ

#ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ

#ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ

#ΥΓΕΙΑ

“Φρανκεστάιν” χαρακτηρίζει το εργασιακό νομοσχέδιο ο Δ. Καραγεωργόπουλος – Δείτε τι αλλάζει επιγραμματικά

Facebook
Twitter
Του Αχιλλέα Ροδίτη
Τον χαρακτηρισμό «νομοσχέδιο – Φρανκενστάιν» χρησιμοποίησε, μιλώντας στην «Πολιτεία», ο εκπρόσωπος Τύπου της ΓΣΕΕ και πατρινός συνδικαλιστής Δημήτρης Καραγεωργόπουλος, σχολιάζοντας το νέο και επίμαχο εργασιακό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης που επιφέρει, όπως τονίζει, ριζικές αλλαγές.

Αλλαγές που ανατρέπουν κατακτήσεις των εργαζομένων, μετά από σκληρούς αγώνες που δόθηκαν επί δεκαετίες.

Ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος μιλά για νομοθέτημα βασισμένο σε «ιδεολογικές ακροβασίες» και σε «νομικά τεχνάσματα», που προειδοποιεί ότι θα λειτουργήσουν με εξόχως επικίνδυνο τρόπο για τους εργαζόμενους.

Επίσης, προβλέπει ότι την επομένη κιόλας μέρα εφαρμογής του θα φέρει τουλάχιστον 140 συνδικαλιστές από την πόλη της Πάτρας σε απόσταση αναπνοής απ’ το να βγουν… στο δρόμο, καθώς, όπως λέει, το νομοσχέδιο «λανσάρει νέα φουρνιά… ελεγχόμενου συνδικαλισμού».

Σύμφωνα με τον Πατρινό συνδικαλιστή, ο οποίος έχει ανελιχθεί στις ανώτερες βαθμίδες της ΓΣΕΕ, το νομοσχέδιο έχει τέσσερις βασικούς στόχους, σε τίτλους:

  • 1ον, να υιοθετηθεί η κατά μόνας συμφωνία του εργαζόμενου με τον εργοδότη αφήνοντας τον πρώτο έκθετο κι ακάλυπτο από την ομπρέλα ελέγχου, είτε από ελεγκτικές υπηρεσίες, είτε από τα συνδικαλιστικά σωματεία.
  • 2ον, να παρέχει το περιθώριο της «άφεσης αμαρτιών» του εκάστοτε αρμόδιου υπουργού και της εκάστοτε αρχής, πράγμα που επιτυγχάνεται διά του «colpo grosso», όπως χαρακτηριστικά το ονομάζει, αυτό δηλαδή της… «ανεξαρτητοποίησης» του ΣΕΠΕ.
  • 3ον, να απελευθερώσει τις απολύσεις στερώντας από κάθε εργαζόμενο το αποκούμπι της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
  • 4ον, να φιμώσει τους συνδικαλιστές και να τους μετατρέψει σε… συνδικαλιστές της αρεσκείας του εργοδότη κι όχι των εργαζομένων.

Με άλλα λόγια, ένα νομοσχέδιο που φέρνει τα πάνω-κάτω, ανατρέποντας όλα όσα μέχρι σήμερα θεωρούνταν αυτονόητα, λογικά και επιβεβλημένα για να εξασφαλίζεται η γόνιμη σχέση μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών.

Αναλυτικότερα, ο κ. Καραγεωργόπουλος λέει ότι οι παραπάνω στόχοι επιδιώκεται να επιτευχθούν μέσα από τους τέσσερις άξονες πάνω στους οποίους κινείται και πρόκειται να εφαρμοστούν οι διατάξεις του.

ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ

Πιο συγκεκριμένα, για το μεν πρώτο o κ. Καραγεωργόπουλος αναφέρει:

«Το νομοθέτημα ‘Φρανκενστάιν’ παρακάμπτει την συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εργαζομένων, πηγαίνοντας απευθείας στην ατομική διαπραγμάτευση για τη σχέση εργασίας. Όταν όλος ο προηγούμενος αιώνας στιγματίστηκε από αγώνες για να κατακτηθεί το δικαίωμα στη συλλογική διαπραγμάτευση και όχι στην ατομική. Διότι η ατομική διαπραγμάτευση αφήνει μόνο και εκτεθειμένο τον εργαζόμενο, που είναι ο ευάλωτος κρίκος στην αλυσίδα. Διότι ο εργαζόμενος δεν μπορεί να αρνηθεί την απαίτηση του εργοδότη, ούτε ο ίδιος να απαιτήσει από αυτόν π.χ. να δουλεύει παραπάνω κάποια χρονική περίοδο και λιγότερο κάποια άλλη περίοδο».

Και προσθέτει: «Και εφόσον δεν υπάρχει συμφωνία στο πλαίσιο των συλλογικών προϋποθέσεων, αποκόπτεται η δυνατότητα ελέγχου εκ μέρους του Σωματείου στη βάση μιας συλλογικής συμφωνίας εφόσον αυτή δεν υφίσταται. Άρα εκ των πραγμάτων… κλείνει η ομπρέλα προστασίας για τον εργαζόμενο».

ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΜΕ ΤΟ ΣΕΠΕ

Ο δεύτερος άξονας, σύμφωνα με τον συνδικαλιστή, αποτελεί το «colpo grosso», που παρέχει στον εκάστοτε υπουργό Εργασίας να… «νίπτει τας χείρας του», κατά περίπτωση.

Ο κ. Καραγεωργόπουλος το εξηγεί περαιτέρω: «Εννοώ, ότι αποσχίζοντας το ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας) από το υπουργείο Εργασίας και μετατρέποντάς το, τάχα, σε Ανεξάρτητη Αρχή, απλώς

η εκάστοτε κυβέρνηση θα αποφεύγει τις όποιες ευθύνες της».

Και το αναλύει βήμα – βήμα λέγοντας: «Ουσιαστικά η κυβέρνηση θα έχει τον έλεγχο, αφού αυτή θα ορίζει τον εκάστοτε διοικητή. Αλλά όταν θα ‘ρχεται η ώρα του κοινοβουλευτικού και κοινωνικού ελέγχου, θα εμφανίζεται ο υπουργός Εργασίας στο βήμα και θα απαντά: ‘Το ΣΕΠΕ είναι Ανεξάρτητη Αρχή και δεν παρεμβαίνω’».

ΚΑΙ Η «ΑΚΥΡΩΣΗ» ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ  

Για το συγκεκριμένο σκέλος ο συνδικαλιστής της ΓΣΕΕ εξηγεί ότι ο στόχος επιτυγχάνεται μέσα από «πονηρές» διατάξεις.

Λέει συγκεκριμένα στις δηλώσεις του προς την «Πολιτεία»: «Μέχρι σήμερα, αν ο εργαζόμενος απολυόταν, απευθυνόταν στα δικαστήρια τα οποία τον δικαίωναν κηρύσσοντας καταχρηστική την απόλυση και υποχρεώνοντας τον εργοδότη σε καταβολή αποζημίωσης και επαναπρόσληψη του εργαζομένου».

Και προσθέτει: «Τώρα, και να δικαιωθεί ο εργαζόμενος, ο εργοδότης απλώς θα του πληρώνει δυο-τρεις μισθούς χωρίς την υποχρέωση να τον πάρει πίσω για δουλειά. Εκ των πραγμάτων ο εργαζόμενος δεν θα αποτολμά να προσφύγει στην δικαιοσύνη για μια πενιχρή αποζημίωση. Επί της ουσίας του στερούν το αποκούμπι της Θέμιδας».

ΤΟ ΦΟΒΗΤΡΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

Ο τέταρτος και τελευταίος άξονας πάνω στον οποίο κινείται το εργασιακό νομοσχέδιο του κ. Κωστή Χατζηδάκη, σύμφωνα με τον Δημήτρη Καραγεωργόπουλο, στρέφεται ωμά κατά του συνδικαλιστικού κινήματος και της δυνατότητας εκπροσώπησης των εργαζομένων από συνδικαλιστές.

Εξηγώντας ότι το δικαίωμα ουσιαστικά αφαιρείται τεχνηέντως, μέσα από την δαμόκλειο σπάθη της απειλής για άμεση απόλυση του εκάστοτε συνδικαλιστή.

 

ΣΩΜΑΤΕΙΑ «ΑΡΕΣΤΑ» ΚΑΙ ΠΡΟΘΥΜΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ

Ειδικότερα, για το ζήτημα των συνδικαλιστών, ο κ. Καραγεωργόπουλος είναι απολύτως σαφής.

«Μέχρι σήμερα, όπως προβλεπόταν από τον νόμο 1264 του 1982, ο συνδικαλιστής που ήταν εκλεγμένος σε πρωτοβάθμιο μέχρι και σε επίπεδο ΓΣΕΕ, προστατευόταν έναντι του εργοδότη», αναφέρει στην «Πολιτεία», διευκρινίζοντας ότι ο εργοδότης δεν μπορούσε να απολύσει συνδικαλιστή παρά μόνο μέσα από συγκεκριμένη διαδικασία και για κάποιο αυτονόητα σοβαρό αδίκημα-παράπτωμα.

«Αντιθέτως, τώρα, ο εργοδότης έχει το δικαίωμα της απόλυσης συνδικαλιστή αφού μειώνεται ο αριθμός των προστατευόμενων συνδικαλιστών σε σωματεία, από τους 7 στους 5. Με άλλα λόγια,

πώς ο συνδικαλιστής θα αποτολμά να απαιτήσει και διεκδικήσει από τον εργοδότη εκπροσωπώντας συνάδελφό του, όταν θα ξέρει πως κινδυνεύει με απόλυση την ίδια στιγμή;» σημειώνει.

«Δηλαδή, μιλάμε για μια νέα τάση που επιδιώκεται να δημιουργηθεί, αυτή της εισαγωγής μιας νέας φουρνιάς… συνδικαλισμού που να είναι ελεγχόμενος και αρεστός στον εργοδότη», προσθέτει.

Αξίζει, επίσης, να επισημανθεί και το παράδειγμα που έδωσε για την Πάτρα ο κ. Καραγεωργόπουλος. Αναφέροντας χαρακτηριστικά:

«Στην Πάτρα υπάρχουν περίπου 70 συνδικαλιστικές οργανώσεις με 7μελή προεδρεία και σε καθένα από αυτά οι 2 (προερχόμενοι από μειοψηφικά ψηφοδέλτια κυρίως), θα κινδυνεύουν με απόλυση. Άρα 140 συνδικαλιστές θα απειληθούν να βγουν… στον δρόμο την επόμενη μέρα».

 

Μοιραστείτε το άρθρο :

Δείτε επίσης...

Eγγραφή στο Newsletter

Scroll to Top