«Ψυχολογικά πάμε καλά αλλά οικονομικά πάμε στα τάρταρα…» ήταν το πρώτο σχόλιο του Διονύση Λαμπρόπουλου, επιχειρηματία με τρία καταστήματα στην Πάτρα στον κλάδο ελαστικών.
Ένας κλάδος που πασχίζει να κρατηθεί όρθιος στον καιρό της πανδημίας, εδώ κι έναν χρόνο, και μάλιστα χωρίς να έχει αντικρίσει την οποιαδήποτε στήριξη της Πολιτείας αφού η Κυβέρνηση δεν έκλεισε τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Αλλά όταν δεν υπάρχει κίνηση, στον βαθμό έστω που υπάρχει στις φυσιολογικές εκτός Covid εποχές, πόσα λάστιχα θα φθαρούν και πόσοι οδηγοί θα χρειαστούν να πάνε σε κατάστημα ελαστικών για οποιαδήποτε εργασία;
Οι εγκαταστάσεις και μόνο απαιτούν χώρους που μισθώνονται πανάκριβα, πέρα από τα υπόλοιπα έξοδα που είναι εξ αντικειμένου υπέρογκα
Αναμενόμενο και προφανές δεν ήταν λοιπόν η κίνηση σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις να πέσει κυριολεκτικά στο ναδίρ; Παρ’ όλα αυτά το κράτος δεν έδωσε παρά τις πρώτες Επιστρεπτέες Προκαταβολές και τίποτε άλλο, ούτε καν την αναγνώριση δικαιώματος για μείωση του ενοικίου τους. Όταν οι εγκαταστάσεις και μόνο απαιτούν χώρους που μισθώνονται πανάκριβα, πέρα από τα υπόλοιπα έξοδα που είναι εξ αντικειμένου υπέρογκα καθώς επίσης και τον αυξημένο αριθμό εργαζομένων που κάθε επιχείρηση πρέπει να απασχολεί, αν στοχεύει σε καλή εξυπηρέτηση των πελατών και επικράτησή της στην δύσκολη και σκληρά ανταγωνιστική αγορά.
Και η επιχείρηση του κ. Λαμπρόπουλου είναι μια τέτοια, με τρία καταστήματα όπου απασχολούνται πάνω από 30 εργαζόμενοι, στην οδό Κανελλοπούλου, στην Πατρών Κλάους αλλά και στον Γλαύκο όπου μάλιστα πρόκειται για το πιο πρόσφατο κατάστημα που άνοιξε πέρυσι, με την επένδυση σε αυτό, σύμφωνα με τον Διονύση Λαμπρόπουλο, να αγγίζει το 1,5 εκατ. ευρώ!
Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Λαμπρόπουλος διατηρεί την αισιοδοξία του και τονίζει κάτι που κατά βάση τιμά τον ίδιο, ότι: «μπορεί εμείς ως κλάδος να έχουμε όντως πρόβλημα, όμως μπροστά στους υπόλοιπους κλάδους που βιώνουν κυριολεκτικά μια τραγική κατάσταση εμείς κρατιόμαστε με αξιοπρέπεια». Ωστόσο δεν κρύβει το μεγάλο ποσοστό μείωσης της ζήτησης στην αγορά. Λέγοντας ότι αν περισώθηκε κάτι αυτό οφείλεται στα επαγγελματικής χρήσης οχήματα που συνέχισαν να κινούνται άρα και να χρειάζονται τη λειτουργία των καταστημάτων ελαστικών.
ΜΕΙΩΣΗ ΚΑΤΑ 20%
«Την περυσινή χρονιά είχαμε μια αισθητή μείωση της τάξης του 20% για τα ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα και 10% των φορτηγών οχημάτων, αλλά ο τζίρος έπεσε ακόμα πιο πολύ». Στο ερώτημα, πώς συντηρούνται οι επιχειρήσεις που για τη λειτουργία τους απαιτούνται αρκετά διαθέσιμα χρήματα κάθε μήνα, ο κ. Λαμπρόπουλος απαντά: «Τα έξοδα καλύπτονται από… ίδια κεφάλαια», εννοώντας ότι οι επαγγελματίες του κλάδου καλούνται απλώς να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους.
Με άλλα λόγια, να συντηρούν τις επιχειρήσεις τους από τα… «έτοιμα». Όποιος φυσικά διαθέτει. «Αλλά ας μην τα βλέπουμε μαύρα γιατί είμαστε και νέοι και άρα πρέπει να διατηρούμε την αισιοδοξία μας» καταλήγει σε κάθε περίπτωση.
