του Αχιλλέα Ροδίτη

Σε ανύποπτο χρόνο η «Πολιτεία» έθεσε – δυο φορές – το ερώτημα πώς μπορούν να παρασχεθούν υπηρεσίες, από τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, σε πολίτες οι οποίοι εργάζονται κατά τη διάρκεια του ωραρίου λειτουργίας το οποίο λήγει στις 3 μετά το μεσημέρι.

Το κάναμε με αφορμή επιστολή συμπολίτη μας ο οποίος προσπαθούσε μάταια να κάνει τη δουλειά του στο ΚΕΠ της πόλης, αλλά το εμπόδιο ήταν ότι εργάζεται στην Βιομηχανική Περιοχή, τελείωνε από την εργασία του λίγο πριν τις 3 μ.μ. και ως εκ τούτου ποτέ δεν προλάβαινε να φθάσει έγκαιρα στο αντίστοιχο κτίριο, στον παλιό λιμένα της Πάτρας.

Και ο συγκεκριμένος αποτελεί μόνο ένα απλό παράδειγμα πολλών συμπολιτών οι οποίοι αντιμετωπίζουν το ίδιο ακριβώς πρόβλημα και επισημαίνουν την ανάγκη διαμόρφωσης της εξυπηρέτησης σε ώρες που εκείνοι να μπορούν. Πράγμα που όμως δείχνει δύσκολα εφαρμόσιμο αφού και στο χώρο των δημοτικών υπαλλήλων υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα εργασίας το οποίο προσκρούει πάνω στις πρακτικές ανάγκες της καθημερινότητας.

Αλλά να ‘ταν μόνο αυτό; Υπάρχει κι άλλη πτυχή του όλου προβλήματος. Πτυχή η οποία παραπέμπει στο εξής συμπέρασμα: Ότι όταν ελήφθη η απόφαση παράδοσης της αρμοδιότητας από την Αστυνομία στα ΚΕΠ δεν προβλέφθηκαν ορισμένα σημεία τα οποία παρέμειναν κενά.

Όπως, για παράδειγμα, του τι γίνεται σε περίπτωση ανάγκης για εξουσιοδότηση που επιθυμεί να κάνει ένα άτομο με κινητικά προβλήματα – ηλικιωμένο ή άλλο – σε κάποιον άλλο, ώστε να χειριστεί υπόθεση του.

Ο αστυνομικός μπορούσε απλώς να επισκεφθεί το άτομο αυτό κατ’ οίκον και να κάνει γνήσιο υπογραφής. Κάτι που όμως απαγορεύεται να κάνει ο υπάλληλος του ΚΕΠ. Έτσι, θα πρέπει η διαδικασία να διεξαχθεί μέσω διαδικτύου και TAXIS. Κι αν μιλάμε για ηλικιωμένο που δεν ξέρει από ίντερνετ; Όπως ακριβώς συνέβη με άλλον αναγνώστη την περασμένη εβδομάδα; Ιδού η απορία…