Του Αχιλλέα Ροδίτη

Έντονος ο δημόσιος διάλογος που ξέσπασε στον κυβερνοχώρο γύρω από το θέμα των Γυναικοκτονιών και του αιτήματος ένταξης στον Ποινικό Κώδικα ειδικής διάταξης γα τα ειδεχθή εγκλήματα. Όλα αυτά βέβαια μετά την σαφή, ξεκάθαρη δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, από το «βήμα» της Δ.Ε.Θ., ότι ο όρος «Γυναικοκτονία» είναι αποδεκτός για τον δημόσιο διάλογο αλλά δεν υπάρχει σκέψη νομικής κατοχύρωσης του.

Συγκεκριμένα, ο Πρωθυπουργός είπε:

«Κάποτε τα λέγαμε εγκλήματα πάθους και τα κρύβαμε κάτω από το χαλί. Πρέπει να αποκτήσουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηρισμό που δεν πρέπει να πάρει ιδιαίτερη νομική κατοχύρωση. Έχουμε επαρκές νομικό πλαίσιο. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι η δολοφονία μιας γυναίκας είναι πιο σημαντική από ενός παιδιού η ενός ηλικιωμένου”.

Το θέμα ανεβάζει και την κομματική αντιπαράθεση. Θυμίζουμε άλλωστε ότι η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά είχε καλέσει τη σημερινή κυβέρνηση να αναλάβει ευθύνες για δράση λέγοντας την ιστορική φράση:  «Ένα σοβαρό θέμα, όπως αυτό, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με αβάσταχτη ελαφρότητα…».

ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ

Κινήματα όπως η Γυναικεία ομάδα Αυτοάμυνας, το Δίκτυο Γυναικών Συγγραφέων Κατά Της Έμφυλης Βίας και των Γυναικοκτονιών «Η φωνή της», το Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης, το Kίνημα Strong me, Οι μαμάδες Mother’s Wings Greece, το Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ» και η φεμινιστική Συλλογικότητα «ΘΕΟΔΩΡΑ», σε κοινή ανακοίνωση τους επισημαίνουν ότι είναι σοβαρές οι επιπτώσεις του φαινομένου της γυναικοκτονίας στον μισό και παραπάνω πληθυσμό της χώρας, στις γυναίκες, και στις πληγωμένες ψυχές αθώων ή ανυπεράσπιστων παιδιών.

Και τονίζουν ότι έτσι ή αλλιώς «ο όρος «γυναικοκτονία» θα περάσει στον Ποινικό μας Κώδικα, θα το επιβάλλουν πριν από όλα τα γυναικεία/φεμινιστικά κινήματα κι εκείνοι/ες που συμπαρατάσσονται μαζί τους, και ποια/ος ξέρει, ίσως το γεγονός συμβάλλει στην απαρχή ενός πολιτισμού ισότητας και σεβασμού προς όλους/όλες/όλα και όπου κανείς/καμία δεν θα αποτελεί ιδιοκτησία κανενός».

ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ

Εκτός από τα κινήματα γυναικών και άλλων οργανώσεων η παραπάνω προσέγγιση έρχεται σε αντίθεση ακόμα και με απόψεις Δικηγόρων οι οποίοι εδώ και χρόνια αγωνίζονται προς την κατεύθυνση μιας νομικής διατύπωσης στον Π.Κ. που να εξειδικεύει το έγκλημα με βάση το φύλο και να κατευθύνει τη Δικαιοσύνη σε διαφορετικό πλαίσιο αντιμετώπισης και επιβολής ποινών.

Νομικοί,  μεταξύ αυτών και στην Πάτρα, οι οποίοι μάλιστα επιχειρηματολογούν υπέρ της εν λόγω αναγκαιότητας, θεωρώντας πως τα εγκλήματα κατά γυναικών εμπίπτουν σε απλές ανθρωποκτονίες με αποτέλεσμα όχι μόνο η δικαστική αντιμετώπιση τους να είναι διαφορετική, αλλά και να καθίσταται αδύνατη, πρακτικά, η στατιστική καταγραφή τέτοιων αδικημάτων αλλά και η τελική έκβαση τους. Όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη αυτό ήδη γίνεται, εν αντιθέσει με τα ισχύοντα στην Ελλάδα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ “ΑΧΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ”