Ο «πολυτραυματίας» ΣΥΡΙΖΑ και η «σύγκρουση» αντιφάσεων στην Ευρώπη
του Αχιλλέα Ροδίτη
Σε μια κρίσιμη στιγμή για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά, και κρισιμότατη νέα περίοδο για τον παγκόσμιο πολιτικό «χάρτη», η συνομιλία με τον Ευρωβουλευτή Κώστα Αρβανίτη έρχεται να δώσει θέσεις και απόψεις που θα μπορούσαν να αποτελούν «οδηγό» της αναγκαίας στάσης που πρέπει να τηρηθεί στην πολιτική και στην κοινωνία. Μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Αρβανιτης έκανε λόγο για το «δικό τους Καπιτώλιο» που «κάποιοι ζούσαν» έξω από το Συνέδριο και για την επί έναν χρόνο ταλαιπωρία του κόμματος «στα πρωινάδικα», τονίζοντας πως «αυτή η νοσηρή κατάσταση θα τελειώσει». Και μιλώντας για την Ευρώπη, αναφέρεται στον κίνδυνο φτωχοποίησης κι αναφέρεται στα σημερινά επίδικα, (φτωχοποίηση, ανασφάλεια, κρίση θεσμών), εκτιμώντας πως «θα υπάρξει αναταραχή»!
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:
- ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ
ΕΡ: Και μετά την διάσπαση, τι…; Ποια είναι η επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ; Ποιο το δικό σας μήνυμα σε κόσμο και στελέχη;
ΑΠ: Να ξαναδιαβάσουν με προσοχή το καταστατικό του κόμματος και ειδικά τις τέσσερις πρώτες σελίδες για το τί είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και ποιες είναι οι ιδεολογικές του αρχές, η αφετηρία και ο στόχος του. Γράφει καθαρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα της Σύγχρονης Αριστεράς «όπου στρατηγικός του στόχος είναι ο Σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία όπως αυτός μπορεί να διεκδικηθεί στις σημερινές συνθήκες». Αυτός ο στόχος είναι πιο αναγκαίος και επίκαιρος από ποτέ καθώς το μαύρο μέτωπο καλπάζει σε όλο τον πλανήτη με ορατό πλέον τον κίνδυνο μιας παγκόσμιας ανάφλεξης. Οπότε όταν κάποιος τονίζει με όλους τους τρόπους το «εγώ» του υπάρχει το παραπάνω άρθρο του καταστατικού που ξεκαθαρίζει ότι τα θέματα της ατομικότητας δεν χωρούν στον χώρο μας πόσο μάλλον στο κόμμα μας. Όλοι οφείλουμε να υπηρετούμε το στρατηγικό στόχο και όχι να υπηρετούμε την ξαφνική ιδέα ή τα συντεχνιακά παιχνίδια των παραγόντων. Ο κόσμος υποφέρει και το κόμμα ταλαιπωρείται ένα χρόνο στα πρωινάδικα των καναλιών. Αυτή η νοσηρή κατάσταση θα τελειώσει.
ΕΡ: «Φωνές» μιλούν για πρωτόγνωρες διαδικασίες σε βάρος εκλεγμένου απ’ την βάση προέδρου. Πώς το σχολιάζετε;
ΑΠ: Πρωτόγνωρες ήταν οι φωνές που ακούστηκαν και σε ότι αφορά στην διακυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά και στο ηθικό πλεονέκτημα του χώρου, που ούτε ο ιδεολογικός αντίπαλος τόλμησε ποτέ να εκστομίσει. Πρωτόγνωρες ήταν οι προτάσεις για αλλαγή του ονόματος και της φυσιογνωμίας του κόμματος σε κάτι αδιευκρίνιστο και συστημικό. Πρωτόγνωρο ήταν ότι καθημερινά έπρεπε να απολογούμαστε για προσωπικές ατζέντες χωρίς πολιτικό πρόσημο. Πρωτόγνωρες ήταν οι σκηνές αντισυγκέντρωσης και προπηλακισμών έξω από το χώρο του συνεδρίου. Κάποιοι ζούσαν το δικό τους Καπιτώλιο. Την ΚΕ η βάση την έχει εκλέξει και με αυτή την ΚΕ πορεύτητε ο τέως πρόεδρος. Άλλωστε αυτή η ΚΕ του έδωσε στήριξη τον Φεβρουάριο και το ίδιο όργανο του επέβαλε πρόταση μομφής, κατόπιν δικής του παρότρυνσης. Θύμα λοιπόν δεν είναι ο κ. Κασσελάκης ούτε κανένας από εμάς. Θύμα και πολυτραυματίας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κόσμος του. Ο λαός που υποφέρει και περιμένει από μας δουλειά και πολιτική δράση.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Αρβανίτης χαρακτηρίζει πρωτόγνωρες τις σκηνές αντισυγκέντρωσης στο Συνέδριο. Σημειώνοντας: «Κάποιοι ζούσαν το δικό τους Καπιτώλιο».
ΕΡ: Η εκλογή προέδρων κομμάτων απ’ την βάση, σε μια εντελώς ανοικτή διαδικασία που καθένας μπορεί να εμφανιστεί ως μέλος και να επηρεάσει το αποτέλεσμα, μήπως χρειάζεται να επανεξεταστεί;
ΑΠ: Οι εκλογές από τη βάση είναι σωστή επιλογή. Δεν μπορεί μια πολιτική ομάδα να αποφασίζει. Από την άλλη όμως, δεν μπορεί και ένας άνθρωπος που δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές τις αξίες και τα οράματά μας να δίνει ένα ποσό μικρό ή μεγάλο και να καθορίζει την φυσιογνωμία και το μέλλον του. Συμφωνώ ότι πρέπει τα μέλη του κόμματος να έχουν άμεση επιλογή για τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής ή ακόμα για την πολιτική γραμματεία, όμως πρέπει να ορίσουμε τι είναι μέλος. Είναι τιμητικό και επώδυνο να είσαι μέλος. Δεν είναι μια διαδικασία σήμερα ψηφίζω για πρόεδρο στο ένα κόμμα και την άλλη Κυριακή διαμορφώνω συνθήκες στο άλλο.
ΕΡ: Πυκνώνουν οι συζητήσεις για ανάγκη επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα ή δημιουργίας νέου Φορέα που θα ενώσει τον χώρο. Ποια η άποψη σας;
ΑΠ: Ας ασχοληθούν οι πιο σοφοί με τον χώρο και με το σύμπαν αν θέλουν. Αυτή την στιγμή εμείς πονάμε και αγωνιούμε για τον ΣΥΡΙΖΑ που είναι το κύριο εργαλείο προάσπισης των λαϊκών αναγκών. Πρεπει να πάμε στην ουσιαστική ανασυγκρότηση. Και μπορούμε. Υπάρχουν οι άνθρωποι, υπάρχει η γνώση, υπάρχει η επίκαιρη ανάγκη των καιρών. Όπως λοιπόν στην περηφάνεια μας για την έντιμη και συνετή διακυβέρνηση 2015-2019 υπάρχει καθαρά υπογραφή του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του, έτσι και στο δικό μας ρόλο, στην ιστορική στιγμή όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ταλανίζεται θα υπάρχουν οι δικές μας υπογραφές για την αδυναμία ή την λιγοψυχία μας.
Μιλώντας για την Ευρώπη, ο Ευρωβουλευτής τονίζει πως οι λαοί της Ευρώπης θα αρχίσουν να περνάνε στη φτωχοποίηση και «θα υπάρξει αναταραχή». Επισημαίνοντας πως τα σημερινά επίδικα είναι η ακρίβεια, η φτωχοποίηση, η πολλαπλή ανασφάλεια για το αύριο, η γενικευμένη κρίση των θεσμών.
- ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
ΕΡ: Προς τα πού πρέπει να βαδίσει η Ευρώπη μετά την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ;
ΑΠ: Το διεθνές περιβάλλον είναι πολύ ανησυχητικό. Έχουμε μια διεθνή Altright που ξεκινάει από τις ΗΠΑ, έρχεται στην Ευρώπη, περνάει από το Βερολίνο, στην Ιταλία, στον Όρμπαν, στον Πούτιν και το κεφάλαιο αυτή τη στιγμή συγκρούεται στις αντιφάσεις του. Το γερμανικό μήνυμα ήταν το πρώτο. Θα ακολουθήσουν κι άλλα. Υπάρχει μια ασάφεια στις κυβερνήσεις, σε μεγάλο βαθμό, επειδή είχαν προσδεθεί στο αφήγημα των Δημοκρατικών στον πόλεμο της Ουκρανίας και αυτό θα παίξει καταλυτικό ρόλο. Οι λαοί της Ευρώπης θα αρχίσουν να περνάνε στη φτωχοποίηση. Ήδη καταρρέει η βιομηχανία στην κεντρική Ευρώπη. Κλείνουν εργοστάσια στο Βέλγιο. Μόνο από την Audi έχουμε αυτές τις μέρες 4 χιλιάδες ανέργους. Θα υπάρξει αναταραχή. Τα σημερινά επίδικα είναι η ακρίβεια, η φτωχοποίηση, η πολλαπλή ανασφάλεια για το αύριο, η γενικευμένη κρίση των θεσμών.
ΕΡ: Η στροφή στην ακροδεξιά οφείλεται στο μεταναστευτικό ή μήπως επηρεάζουν κι άλλοι παράγοντες, και ποιοι; Ποια είναι η πολιτική – «αντίδοτο»;
ΑΠ: Η στροφή στην ακροδεξιά οφείλεται στο μεταναστευτικό ή το μεταναστευτικό στην στροφή προς την ακροδεξιά; Είχαμε χαρακτηρίσει από την αρχή το νέο Σύμφωνο «εχθρό» της Μετανάστευσης και του ασύλου, καθώς χαρακτηρίζεται από έλλειψη αλληλεγγύης και για τις ίδιες τις χώρες πρώτης υποδοχής. Στην Αριστερά παλέψαμε από την πρώτη στιγμή για υποχρεωτική, αναλογική μετεγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών, σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Το Σύμφωνό όμως μετατρέπει την μετεγκατάσταση σε εθελοντική, με καταστροφικές συνέπειες για τις χώρες υποδοχής όπως η Ελλάδας. Η πολιτική-«αντίδοτο» δεν μπορεί παρά να έχει πρωταγωνιστή τον πολίτη και όχι το κεφάλαιο. Την κοινωνία και όχι την ολιγαρχία.