ΠΑΤΡΑ - Δ. ΕΛΛΑΔΑΠΟΛΙΤΕΙΑ

Μάκης Νοδάρος στην “Πολιτεία”: Με αφορμή τη δολοφονία Καραϊβάζ μιλά για τη σε βάρος του επίθεση, πριν μερικά χρόνια

Nodaros

Του Αχιλλέα Ροδίτη

Ο δημοσιογράφος Μάκης Νοδάρος χρόνια τώρα έχει συνδέσει στενά το όνομά του με την αποκαλυπτική δημοσιογραφία. Δεν είναι ο ρεπόρτερ που περιορίζεται μόνο στην καταγραφή της καθημερινής ειδησεογραφίας. Ειδικεύεται στην ανάδειξη της αλήθειας που τεχνηέντως αποκρύπτεται, με το ξεσκέπασμα σκανδάλων, αλλά και στην πληροφόρηση των πολιτών-αναγνωστών του με τεκμηριωμένη άποψη.

Σε μια περίοδο που δημοσιογράφος μπήκε στο στόχαστρο πέφτοντας νεκρός, αλλά και που καταγγέλλονται δημόσια συμφωνίες και για άλλα συμβόλαια θανάτου, ο ίδιος έχει… πολλά να πει αφού το 2008 απειλήθηκε η ζωή του και κατέληξε στο νοσοκομείο. Αν και μόνιμος κάτοικος στην ελληνική περιφέρεια, στην Ηλεία, εν τούτοις έχει κατορθώσει ώστε το όνομά του να φιγουράρει ανάμεσα στα πιο γνωστά δημοσιογραφικά ονόματα της χώρας. Η υπογραφή του έχει μπει με έντονα γράμματα σε εφημερίδες πανελλήνιας κυκλοφορίας, όπως στην «Ελευθεροτυπία», ενώ συνεχίζει τώρα στην εφημερίδα «Documento».

Η συνέντευξη:

Ερ. Το σοκ από τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ είναι νωπό. Προστέθηκε πρόσφατα και η αποκάλυψη του συναδέλφου-φίλου-συνεργάτη σου Κώστα Βαξεβάνη, για συμβόλαιο θανάτου εναντίον του. Πώς θα σχολίαζες, με δυο λόγια, όλο αυτό το περιβάλλον; Όταν μάλιστα είσαι από τους δημοσιογράφους που επί χρόνια «αποκαλύπτουν» – «ενοχλούν» αλλά κι εσύ βρέθηκες το 2008 στο «μάτι του κυκλώνα»;

Απ. Η πρόσφατη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, η καταγγελία του εκδότη-δημοσιογράφου της εφημερίδας Documento Κώστα Βαξεβάνη για πληρωμένο συμβόλαιο θανάτου σε βάρος του καθώς και μια σειρά γεγονότων κατά των δημοσιογράφων και των ΜΜΕ που κάνουν το αυτονόητο, δηλαδή ερευνητική-αποκαλυπτική δημοσιογραφία και αυστηρή κριτική στην εκάστοτε εξουσία, δείχνουν ότι η ελευθεροτυπία στην χώρα μας βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Μοναδικός υπεύθυνος γι’ αυτό είναι η Κυβέρνηση. Η οποία με την συμπεριφορά της, θέτει απέναντι και στο περιθώριο την ερευνητική δημοσιογραφία ενώ επιβραβεύει σκανδαλωδώς τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους-αγιογράφους του θλιβερού της έργου. Η περιβόητη λίστα Πέτσα σε εθνικό επίπεδο οι παρόμοιες χρηματοδοτήσεις ΜΜΕ σε επίπεδο Περιφέρειας, τα τηλεφωνήματα του ιδίου του πρωθυπουργού σε επιχειρηματίες να κόψουν την διαφήμιση στο Documento με σκοπό τον οικονομικό στραγγαλισμό της εφημερίδας, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που η Ελλάδα- όπως θα διαβάσατε πρόσφατα- βρίσκεται στην 70η θέση της λίστας Ελευθερίας του Τύπου, κάτω και από το Μαλάουι, το Μπουτάν και τη Μογγολία…

ΑΙΜΟΦΥΡΤΟΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Ερ. Θες να μας θυμίσεις τι είχες αντιμετωπίσει το 2008;

Απ. Τον Οκτώβριο του 2008 δύο πληρωμένοι άνθρωποι της νύχτας, εκτελώντας εντολές προσώπων που σχετίζονταν με την διαφθορά και την διαπλοκή στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας και είχαν υποστεί προφανώς ζημιά από τα αποκαλυπτικά μου δημοσιεύματα και τις έρευνες στην ιστορική «Ελευθεροτυπία» όπου εργαζόμουν τότε, μου έστησαν καρτέρι κάτω από το σπίτι μου και με χτύπησαν βάναυσα, με αποτέλεσμα να μεταφερθώ αιμόφυρτος στο νοσοκομείο. Στην συνέχεια εξαφανίστηκαν με μια μηχανή μεγάλου κυβισμού. Παρά τις έρευνες της ΕΛ.ΑΣ δεν βρέθηκαν ποτέ. Όπως είχε δηλώσει ο τότε διευθυντής της «Ελευθεροτυπίας» Βαγγέλης Παναγόπουλος «ήταν ένα μαφιόζικο χτύπημα εναντίον ενός τολμηρού δημοσιογράφου. Η εφημερίδα μας, δεν πρόκειται να υποστείλει τη σημαία της ερευνητικής δημοσιογραφίας…». Η επίθεση σε βάρος μου είχε καταγραφεί και στην ετήσια Παγκόσμια Έκθεση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το 2008. Επίσης, πριν από μερικά περίπου χρόνια έμαθα εντελώς συμπτωματικά ότι τα μέλη μιας χαρακτηριζόμενης από τις δικαστικές αρχές ως εγκληματική ομάδα, μέσα από την Φυλακή όπου βρίσκονταν, εκφράζονταν απειλητικά για μένα. Τις συνομιλίες είχε καταγράψει ο «κοριός» της ΕΛ.ΑΣ μετά από δικαστική εντολή.

Βεβαίως με φοβίζει. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να φοβάσαι όταν είσαι στοχοποιημένος από ανθρώπους της νύχτας, του υποκόσμου και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η ΧΡΥΣΑ ΒΟΥΛΔΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ

Ερ. Σε… φοβίζει όλη αυτή η κατάσταση;

Απ. Βεβαίως με φοβίζει. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να φοβάσαι όταν είσαι στοχοποιημένος από ανθρώπους της νύχτας, του υποκόσμου και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων που θίγονται από τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα. Εκτός, όμως, της φυσικής εξόντωσης ή της τρομοκρατίας, υπάρχει και η απόπειρα οικονομικής εξόντωσης, μέσω «βιομηχανίας» δεκάδων μηνύσεων και αγωγών. Η γνωστή δικηγόρος της Πάτρας και δικηγόρος της ΕΣΗΕΠΗΝ κυρία Χρύσα Βουλδή, η οποία εδώ και πολλά χρόνια με υπερασπίζεται επιτυχώς στα δικαστήρια, αν κάποτε το αποφασίσει, έχει να πει πάνω σε αυτό το ζήτημα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Για παράδειγμα, θυμάμαι μετά από ένα δικαστήριο στην Αμαλιάδα όπου και οι δυο μας φύγαμε από την πόλη με την συνοδεία περιπολικού της ΕΛ.ΑΣ., καθώς στον χώρο του δικαστηρίου μετά την αθώωσή μου είχαμε δεχθεί ύβρεις και απειλές από ανθρώπους του υποκόσμου… Όλα αυτά πάντως με πεισμώνουν πιο πολύ και θεωρώ ότι φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από το να με κάνουν να υποστείλω την σημαία της ερευνητικής δημοσιογραφίας.

Ερ. Τι σημαίνει για σένα… «Δημοσιογραφία»;

Απ. Σημαίνει απόλυτη ελευθερία να γράφεις, να ερευνάς και να αποκαλύπτεις. Να ελέγχεις με αυστηρό τρόπο την εκάστοτε εξουσία και τα παρακλάδια της. Να αποκαλύπτεις την αλήθεια με το όποιο κόστος και με τα γραπτά σου να μην είσαι ποτέ αρεστός στους ανθρώπους του συστήματος.

Ερ. Κάνεις αποκαλύψεις πανελλαδικές, ενώ ζεις στην Ηλεία. Πόσο δύσκολο είναι για έναν δημοσιογράφο από την ελληνική περιφέρεια να ασχολείται ταυτόχρονα με την πανελλήνια και τοπική ειδησεογραφία; Και γιατί δεν μετακόμισες ποτέ στην Αθήνα;

Απ. Όταν είσαι ερωτευμένος με την δουλειά που κάνεις πάντα βρίσκεις τον τρόπο να την κάνεις με επιτυχία όπου κι αν βρίσκεσαι. Τηρώ ευλαβικά τον κανόνα ‘ένας δημοσιογράφος δεν αποκαλύπτει ποτέ τις πηγές του’ και έτσι ο κόσμος με εμπιστεύεται. Αγαπώ υπερβολικά τον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα και αυτό στάθηκε κατά κάποιο τρόπο υπεράνω των προτάσεων που είχα και από την ιστορική «Ελευθεροτυπία» και από το «Documento» που εργάζομαι σήμερα. Σταθμίζοντας τον ρυθμό της ζωής στην επαρχία και εκείνον της Αθήνας, διάλεξα το πρώτο. Γιατί έτσι μου δίνεται η δυνατότητα να είμαι κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα αλλά και να κάνω παράλληλα με την δημοσιογραφία, πράγματα που με γεμίζουν.

You may also like

Comments are closed.