Ο Ορέστης Μάρκος ζει από το 2012 στην Αγγλία. Εργάζεται σε εταιρεία Πληροφορικής και σε Εστίαση. Περιγράφει την καθημερινότητα του, αλλά και υπό ποιες προϋποθέσεις θα έκανε πράξη το όνειρο του, να γυρίσει στην πατρίδα!

Του Αχιλλέα Ροδίτη

Έχει ουσιώδη σημασία η συνομιλία με κάθε νέας γενιάς μετανάστη. Κάθε πατρινό που ναι μεν πέτυχε να βρει μια πιο ιδανική επαγγελματική στέγη με προοπτικές σε μια άλλη χώρα, αλλά διατηρεί καθημερινή, στενή και άρρηκτη σχέση με τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα. Παρατηρώντας αλλά και κριτικάροντας τις αλλαγές και την πορεία στη χώρα μας.

Μια τέτοια συνομιλία κάναμε με τον 40χρονο Ορέστη Μάρκο από το Λονδίνο. Ανήκει στη γενιά που μετανάστευσε με τα πρώτα μνημόνια, έχοντας σπουδάσει Πληροφορική. Το 2012 βρέθηκε στην Αγγλία. Τριαντάρης τότε βρήκε αμέσως δουλειά σε μαγαζιά εστίασης, ως «υποδοχή». Αλλά φρόντισε παράλληλα να επεκτείνει τις σπουδές στον τομέα του και σήμερα έχει μια καλή θέση σε μεγάλη εταιρία πληροφορικής, ενώ ταυτόχρονα κάνει και μεροκάματα σε ελληνικά εστιατόρια ως «PR».

Διαβάστε όλη την συνέντευξη του στην “Πολιτεία”:

• Ορέστη, τι σε έκανε να αλλάξεις τόπο και πόσο δύσκολη ήταν η προσαρμογή και η σταθεροποίηση σου σε αυτό το νέο περιβάλλον; Τι έχεις να θυμάσαι;

Έφυγα το 2012 γιατί η οικονομική κρίση με έκανε και εμένα έναν από τους πολλούς ανέργους. Ήταν αδύνατο να βρω δουλειά στην Πάτρα, στον τομέα μου. Για μένα ήταν δύσκολο πολύ να προσαρμοστώ, μια και τα αγγλικά μου δεν ήταν σε πολύ καλό επίπεδο. Και γενικώς δεν ήταν εύκολη η διαβίωση. Πολλές ώρες στη δουλειά με μικρό εισόδημα και πολλά έξοδα. Έκανα δύο δουλειές για να τα βγάλω πέρα. Εργαζόμουν 48ώρες non stop… Σταματούσα μόνο για να φάω και μετά και να αλλάξω ρούχα και μετά ολοταχώς στη δεύτερη δουλειά. Έχω να θυμάμαι πολλά αλλά πιο πολύ τις ατελείωτες ώρες χωρίς ύπονο. Και μετά τη δουλειά να περιμένω στο κρύο άλλες δυο ώρες για τα λεωφορεία της επιστροφής.

• Σήμερα, τόσα χρόνια μετά, είσαι σε ένα ικανοποιητικό επαγγελματικό επίπεδο. Θα ήθελες όμως να γυρίσεις στην Ελλάδα; Κι αν ναι, γιατί;

Μετά από δέκα  χρόνια στην Αγγλία και ειδικά Λονδίνο, θα έλεγα ότι έχω μια αρκετά καλή δουλειά και ένα πολύ καλό εισόδημα. Αν και εδώ είσαι απλά ένα «γρανάζι» χωρίς ζωή… Το νιώθεις ότι απλά δουλεύεις για το σύστημα… Σε αυτές τις χώρες η φωνή σου δεν μετρά.  Δεν είναι η «Γη της Επαγγελίας», όπως κάποιοι νομίζουν. Εάν θα ήθελα να γυρίσω Ελλάδα; Εννοείται! Αλλά πρέπει να κάνει και η χώρα μας κάποιες αλλαγές, ώστε όσοι συνηθίσαμε στον τρόπο εργασίας έξω να μπορούμε να επιστρέψουμε. Πρέπει  να δίνονται ευκαιρίες στα νέα παιδιά να δημιουργούν εκεί και να βάλουν βάσεις για τις νέες γενιές. Αλλιώς δεν υπάρχει… μέλλον. Αλλά ναι, σαν την Ελλάδα δεν έχει! Εκεί ο χρόνος κυλά διαφορετικά. Μπορείς να επισκεφτείς όμορφα μέρη με λίγα χρήματα, είναι άλλο το κλίμα, άρα και η ψυχολογία σου. Και η κουλτούρα μας είναι αλλιώς, ανθρώπινη.

• Συγκρίνοντας όμως στον εργασιακό χώρο, τι συμπεράσματα βγάζεις ως προς τις διαφορές; Τι πρέπει να αλλάξουμε τελικά;

Θα μιλήσω λίγο σκληρά. Η Αγγλία είναι μια χώρα με πολλά παγκόσμια εισοδήματα λόγω των πολυεθνικής και των αποικιών. Έχουν όμως σταθερότητα και έλεγχο στο τι μπαίνει και τι βγαίνει απ’ τη χώρα, ως προς τα χρήματα. Αντίθετα στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξει ριζικά όλη η νοοτροπία. Λυπάμαι που θα το πω αλλά έχουμε εν πολλοίς μείνει στην λογική των… «κατσαπλιάδων». Μίζες, κομπίνες, «μαύρο» χρήμα πάει κι έρχεται, κανείς δεν ξέρει ή δεν ελέγχει. Και όλος ο υπόλοιπος, ο φιλότιμος και εργατικός κόσμος, πασχίζει να επιβιώσει. Πρέπει να… ελευθερωθούμε από αυτήν την κακή πραγματικότητα.

• Μετά το Brexit τα πράγματα εκεί έγιναν χειρότερα ή καλύτερα;

Μέρα το Brexit τα πράγματα είναι ελαφρώς καλύτερα όμως όλα παίρνουν την ανιούσα σε κόστος ζωής. Ειδικά στην κατοικία. Ωστόσο έχει πιο πολλές δουλειές επειδή σταμάτησαν να έρχονται, ελεύθερα, φθηνά εργατικά χέρια.

• Έλληνες που ακόμα προσπαθούν να έρθουν, έστω και με τη δυσκολία της βίζας, υπάρχουν;

Προσπάθησαν να έρθουν μερικοί την τελευταία στιγμή άλλοι τα κατάφεραν κι άλλοι όχι….πιστεύω λίγοι θέλουν να έρθουν εδώ πια. Έγινε πολύ δύσκολο.

• Πώς και… πού, βλέπεις τον εαυτό σου μετά από κάποια χρόνια;

Προσωπικά θα ήθελα να γυρίσω πίσω! Η ζωή είναι πιο απλή στην Ελλάδα. Και ο χρόνος μας έχει μεγαλύτερη αξία με τους δικούς μας ανθρώπους. Είναι η ελπίδα και ο στόχος μου να τα καταφέρω. Ευχόμενος, απλά, να βελτιωθούν λίγο οι προϋποθέσεις.

ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ ΤΗΣ ΑΧΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ