Σαν σήμερα, την 1η Οκτωβρίου 1975 διεξήχθη ένας από τους πλέον διάσημους αγώνες στην ιστορία της πυγμαχίας, με τον Μοχάμεντ Άλι να μονομαχεί για τρίτη και τελευταία φορά, με τον μεγάλο του αντίπαλο, Τζο Φρέιζερ.
Μοχάμεντ Άλι και Τζο Φρέιζερ έδωσαν “επικές” μάχες στην σπουδαία καριέρα τους στην πυγμαχία, με τον “αγώνα του αιώνα” να ξεκινάει τη μεταξύ τους αντιπαλότητα και το “θρίλερ της Μανίλα” να ολοκληρώνει τη σειρά, αναδεικνύοντας νικητή τον πρώτο, χαρίζοντάς του ουσιαστικά και τον τίτλο του κορυφαίου πυγμάχου της ιστορίας.
Ο αγώνας στις Φιλιππίνες θεωρήθηκε όμως και η αρχή του τέλους για τους δύο σπουδαίους πυγμάχους, αφού η σωματική καταπόνηση ήταν τεράστια για αμφότερους και ποτέ στη συνέχεια δεν εμφανίστηκαν σε αντίστοιχο επίπεδο. Η αναμέτρηση έμεινε στην ιστορία ως “Thrilla in Manila” και ήταν ο τρίτος και τελευταίος ανάμεσα σε Άλι και Φρέιζερ για τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών.
Διεξήχθη στις 1 Οκτωβρίου 1975 στο Araneta Coliseum της πόλης Quezon στη Μανίλα των Φιλιππίνων, μέσα σε εξουθενωτικές συνθήκες. Η ασφυκτική ζέστη, με τις θερμοκρασίες (μαζί με τα φώτα) να υπολογίζεται ότι ξεπέρασαν τους 40 βαθμούς Κελσίου, και η υπερβολική υγρασία έκαναν ακόμη πολύ δύσκολο τον αγώνα για τους δύο αθλητές, με το πάθος και την αντοχή να κυριαρχούν μέσα στο ρινγκ.
Ο αγώνας έληξε μετά τον 14ο γύρο όταν ο προπονητής του Φρέιζερ, Έντι Φατς, αποφάσισε να σταματήσει τον αγώνα, καθώς ο αθλητής του είχε ουσιαστικά χάσει την όρασή του από το δυνατό πρήξιμο. Ο Άλι χρησιμοποίησε σε πολλά σημεία τη στρατηγική “rope‑a‑dope” για να εξαντλήσει τον αντίπαλό του και κατάφερε να εκμεταλλευτεί τις στιγμές που ο αντίπαλός του ήταν ευάλωτος.
Το “θρίλερ της Μανίλα” θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους σκληρότερους και πιο θρυλικούς αγώνες στην ιστορία της πυγμαχίας, όχι μόνο λόγω της τεχνικής των δύο μονομάχων αλλά και λόγω του ψυχικού και σωματικού κόστους που υπέστησαν. Αμφότεροι πλήρωσαν πολύ βαρύ τίμημα σε υγεία και δύναμη, με τον Μοχάμεντ Άλι όμως να κερδίζει τη φήμη του κορυφαίου πυγμάχου όλων των εποχών.
